Ήταν 1η Φεβρουαρίου 1979, όταν ο Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί επέστρεψε στην Τεχεράνη, μετά σχεδόν 15 χρόνια εξορίας κι ενώ νωρίτερα ο τελευταίος σάχης του Ιράν, Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, εγκατέλειψε τη χώρα (με την οικογένειά του) και διέφυγε στην Αίγυπτο. Στις 11 Απριλίου καθαιρέθηκε ο δικτάτορας της Ουγκάντα, Ιντί Αμίν, ενώ στις 16 Ιουλίου ο Σαντάμ Χουσεΐν έγινε πρόεδρος του Ιράκ. Αλλά τι μας νοιάζουν όλα αυτά; Σκεφτείτε μόνο πως επανάσταση στη μουσική ήταν το… walkman, που παρουσίασε η Sony την 1η Ιουλίου.
Οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές δεν έχετε πιάσει στα χέρια σας walkman, ενώ οι νέοι της εποχής… έβγαζαν γκόμενα μ’ εκείνο το μαραφέτι και με πρόσχημα ότι θα ακούγαμε παρέα μουσική. Όσο για το τραγούδι που κυκλοφόρησε τότε κι εκπροσώπησε τη χώρα μας στον διαγωνισμό της Eurovision ήταν το «Σωκράτη εσύ σούπερ σταρ». Ακόμα κι εσείς που δεν προλάβατε τα walkman σιγοτραγουδάτε σήμερα το ίδιο… τραγούδι, μόνο που αντί για τον Σωκράτη, σούπερ σταρ έγινε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Σαν να μην πέρασε μια μέρα…
Υπάρχει μια νέα «φυλή» των social media, οι «τα ξέρω όλα», οι «απέκηδες», αυτοί που είναι απέναντι και στην πρώτη ευκαιρία κουνάνε το δάχτυλο. «Εσείς που μας λέγατε ότι δεν είναι καλός προπονητής ο Ιβάνοβιτς, τι έχετε να πείτε τώρα;» κομπορρημονούν, λες κι είχαν αφίσα του στον τοίχο, πίσω από το κρεβάτι τους. Λες κι εκείνοι έτρεξαν στ’ αεροδρόμιο κι έπεσαν στις ρόδες του ταξί, προκειμένου να αποτρέψουν τη φυγή του, ή πήγαιναν στο γήπεδο και κρατούσαν την αναπνοή τους μέχρι να κοκκινήσουν τα μαγουλάκια τους, όταν λύθηκε η συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό.
Κατέκτησε πρωτάθλημα (και μαγκιά του) ο Ντούσκο; Προπονητής των επτά θαλασσών και των πέντε ηπείρων. Πήρε η Αρμάνι τον Πάντερ; Γλαύκωμα στα μάτια είχαν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Έτσι κι ο Ράουτινς πετύχει τρίποντο στην επόμενη ομάδα του, θα μπουν στο τουίτερ του Πιτίνο και θα του λένε «γιατί δεν έβαζες τον παικταρά». Απίστευτοι τύποι.
Λοιπόν, μάθετε κάτι, που ίσως σας βοηθήσει στη συνέχεια της καριέρας σας στα social (θεωρείστε το δώρο του γράφοντος): Υπάρχει πιθανότητα κι ένας κακός προπονητής, όπως είναι ο Ιβάνοβιτς, να πάρει τίτλο. Ακόμα και κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Όπως υπάρχει πιθανότητα κι ένας πολύ καλός προπονητής, ή ένας πολύ καλός παίκτης, ή μια πολύ καλή ομάδα, να χάσει τον τίτλο. Κι όλο αυτό μπορεί να συμβεί, δίχως να αλλάξει η πολικότητα της γης και χωρίς να χρειαστεί όσοι κατέχουν το σπορ να πουν 10 φορές το «πιστεύω εις έναν Θεό, τον Ντούσκο και κοτσίδα φέροντα».
Επίσης (το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει δώρα) αν δεν ανεβάσετε στο προφίλ σας το πόσο μπούφοι ήταν όσοι δεν είχαν αντιληφθεί από την 1η Σεπτεμβρίου του 1957 -ημερομηνία γέννησης του Ιβάνοβιτς– και δώθε την προπονητική του αξία (φάνηκε από τον καιρό που πήγαινε νηπιαγωγείο), ενδέχεται να βρείτε τη γυναίκα των ονείρων σας, δίχως να σας εγκαταλείψει για την… αβλεψία σας.
Αν σας αρέσει ο Ντούσκο, εμένα μου περισσεύει, αλλά επιτρέψτε μας να έχουμε κι εμείς άποψη και να μην τραγουδήσουμε μαζί σας το «Ντούσκο, εσύ σούπερ σταρ». Α, και μια και πιάσαμε το 1979, ευτυχώς στις 18 Οκτωβρίου, ημέρα που η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε ότι το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας θα απονεμηθεί στον Οδυσσέα Ελύτη, ΔΕΝ υπήρχε facebook. Αν υπήρχε όσοι είχαν την ατυχία να ανεβάσουν νωρίτερα βιβλία άλλων ποιητών θα είχαν δει την περιουσία τους να δημεύεται, οι δε συγγενείς θα τους είχαν απαρνηθεί. Ευτυχώς τότε δεν είχε φανεί η φυλή των… μασάει (σανό).
