Όταν ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την απόκτηση του Τζίμερ Φριντέτ, αλλά κι όταν ο Αμερικανός έδειξε πόσο καλή επαφή έχει με το καλάθι, όταν άρχισε να ευστοχεί από μακριά δίχως να… κουνιέται το διχτάκι, πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού πίστευαν ότι βρήκαν την απόλυτη καλαθομηχανή. Κι επειδή τι αξία έχει να σκοράρει κανείς, αν δεν το κάνει απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο, περίμεναν πώς και πώς να τον δουν να παίζει με τον Ολυμπιακό. Ε, δεν θα τον δουν!
Ο Φριντέτ στις δύο αναμετρήσεις με τους «ερυθρόλευκους» ήταν… αόρατος. Στο «Νίκος Γκάλης» αγωνίστηκε για 16.39’’ (σε σύνολο 45 λεπτών, αφού το ματς πήγε στην παράταση), σημείωσε 7 πόντους, έχοντας 0/5 δίποντα, 1/3 τρίποντα και 4/4 βολές. Απέχει από το να υποστηρίξει κανείς ότι είχε επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας του.
Στο ΣΕΦ τα πράγματα ήταν λίγο χειρότερα. Αγωνίστηκε για μόλις 9.23’’, είχε δύο πόντους, με αναιμικά στατιστικά (0/1 δίποντο, 0/1 τρίποντο, 2/3 βολές). Δεν ξέρω αν αποτελεί σημείο συζήτησης ότι διπλασίασε την επίδοσή του στο σύστημα αξιολόγησης (είχε 2 στον πρώτο αγώνα και 4 στον δεύτερο), όμως είναι βέβαιο ότι ο οργανισμός του Παναθηναϊκού περίμενε πολύ περισσότερα, ειδικά σε αυτά τα δύο τεστ.
Μπορεί να πει κανείς ότι αν δεν τον βάλεις, δεν θα τα βάλει, αλλά την ίδια στιγμή που δεν είχε ρυθμό και ουσιαστική παρουσία στην επίθεση, στην άμυνα ήταν ο προφανής στόχος. Η παροιμιώδης αδυναμία του στο πίσω μέρος του γηπέδου είναι που υποχρεώνει τον Πιτίνο να τον αφήνει στον πάγκο, στη μεγαλύτερη διάρκεια των κρίσιμων αγώνων.
Ο Φριντέτ είναι κατώτερος των αναμενομένων, το φωνάζαμε από την πρώτη στιγμή ότι είναι σπουδαία επιθετική λύση, αλλά τεράστια τρύπα στην άμυνα. Αυτή η τρύπα τον έχει καταπιεί, γι’ αυτό και στις συναντήσεις με τον Ολυμπιακό… έλαμψε δια της απουσίας του. Κι όταν… λείπεις από τις αναμετρήσεις με τον «αιώνιο» αντίπαλο, στην ουσία είναι σαν να μην υπάρχεις…
