Είναι ο Τζένκινς πόιντ γκαρντ; Είναι περισσότερο «2άρι»; Κι αν δεν είναι, έχει πρόβλημα ο Ολυμπιακός στον «άσσο», καθώς μοιάζει να έχει μόνο τον Κώστα Σλούκα κι από πίσω τον Αντώνη Κόνιαρη, που όμως δεν είναι βέβαιο ότι θα βρίσκεται κάθε εβδομάδα στη 12άδα; Αυτά κι άλλα πολλά αναρωτιούνται οι φίλοι του Ολυμπιακού, παρατηρώντας το ολοκληρωμένο (πλέον) ρόστερ των «ερυθρολεύκων». Μάλλον υποτιμούν τον ρόλο, που θα δώσει φέτος στον Βασίλη Σπανούλη ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Ο Ολυμπιακός έχει για όπλο του την περιφέρεια, ίσως την καλύτερη από το 2012 και μετά (κι ίσως πρέπει να πάμε ακόμα πιο πίσω). Στις τρεις θέσεις διαθέτει τους Σλούκα, Κόνιαρη, Σπανούλη, Τζένκινς, Χάρισον, ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκη, Παπανικολάου, Χαραλαμπόπουλο και τον πιτσιρικά Νικολαΐδη. Έχει και ικανό αριθμό παικτών, αλλά και αθλητές που βγάζουν διαφορετικές εικόνες πάνω στο παρκέ.
Υπάρχουν παίκτες, όπως ο Χάρισον, που μπορούν να παίξουν και τις τρεις θέσεις, ενώ σχεδόν όλοι μπορούν να κινηθούν στο «1-2». Εκείνος, όμως, που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι ο Σπανούλης, καθώς με την εμπειρία και την ικανότητα που διαθέτει, γεμίζει κάθε τρύπα, που ήθελε υπάρξει.
Δεν είναι στην πρώτη νιότη, αυτό δεν το παραγνωρίζει κανείς, αλλά αυτό υποχρεώνει και τον ίδιο να κινηθεί περισσότερο ως πόιντ γκαρντ και λιγότερο ως… 2άρι, αν κι αυτά είναι σχετικά στο σύγχρονο μπάσκετ. Πλέον δεν θα είναι τόσο εύκολο να βγαίνει από τα σκριν, να δέχεται τα «τσεκαρίσματα», για να φτάσει η μπάλα στα χέρια του, γι’ αυτό και σε μικρά διαστήματα, θα είναι καθαρός «άσσος», προσφέροντας μια επιπλέον λύση στα χέρια του κόουτς Μπαρτζώκα.
Όχι πως δεν μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο κι ο Τζένκινς, άλλωστε οι Αμερικανοί λένε πως είσαι ό,τι μπορείς να μαρκάρεις. Κι ο προπονητής του Ολυμπιακού διάλεξε παίκτες, οι οποίοι να είναι όλοι ψηλά γκαρντ (ο πιο κοντός είναι ο Σλούκας), να μπορούν να παίξουν περισσότερες από μία θέσεις, να φτάνουν μέχρι και το «3» (ΜακΚίσικ, Χάρισον, Λαρεντζάκης μπορούν εύκολα να παίξουν και στη συγκεκριμένη θέση).
Μέχρι και το «4» ο Ολυμπιακός είναι εξαιρετικά γεμάτος, έχοντας τρεις παίκτες ανά θέση. Εκεί που υπάρχει ζήτημα, τουλάχιστον στη θεωρία του πράγματος, είναι στη θέση των σέντερ, όπου Έλις και Μάρτιν δεν έχουν το μπόι (ο Μάρτιν) και τα μούσκουλα (ο Έλις) για να… γεμίσουν το «ζωγραφιστό». Είναι προφανές ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας θα επενδύσει στη δυνατότητα των παικτών του να αλλάζουν στα σκριν, αν κατορθώσει να καλύψει αυτό το κενό, που μοιάζει να έχει στο κέντρο της ρακέτας, θα εμφανίσει μια σκληρή αμυντική ομάδα, γρήγορη, ικανή να τρέξει και να παίξει επιθετική άμυνα.
Από τα στοιχεία, που θα κάνουν τον Ολυμπιακό ξεχωριστό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, πρέπει να κρατήσουμε με βεβαιότητα την ενέργεια, καθώς υπάρχουν ουκ ολίγοι παίκτες με… έκρηξη, ταχυδύναμη, ενεργειακά αποθέματα (Παπανικολάου, ΜακΚίσικ, Μάρτιν, Λαρεντζάκης, Τζένκινς).
