Πού είσαστε ωρέ λεβέντες; Χαθήκαμε βρε… Τι να κάνω, που έπρεπε να υπηρετήσω και τη μαμά πατρίδα. Όχι πως έκανα κάτι στον στρατό κι εκεί «Περαστικός» ήμουν, αλλά ένεκα του ότι δεν μπορούσαμε να είμαι μέσα στα πράγματα, κάπου χάθηκα. Προσωρινά, γιατί το πάθος είναι πάθος.
Επέστρεψα και καλός πολίτης, που λένε. Κι είπα να το γιορτάσω, γράφοντας πραγματάκια, που οι άλλοι είτε δεν τολμούν, είτε δεν γνωρίζουν. Έμαθα ότι 13 παίκτες, τέσσερις προπονητές, ο γυμναστής, ο φροντιστής κι ο φυσικοθεραπευτής, μπαίνουν καθημερινά στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, αλλά δεν βλέπουν κίνηση.
Ο πρόεδρος εμφανίστηκε ως Μεσσίας στο ελληνικό μπάσκετ, αλλά τους άφησε στα κρύα του λουτρού. Έριξε μαύρη πέτρα πίσω του, αυτό το γνωρίζετε, αλλά δεν περιμέναμε να ρίξει και κανόνι. Δεν το περιμέναμε εμείς, γιατί κάποιος, που είχε ρόλο συνδέσμου ανάμεσα στη διοίκηση και τους παίκτες, έφυγε πρώτος. Τον ψάχνουν οι αθλητές, να μάθουν τι θα γίνει με τα χρωστούμενα, αλλά κι αυτός εξαφανισμένος είναι. Από τον Μάρτιο! Όταν πρωτοήρθε ο κορωνοϊός στη ζωή μας, εκείνος… χάθηκε. Άσχετα μεταξύ τους τα δύο γεγονότα.
Καθημερινά οι παίκτες τηλεφωνούν στον πρόεδρο της ομάδας, αλλά κανείς δεν απαντά. Μάλιστα, δύο από τα μέλη του προπονητικού επιτελείου (του ευρύτερου), περίμεναν να πάρουν τα χρήματα για να φύγουν για την ιδιαίτερη πατρίδα τους, καθώς δεν είχαν λεφτά για εισιτήριο, για βενζίνη, για να ζήσουν ανθρώπινα. Ουδείς ασχολήθηκε, ουδείς ενδιαφέρθηκε.
Κάπου πήρε το αυτί μου ότι η υπομονή εξαντλήθηκε και πλέον θα διεκδικήσουν δικαστικά τα χρήματά τους. Κρίμα είναι, γιατί ο πρόεδρος και σοβαρός άνθρωπος είναι, και σοβαρός επιχειρηματίας. Εντάξει, δεν πήγε το πράγμα όπως ήθελε, εντάξει «Περαστικός» ήταν από το μπάσκετ, το καταλάβαμε, αλλά δεν υπάρχει λόγος να χαλάσει το όνομά του, αφήνοντας απλήρωτους ανθρώπους του μεροκάματου.
Στις επενδύσεις υπάρχει πάντα ρίσκο να αποτύχεις, αν όμως όποιος έφευγε άφηνε απλήρωτο κόσμο, δεν πηγαίναμε πουθενά. Εγώ δεν έχω πολλά να πω, «Περαστικός» είμαι, αλλά επειδή το πρόβλημα ΔΕΝ είναι οικονομικό (αν δεν είχε, δεν θα λέγαμε κουβέντα), θαρρώ πως εκείνοι που συμβουλεύουν τον πρόεδρο, του προσφέρουν κακές υπηρεσίες.
