Είναι η χαρά του… σεναριογράφου αυτή η περίοδος. Κόσμος πάει κι έρχεται, μεταγραφές που γίνονται και δεν λέγονται, που γράφονται και δεν γίνονται. Έτσι είναι το καλοκαίρι, πολλώ δε μάλλον το καλοκαίρι μετά την πανδημία. Το θέμα του Λαρεντζάκη είναι από τα… αγαπημένα, καθώς λέγονται πολλά, γράφονται περισσότερα, αλλά η αλήθεια είναι πως ο παίκτης θα φορέσει την «ερυθρόλευκη» φανέλα, με τον κόουτς Μπαρτζώκα να περιμένει πολλά από αυτόν.
Στο σύγχρονο μπάσκετ λένε πως υπάρχουν δύο θέσεις: Εκείνοι που παίζουν με πλάτη κι εκείνοι που παίζουν με πρόσωπο. Ενίοτε κι αυτό δεν είναι απόλυτο, καθώς ψηλοί παίζουν με πρόσωπο προς το καλάθι και κοντοί ποστάρουν, αλλά δεν είναι χώρος (και δεν είμαστε οι καταλληλότεροι) για προπονητικό σεμινάριο. Οι προπονητές διαχρονικά ήθελαν να έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν σχήματα κι εικόνες, όχι μόνο από αγώνα σε αγώνα, αλλά και κατά τη διάρκεια μιας αναμέτρησης. Για να το πετύχουν αυτό χρειάζονται παίκτες, οι οποίοι να μπορούν να παίξουν σε περισσότερες από μία θέσεις.
Με την παραδοσιακή μπασκετική φιλοσοφία, ο Ολυμπιακός έχει έξι γκαρντ. Δίχως να υπολογίζουμε (αυθαίρετα) τον Κόνιαρη, ο οποίος πιθανότατα θα δοθεί δανεικός, στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ θα συνυπάρξουν οι: Σλούκας, Τζένκινς, Σπανούλης, Χάρισον, ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκης. Δεδομένου ότι στο «3» συναντάμε τους Παπανικολάου – Χαραλαμπόπουλο και στη 12άδα πρέπει υποχρεωτικά να είναι 5 ψηλοί, ένας «κοντός» περισσεύει.
Ο Λαρεντζάκης υπολογίζεται κανονικά, καθώς ο Μπαρτζώκας έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει στο «3» παίκτες όπως ο Χάρισον, ο ΜακΚίσικ, ο Λαρεντζάκης. Δεδομένου ότι ο Χάρισον μπορεί να λειτουργήσει κι ως πόιντ γκαρντ, όπως κι ο Σπανούλης, ή ο Τζένκινς μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις της περιφέρειας, όπως κι ο Σλούκας, ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει τη δυνατότητα να αλλάζει κατά το δοκούν.
Είναι δεδομένο πως κάποιος πρέπει να μένει εκτός 12άδας, αλλά είναι μεγάλη η σεζόν κι απαιτητική, υπάρχει πάντα το απευκταίο ενδεχόμενο τραυματισμών, το ρόστερ δεν είναι πολύ μεγάλο. Κι ο Ολυμπιακός είναι λογικό να θέλει τον Λαρεντζάκη, το ζήτημα είναι τι θέλει κι ο παίκτης.
Από το περιβάλλον του προκύπτει ότι θέλει να παίξει στον Ολυμπιακό, πιστεύει στις δυνάμεις του και θα το παλέψει, για να κερδίσει τη θέση του. Άλλωστε, η συμμετοχή στην Ευρωλίγκα είναι πρόκληση για τον διεθνή παίκτη, που νιώθει ότι φορώντας την «ερυθρόλευκη» φανέλα και παίζοντας στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης, κάνει το παραπάνω βήμα.
