Ο πιο πετυχημένος και μακροβιότερος Αμερικανός στην ιστορία του Παναθηναϊκού, Μάικ Μπατίστ, μίλησε στα κανάλια Νovasports ενόψει του ντέρμπι των αιωνίων και αναφέρθηκε για το παιχνίδι τονίζοντας ότι περιμένει να είναι θρίλερ, τα όπλα των δύο ομάδων και τον Ρικ Πιτίνο. Παράλληλα, θυμήθηκε τα χρόνια του στο τριφύλλι, ενώ σε ερώτηση για το αν σκέφτεται το ενδεχόμενο επιστροφής δήλωσε ότι το έχει σκεφτεί.
Διαβάστε αναλυτικά:
Για το ματς με τον Ολυμπιακό:
”Είναι ένα παιχνίδι που θα κριθεί στις λεπτομέρειες, όταν έπαιζα κόντρα στον Ολυμπιακό προσπαθούσα την παραμονή του αγώνα να βρίσκομαι σπίτι μου ώστε να έχω καθαρό το κεφάλι και την σκέψη μου, να μην έρχομαι σε επαφή με τον έξω κόσμο που έχει να σου πει πολλά, αλλά δεν καταλαβαίνει απόλυτα το πλάνο του αγώνα. Προσπαθούσα να κλειστώ στον εαυτό μου και να παραμείνω ήρεμος με τους συμπαίκτες και το προπονητικό μου επιτελείο”.
Το παιχνίδι που έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη του:
”Θυμάμαι έντονα πολλά παιχνίδια, αλλά αυτό που ξεχωρίζω είναι το 2007 στο ΣΕΦ και βρισκόμασταν πίσω στο σκορ, 40” πριν από το τέλος, ο Μουλαομέροβιτς πέτυχε ένα τρίποντο βάζοντας μπροστά τον Ολυμπιακό με έξι πόντους. Ως επαγγελματίας παίκτης εκείνη την στιγμή έχεις ελπίδα πως οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες αλλά δεν γνωρίζεις πως θα τελειώσει το ματς, ευτυχώς ο Άλεξ Άκερ έχασε μία ελεύθερη βολή, εμείς καταφέραμε να σκοράρουμε, ο Διαμαντίδης έκανε ένα απίστευτο κλέψιμο και μου έδωσε την μπάλα, πέτυχα το καλάθι παίρνοντας και το φάουλ, έβαλα την βολή και τελικά κερδίσαμε το παιχνίδι με ένα πόντο. Ήταν ένα ματς γεμάτο ενθουσιασμό που μας έδωσε το έναυσμα για ένα καλύτερο μέλλον, καθώς κατακτήσαμε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ήταν μία μεγάλη στιγμή στην καριέρα μου”.
Αν του λείπει να παίζει μπάσκετ:
”Μου λείπει πολύ…Ακόμα και τώρα που παρακολουθώ τα παιχνίδια της Ευρωλίγκας, είναι δύσκολο ακόμα και να βλέπω καθώς μπαίνω στην διαδικασία να γίνω και εγώ παίκτης μέσα στο παρκέ, παίρνω την ενέργεια από τους φιλάθλους, είναι όμορφο να βλέπεις, αλλά την ίδια στιγμή είναι δύσκολο, καθώς σου έρχονται πολλές αναμνήσεις από την αντιπαλότητα ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό”.
Για τον Ρικ Πιτίνο:
”Είναι πολύ καλός, είναι σπουδαίος προπονητής ο Ρικ Πιτίνο, ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος και στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο,ήταν δύσκολο να αναλάβει την δουλειά, έχει μεγάλη εμπειρία και μπαίνει στο γήπεδο γνωρίζοντας πως να κάνει την δουλειά του, περιμένω να δώσει έξτρα κίνητρο και δύναμη στους παίκτες του. Ελπίζω να καταφέρουν να μπούνε στο Final Four, έχει καιρό να βρεθεί εκεί η ομάδα, από το 2012 και ελπίζω πως αυτή την σεζόν θα κατορθώσει να προκριθεί”.
Για το που θα κριθεί το ντέρμπι:
”Τέτοια παιχνίδια κρίνονται στα τελευταία 5-6 λεπτά, θα κριθεί στις αποφάσεις που θα παρθούν στην επίθεση, ποιος θα παίξει καλύτερη άμυνα και φυσικά ποια ομάδα θέλει περισσότερο την νίκη, αυτές είναι οι αναμνήσεις που έχω ως παίκτης και οι αναμνήσεις που έχω αφού αποσύρθηκα βλέποντας τα παιχνίδια, περιμένω ένα θρίλερ, όπως ήταν τα ντέρμπι και στο παρελθόν που έπαιζα”.
