Ο κόσμος του Ολυμπιακού αδημονεί. Βλέπει τον Σλούκα να έρχεται, δεν αντέχει να περιμένει, μετρά ημέρες, ώρες, λεπτά. Η μόνιμη ερώτηση, είτε πρόκειται για μηνύματα, είτε για διαδικτυακή επικοινωνία, είτε με όποιον τρόπο: «Πότε θα ανακοινωθεί». Υπάρχει ένα διαδικαστικό, γνωστό πλέον σε όλους, όμως η διαδρομή έχει χαραχθεί κι ο Έλληνας διεθνής παίκτης θα φορά τα «ερυθρόλευκα».
Ο Τζίτζι Ντατόμε είναι το δεύτερο από τα… ασημικά, που φεύγουν από το «Τοπ Καπί» και θα αποτελούν ανάμνηση για τις… εποχές της δόξας. Την πόρτα άνοιξε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ακολούθησε ο Ιταλός σταρ, ο οποίος θα συνεχίσει την καριέρα του στο Μιλάνο. Τρίτος της παρέας θα είναι ο Κώστας Σλούκας. Τι κοινό σημείο έχουν οι τρεις τους;
Την αδυναμία της Φενέρμπαχτσε να κρατήσει τα… βαριά συμβόλαια. Δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα, αλλά και πως δεν γίνεται να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν μπορεί να ζητάς απ’ όλους να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, ακόμα κι αν υπάρχουν υπογεγραμμένα συμβόλαια, τα οποία δεν σπάνε, και να εξαιρείς έναν εξ αυτών. Δεν μπορεί να ζητάς από τους ατζέντηδες να κάνουν… σκόντο στους παίκτες που προτείνουν κι εσύ την ίδια στιγμή να εξυπηρετείς το συμβόλαιο του Ντατόμε, ή του Σλούκα.
Δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, αλλά κι αρχών. Κι οι ομάδες χτίζονται με αρχές, δεν αγοράζονται με χρήματα. Γι’ αυτό, άλλωστε, και ξεχωρίζει ο Ομπράντοβιτς, γιατί έχοντας τα χρήματα (απαραίτητη προϋπόθεση για να δουλέψει κάπου) βάζει αρχές. Κάτι που, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κάνει ο Κουρτινάιτις στη Χίμκι.
Ο Σλούκας έρχεται, είναι θέμα χρόνου να μείνει ελεύθερος από τη Φενέρμπαχτσε, να διακανονιστούν οι όποιες οφειλές ήθελε υπάρχουν, να ανακοινωθεί η αποδέσμευσή του και μετά να ξεκινήσει ο χορός των «κόκκινων» ανακοινώσεων, που γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας.
Αντί επιλόγου: Από την πρώτη στιγμή ξεκαθαρίσαμε ότι δεν θα μείνει κανείς εκ των περιφερειακών του Ολυμπιακού (μιλάμε για τους ξένους), καθώς δεν ταίριαζαν σε αυτό που έχτιζε ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ευτυχώς τα γραπτά μένουν. Το ρόστερ του Ολυμπιακού έχει σχεδόν ολοκληρωθεί.
