Ούτε δύο εβδομάδες δεν έχουν συμπληρωθεί από το πρώτο τζάμπολ της σεζόν στην Ευρωλίγκα και η διοργανώτρια αρχή μαζί με τις ομάδες-μετόχους της ECA βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι λόγω της έξαρσης της πανδημίας και των απανωτών κρουσμάτων ειδικά σε ρωσικές και τη μοναδική γαλλική ομάδα της διοργάνωσης.
Ο ένας δρόμος λέει “εφαρμογή των όσων αποφασίστηκαν” από τις ομάδες-μετόχους πριν την έναρξη της σεζόν. Και ο άλλος λέει, λουκέτο. Μία για πάντα…
Μη νομίζετε ότι τα πράγματα είναι καλύτερα απ’ ότι σας τα παρουσιάζουμε. Ίσως να είναι και πολύ χειρότερα και εξηγώ.
– Οι ομάδες, όσες τουλάχιστον έχουν μόνιμο συμβόλαιο με την ECA συναποφάσισαν και συνυπέγραψαν πριν την έναρξη της σεζόν τι θα ισχύσει σε περιπτώσεις κρουσμάτων ή άλλων προβλημάτων από την πανδημία. Όπου ισχύει το για να προκύψει αναβολή αγώνα θα πρέπει να υπάρχει λόγος ανωτέρας βίας (απαγόρευση εισόδου στην αποστολή μιας ομάδας από τη χώρα που θα τη φιλοξενήσει) και μόνο αυτός ο λόγος.
– Όταν μία ομάδα έχει πολλά κρούσματα είναι υποχρεωμένη να συγκεντρώσει/βρει οκτώ παίκτες, δίχως να είναι απαραίτητο να είναι όλοι επαγγελματίες, προκειμένου να τους δηλώσει και να παίξουν στον αγώνα. Αλλιώς μηδενίζεται. Οπότε οι επιστολές της Ζενίτ και της Χίμκι δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα και όσα αναφέρουν προς την Ευρωλίγκα είναι για λαϊκή κατανάλωση. Μπορεί να μην συνυπέγραψε η Ζενίτ το πρωτόκολλο αφού δεν έχει εγγυημένο συμβόλαιο, δέχθηκε όμως να συμμετάσχει με τους όρους της διοργάνωσης.
– Τα κρούσματα αντί να μειώνονται τις επόμενες εβδομάδες η λογική λέει ότι θα συνεχίσουν να αυξάνονται οπότε η Ευρωλίγκα δεν μπορεί να κάνει πίσω και να προχωρήσει παράτυπα σε αναβολές (λόγω κρουσμάτων) γιατί αυτό θα προκαλέσει μπάχαλο έως και ασφυξία στο πρόγραμμα της διοργάνωσης. Χώρια που θα δημιουργήσει δεδικασμένο και π.χ. μπορεί μία ομάδα που έχει 2-3 πολύ καλούς παίκτες τραυματίες, θα… κοτσάρει και 3-4 κρούσματα και θα ζητάει αναβολή. Οπότε ο μηδενισμός σε όσους δεν πάνε να παίξουν όπως στην περίπτωση της Ζενίτ είναι μονόδρομος.
– Όσο για την περίπτωση συνέχισης της διοργάνωσης όπως στο ΝΒΑ με… φούσκα; Το θεωρώ απίθανο να συμβεί και ας λένε στην Ευρωλίγκα ότι έχουν έτοιμο plan B. Για να γίνει ότι έγινε στο ΝΒΑ θα πρέπει 18 ομάδες από 10 χώρες να παρατήσουν τα πρωταθλήματα των χωρών τους ή να πάρουν άδεια απουσίας για μeurεγάλο χρονικό διάστημα. Ειδικά και μόνο η ACB (δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να ασχοληθώ με άλλες λίγκες) που εκπροσωπείται από 4 ομάδες, δεν πρόκειται να συναινέσει ποτέ σε ένα τέτοιο σενάριο. Ακόμη και αν υποτεθεί ότι το κάνει, ποιος θα πληρώσει τον… λογαριασμό για να παίξουν 18 ομάδες στην ίδια πόλη για διάστημα περί των 4 μηνών (με 2-3 ματς κάθε εβδομάδα χρειάζονται 16 εβδομάδες για την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου).
Στο ΝΒΑ για περίπου 3 μήνες κόστισε… 150 εκατομμύρια δολάρια, οπότε δεν τίθεται καν θέμα ότι η Ευρωλίγκα δεν μπορεί να αντέξει το κόστος ούτε φυσικά να το πληρώσουν οι ομάδες.
Οπότε τι μένει; Να συνεχιστεί κουτσά-στραβά η σεζόν-παρωδία με την ελπίδα ότι η επόμενη θα είναι καλύτερη. Αλλά για να υπάρξει επόμενη θα πρέπει να ολοκληρωθεί η φετινή, με κάθε τρόπο, διαφορετικά η Ευρωλίγκα στα 20α της γενέθλια θα διαλυθεί στα εξ των συνετέθη.
