Η χτεσινή μέρα είναι αφιερωμένη σε δύο πρόσωπα. Στον Μάκη Γιατρά και στον Άαρον Χάρισον. Οι λόγοι; Απλοί που αξίζουν ανάλυσης.
Ξεκινάω από τον πρώτο. Είμαι από τους πρώτους που έχουν τοποθετηθεί από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του, παρά τα χλευαστικά σχόλια που έχουν ακουστεί για την παρουσία του. Ακόμα και από τους… ειδικούς του χώρου. Λες και τα κιλά παίζουν μπάσκετ. Λες και ένα ωραίο κούρεμα ή το ύψος είναι τα συστατικά που είναι ικανά να προσφέρουν επιτυχίες.
Ο Προμηθέας Πατρών είναι μία νοικοκυρεμένη ομάδα, πρότυπο για όλους τους συλλόγους της χώρας μας. Ισως ένα πρότυπο και έξω από το μπάσκετ και στα υπόλοιπα αθλήματα της χώρας μας. Μία ομάδα που έχει επενδύσει πάρα πολλά χρήματα, στηρίζει τους Έλληνες, διαθέτει ακαδημίες που ζηλεύουν οι μεγάλοι, προετοιμάζει τους αθλητές του αύριο στην χώρα μας. Πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας και ο κόουτς Γιατράς.
Ένας προπονητής που για πολλούς είναι persona non grata καθώς δεν τους κάθεται καλά το παρουσιαστικό του, ο ντόμπρος και λαϊκός χαρακτήρας του. Η μαγκιά του και το τσαγανό αλλά και η λατρεία που έχει στο άθλημα. Όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του τον χειροκροτούν, του δίνουν τα εύσημα και μόνο με καλά λόγια συνοδεύουν το όνομά του όσο καιρό τον παρακολουθούμε στα ελληνικά γήπεδα.
Με τον Προμηθέα συνεχίζει το ταξίδι του. Έχοντας για όπλο τα δικά του… μούσκουλα, τις εργατοώρες που έχει ρίξει στα παρκέ, την δουλειά του και τους κόπους του.
Δεν ξέρω τι μέλλον θα έχει φέτος ο Προμηθέας, όμως αυτό που γνωρίζω είναι πως ο Γιατράς είναι ικανός να εκτοξεύσει την πορεία των αθλητών που έχει στις τάξεις του. Τον Αγραβάνη που πλέον είναι ο αρχηγός των Πατρινών. Τον Λούντζη που από «αιώνιο» ταλέντο για πολλούς είναι έτοιμος για το step up της καριέρας του, τον Αγκμπελέσε που τον γνωρίσαμε στον Χολαργό, έπαιξε πάρα πολύ καλά στον Κολοσσό και τώρα είναι ο βασικός σέντερ των Αχαϊών όπως και ο Φλόιντ που πέρσι ήταν ο κορυφαίος ψηλός της Α1 με τη Λάρισα. Όσο για τους Γκάρετ και Μίλερ; Εάν τους έπαιρναν οι μεγάλοι θα μιλούσαμε για… cheats, τώρα που τους πήρε ο Γιατράς, είναι απλά Παρασκευή. Τεράστιο respect στον κόουτς με το παρακάτω tweet να λέει τα πάντα για την προσπάθεια του Προμηθέα.
Οσο για τον Χάρισον; Ηταν ο παίκτης που ανοιχτά είχα εκφράσει τις ανησυχίες μου για την προσαρμογή του. Στο πρώτο ματς με την Άλμπα ήταν ο παίκτης που ήθελε πραγματικά ο Μπαρτζώκας. Αποτελεί ένα γκαρντ ρυθμού που εάν έχει λεπτά στα πόδια του, ανεβάζει κατακόρυφα την απόδοσή του. Πέτυχε το πρώτο του τρίποντο και από εκεί και πέρα ήταν… φωτιά. Παραλληλα τον είδαμε να δημιουργεί, να είναι ο παίκτης που ξεκινούσαν και κατέληγαν οι επιθέσεις, καθώς τέθηκε αντιμέτωπος με μία ομάδα που δίνει χώρους, παίζει ανοιχτά και επιτρέπει στους επιθετικούς παίκτες να λάμψουν.
Ο Χάρισον είναι τεράστιο κεφάλαιο για το φετινό Ολυμπιακό. Ανεβάζει επίπεδο τους Πειραιώτες όταν είναι καλά. Ο Μπαρτζώκας έχει επενδύσει στο ταλέντο του και περιμενει να βγει…
ΥΓ1 Εντυπωσιάστηκα από τον Ζαν Σαρλ. Επιτέλους λίγη αθλητικότητα στο «4». Από την άλλη θορυβήθηκα και πάλι στο «5». Είναι τεράστιο πρόβλημα η έλλειψη ύψους στον σέντερ. Ήταν στιγμές που… αγωνιούσα αν θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να κατεβάσει ένα ριμπάουντ. Ε αδερφέ, δεν είναι μονάχα οι τοποθετήσεις και τα καλά μποξ άουτ. Είναι και το ύψος που χρειάζεται…