Ο Κάιλ Χάινς δήλωσε ότι ακόμα και σήμερα θεωρεί ότι οι Σπανούλης και Πρίντεζης είναι “αδέλφια” του χάρη σε αυτά που πέτυχαν με τον Ολυμπιακό, μιλώντας για το κλίμα που υπήρχε στην ομάδα.
Κάιλ Χάινς επιστρέφει για ακόμα μία φορά ως αντίπαλος του Ολυμπιακού (14/10), με την φανέλα της Αρμάνι αυτή τη φορά για την 3η αγωνιστική της Euroleague Και, όπως δήλωσε, πάντα θα έχει στο μυαλό του όσα έζησε στον Πειραιά.
Έχοντας κατακτήσει δύο EuroLeague (2012 και 2013) με τους “ερυθρόλευκους”, ο Χάινς μίλησε στο κανάλι της διοργανώτριας αρχής και θυμήθηκε όσα έζησε, αποκαλώντας “οικογένειά” του τον Ολυμπιακό και αδέλφια του τους Σπανούλη, Πρίντεζη και Παπανικολάου.
Αναλυτικά ο Χάινς τόνισε:
Για τον Ολυμπιακό εκείνης της περιόδου: “Ήταν τρομερή εμπειρία. Ήμουν νέος, δεν καταλάβαινα πολλά. Ήμουν 24 χρονών και πήγα σε μία ομάδα από την οποία κανείς δεν είχε απαιτήσεις, κανεις δεν πίστευε σε αυτήν. Ο κόσμος μας σύγκρινε με ομάδα κολεγίου. Με εξαίρεση τον Σπανούλη είχαμε παίκτες που δεν είχαν αποδείξει τίποτα, κάτι που ήταν θετικό γιατί μεγαλώσαμε και βελτιωθήκαμε μαζί. Δεν είχαμε ανθρώπους έξω από το περιβάλλον μας να πιστέψουν σε εμάς και όλα έπρεπε όλα να γίνουν από την αρχή. Να πιστέψουμε σε εμάς”.
Για το πώς ωρίμασε η ομάδα: “Δεχθήκαμε κάποια χτυπήματα, αλλά ωριμάσαμε ως ομάδα. Νομίζω ότι αυτός ήταν ο λόγος που πετύχαμε όσα πετύχαμε. Γίναμε σαν οικογένεια. Θεωρώ αυτους τους παίκτες αδέλφια μου επειδή για παράδειγμα ο Σπανούλης ήξερε ας πούμε ότι οι γιορτές ήταν δύσκολες για εμένα και με καλούσε σπίτι του και η γυναίκα του έφτιαχνε μουσακά. Μοιραστήκαμε πράγματα και βιώσαμε στιγμές που δεν ζουν πολλοί“.
Για το τι έμαθε στον Ολυμπιακό: “Ήμουν κακομαθημένος επειδή στις δύο πρώτες γεμάτες μου σεζόν στην EuroLeague κατέκτησα δύο σερί τίτλους. Έλεγα ότι αυτό είναι εύκολο και έτσι πρέπει να γίνεται. Αλλά νομίζω ότι αυτό μου έδωσε να καταλάβω το τι χρειάζεται να κάνεις για να γίνεις πρωταθλητής και το συναίσθημα του να είσαι πρωταθλητής“.
Για το ότι θεωρεί τους τότε συμπαίκτες του οικογένειά του: “Ακόμα και σήμερα αποκαλώ τον Πρίντεζη και τον Σπανούλη αδέλφια μου. Έτσι βλέπω και τον Άντιτς, τον Παπανικολάου, τον Λο, τον Ντόρσεϊ, όλα τα παιδιά. Κρατάμε ακόμα επαφή γιατί έχουμε αυτό τον δεσμό και ξέρουμε ότι ανεξαρτήτως συνθηκών μοιραζόμαστε έναν δεσμό που θα υπάρχει πάντα μεταξύ μας. Πετύχαμε κάτι που δεν έχουνπετύχει πολλοί“.
