Από τη στιγμή που ο Ρικ Πιτίνο έλυσε τη συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό, ο άμεσος συνεργάτης του μπήκε επικεφαλής στην κούρσα της διαδοχής του. Όσοι παρακολουθούν τα social media και καταγράφουν τις αντιδράσεις των φίλων του «τριφυλλιού» (εμείς το κάνουμε από επαγγελματική… διαστροφή), γνωρίζουν ότι το όνομα του Βόβορα «έπαιζε» πολύ πριν και μάλιστα με την ετικέτα «άφθαρτος». Όμως, οι προπονητές δεν προσλαμβάνονται δια της ανάτασης του χεριού, ούτε με δημοψήφισμα.
Ο Γιώργος Βόβορας συγκεντρώνει αρκετά θετικά στοιχεία. Είναι ο μόνος που γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση στον Παναθηναϊκό, ξέρει τα αποδυτήρια, τις ανάγκες, τους παίκτες, τις… ιδιορρυθμίες τους. Έχει θητεύσει δίπλα στους τρεις έμπειρους και σπουδαίους προπονητές που κάθισαν στον «πράσινο» πάγκο (Πεδουλάκης, Πασκουάλ, Πιτίνο) κι οι τρεις τον είχαν σε ιδιαίτερη εκτίμηση κι αυτό κάτι λέει. Κι αν ο «Άρτζι» ήταν «μέντοράς» του, οι άλλοι δύο εκτίμησαν τον τρόπο που δουλεύει.
Έχει την αποδοχή των παικτών, που ήρθαν πιο κοντά του, όπως συμβαίνει με αρκετούς συνεργάτες του εκάστοτε πρώτου προπονητή. Έχει την αποδοχή της διοίκησης, που είδε ότι στα δύο ματς της Ευρωλίγκας, όπου ανέλαβε μεταβατικός τεχνικός, δεν… κώλωσε και μάλιστα ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλό μπάσκετ, πετυχαίνοντας δύο θετικά αποτελέσματα.
Γνωρίζει την αγορά των ξένων παικτών και τους μάνατζερ, καθώς κάθε χρόνο συμμετείχε ενεργά στη λήψη των αποφάσεων, εξέταζε τους ξένους που προτείνονταν, ήταν αυτός που είχε την αρχική επαφή, για να κάνει το ξεσκαρτάρισμα και να δώσει στον πρώτο προπονητή μια σαφώς περιορισμένη λίστα επιλογών, ώστε από κοινού να καταλήξουν στην απόφαση.
Έχει διατελέσει πρώτος (στην Κύπρο), έχοντας κατακτήσει τίτλο, είναι νεαρός και συνάμα οικογενειάρχης, άρα έχει στοχοπροσήλωση, είναι φιλόδοξος, είναι χαμηλών τόνων (αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη καλό, όταν ηγείσαι μιας τέτοιας ομάδας), είναι ανθρώπινος, χαμογελαστός. Διαθέτει το πακέτο, αλλά βεβαίως έχει και μειονεκτήματα.
Δεν έχει διαχειριστεί κρίσεις, ώστε να έχει… σπάσει η χολή του. Θα πέσει στα βαθιά, καθώς πλέον αυτός θα κληθεί να πάρει τις αποφάσεις. Δεν έχει αναγκαστεί να έρθει σε κόντρα με τα… μεγάλα ονόματα, δεν θα προσδώσει υπεραξία στην αξία του Παναθηναϊκού (όπως ο Πιτίνο, για παράδειγμα). Βεβαίως, επιμορφώνεται, παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα του από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά όλα αυτά θα κληθεί να τα εφαρμόσει στην πράξη.
Ο Παναθηναϊκός έχει μια παράδοση να βγάζει καλούς… βοηθούς, οι οποίοι μετατρέπονται σε πολύ καλοί πρώτοι προπονητές. Από μόνος του ο Δημήτρης Ιτούδης φτάνει, αλλά κι ο Σωτήρης Μανωλόπουλος έχει χαράξει τη δική του διαδρομή. Άρα, γιατί όχι κι ο Γιώργος Βόβορας; Και στο «τριφύλλι» ενδεχομένως αντέχουν μια επιλογή με ελεγχόμενο ρίσκο, από το να φύγει ένας συνεργάτης και να κάνει μεγάλη πορεία στην Ευρωλίγκα (στα βήματα του Ιτούδη).
Το σημαντικότερο είναι πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει προπονητής, που θα εγγυόνταν το αποτέλεσμα. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ενδεχομένως και να επιλέξει (αν κλείσει ο κύκλος του στη Φενέρμπαχτσε) να καθίσει έναν χρόνο να… αποτοξινωθεί μπασκετικά, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είναι ο αγαπημένος της εξέδρας, αλλά είναι ακριβός και θα έχει προτάσεις, άρα η ζήτηση θα ανεβάσει την τιμή. Η επιλογή Βόβορα δίνει το δικαίωμα στη διοίκηση να ενισχύσει οικονομικά το ρόστερ, δίχως να ανεβάσει το μπάτζετ κι αυτό μην το υποτιμήσετε καθόλου.
