Πέτυχε 39 πόντους, με 10 στα 13 τρίποντα, μοίρασε 7 ασίστ, έκανε 5 κλεψίματα, τσίμπησε και 3 ριμπάουντ, με μόνο 1 λάθος. Αποτέλεσμα: ρεκόρ rating στην ιστορία του Basketball Champions League (47!) και ρεκόρ τριπόντων σε έναν αγώνα. Και όλα αυτά εκτός έδρας. Πάνω απ’ όλα όμως το διασκέδασε, βρήκε πως είχε μεγάλη πλάκα.
Ο Στίβεν Γκρέι μιλάει για το πώς είναι να βρίσκεσαι σε τέτοια μέρα και για την ομαδική δουλειά που του έδωσε τη δυνατότητα για τα ρεκόρ.
Όσοι δεν πιστεύουν, κλικ…
Στα ελληνικά λέμε «είναι σε μέρα», «σεληνιασμένος» και άλλα τέτοια. Στα αγγλικά λέμε “in the zone” – «στη ζώνη του λυκόφωτος». Πώς είναι εκεί πέρα;
Το να βρεθείς «στη ζώνη» έχει μεγάλη πλάκα, καταλαβαίνεις ότι κάτι γίνεται και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να απολαύσεις την παραμονή σου εκεί!
Το ήξερες ότι το rating αποδοτικότητας μπορεί να φτάσει στο 47;
Δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το rating… [γέλια] Προσπαθούσα μόνο να διατηρήσω αυτή τη ροή.
Έχεις ξανακάνει τέτοιο ματς ή είναι το καλύτερο της καριέρας σου;
Μακράν το καλύτερο της καριέρας μου, ένα πολύ καλό ματς σε όλους τους τομείς. Σπάνιο να σου συμβεί τέτοιο πράγμα, σίγουρα.
Ύστερα απ’ αυτό, την επόμενη φορά που θα βάλεις, ας πούμε, 25 πόντους, θα είναι ξενέρωμα;
Αν κερδίζουμε δεν έχουν σημασία οι πόντοι μου. Αυτό που θέλω είναι να έχω αυτήν την αίσθηση ότι παίζουμε καλό μπάσκετ, ότι έχουμε ροή και ρυθμό στο παιχνίδι μας.
Πιο σοβαρά τώρα… Τα σουτ έμπαιναν με τρόπο μαγικό, αλλά τι ομαδική δουλειά βρίσκεται πίσω από αυτά τα σουτ που πήρες;
Μα αυτή ακριβώς ήταν η μαγεία αυτού του ματς! Στο 95% των φάσεων, οι συμπαίκτες μου με έβγαλαν για να πάρω αυτά τα σουτ με το σωστό χώρο, με τρέξιμο στο παρκέ, με την έξτρα πάσα, με σκριν. Εγώ χρειαζόταν μόνο να έχω αυτοπεποίθηση στο σουτ μου.