Για τα όπλα των δύο ομάδων:
”Ο Ολυμπιακός διαθέτει τον Σπανούλη, τον Μπράντον Πολ, ένα αθλητή που προπονούσα στη G-League, πολύ καλό παιδί, αθλητικός με καλή αίσθηση στο σκοράρισμα, υπάρχει ο Γιώργος Πρίντεζης, αυτοί οι αθλητές μεγαλώνουν αλλά έχουν τεράστια εμπειρία, έχουν κατακτήσει ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, παίκτες που γνωρίζουν να διαχειριστούν τέτοιους αγώνες. Από την άλλη υπάρχει ο ”δικός μου” Νικ Καλάθης που παίζει εκπληκτικά, είμαι πολύ χαρούμενος που βλέπω την εξέλιξη του, πόσο διαφορετικός ήταν ο ρόλος του στο παρελθόν, πλέον είναι ο ηγέτης της ομάδας και βοηθάει τους υπόλοιπους να συνεισφέρουν, κάνει εκπληκτική δουλειά βοηθώντας τους συμπαίκτες του να δυναμώσουν, είναι ένας σημαντικός λόγος που παρακολουθώ τον Παναθηναϊκό. Υπάρχει ακόμα ο Τζίμερ Φρεντέτ, ο Γουέσλεϊ Τζόνσον, ένας παλιός μου συμπαίκτης τον ο Ίαν Βουγιούκας, έχουν καλούς παίκτες και στις δύο άκρες του γηπέδου. Περιμένω ένα σπουδαίο αγώνα που θα απολαύσουν και οι φίλαθλοι των δύο ομάδων”.
Για την καριέρα του στην Ελλάδα:
”Είναι τεράστια τιμή, όταν πήγα στον Παναθηναϊκό, ποτέ δεν περίμενα πως θα μείνω στον σύλλογο για τα επόμενα δέκα χρόνια, ακόμα και στην δεύτερη σεζόν μου, και στην τρίτη δεν περίμενα κάτι τέτοιο, στα μέσα της τρίτης σεζόν έβλεπα πως θα έχω μέλλον στην ομάδα, ήμασταν κοντά και διεκδικούσαμε προκρίσεις στα Final Four, κερδίζαμε πολλούς αγώνες, οπότε η απόφαση να επιστρέψω γινόταν πιο εύκολη. Το μπάσκετ μου έχει χαρίσει αμέτρητες χαρές, είναι ο έρωτας της ζωής μου, οπότε από την στιγμή που κερδίζεις αρκετούς αγώνες, οι αποφάσεις παίρνονται ακόμα πιο εύκολα, ήταν πιο εύκολο για μένα να παραμείνω καθώς την τέταρτη χρονιά κερδίσαμε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μετά από καιρό και αυτό βοήθησε κι’άλλο στην απόφαση μου να παραμείνω, κερδίσαμε το 2009, το 2011 και πήρα την απόφαση να ανανεώσω το συμβόλαιο μου. Ανταμείφθηκα από τις αποφάσεις μου. Όταν είσαι νέος δεν το κατανοείς απόλυτα, καθώς είσαι συγκεντρωμένος στην στιγμή και το τώρα, δεν σκέφτεσαι το μέλλον και την πορεία της καριέρας σου όταν αποσυρθείς. Αργότερα συνειδητοποιείς πως η σκληρή δουλειά είχε θετικά αποτελέσματα και ανταμείβεσαι, ελπίζω πως κάποια μέρα η φανέλα μου θα αποσυρθεί”!
Για την ενασχόληση του με το μπάσκετ:
”Όταν αποφάσισα να αποσυρθώ από το μπάσκετ, φυσικά και ήθελα να παραμείνω κοντά στο άθλημα, αλλά δεν ήξερα αν θα δουλέψω στο κορυφαίο επίπεδο. Όταν δέχεσαι μια προσφορά δεν κλείνεις την πόρτα, δεν ήθελα να χάσω μία τέτοια ευκαιρία καθώς δεν ήξερες αν εμφανιστεί ξανά. Όταν σταμάτησα είχα σκεφτεί να ασχοληθώ μονάχα με την οικογένεια μου και με ανθρώπους που δεν είχα την ευκαιρία να συναναστραφώ, αλλά αυτό είναι το μπάσκετ, ένα άθλημα που δουλεύει για μένα, δεν δουλεύω εγώ για το μπάσκετ, εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία που μου δόθηκε, πέρασα δύο χρόνια στο Κάντον, μετά κατέληξα στο Μπρούκλιν, μετά ξεκίνησα την προπονητική μου καριέρα στην Σάρλοτ για ένα χρόνο, και τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκομαι στο Ορλάντο. Ο κόσμος λέει πως οι παίκτες στο post δεν κάνουν καριέρα προπονητή, εγώ ήμουν του πικ εν ρολ, εκεί πηγαίνει το παιχνίδι στις μέρες μας”.
Για το αν έχει σκεφτεί να αναλάβει στο μέλλον τον Παναθηναϊκό:
”Φυσικά και το έχω σκεφτεί (γέλια), δεν θα πω ψέμματα, θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου,το έχω σκεφτεί, όμως η χρονική στιγμή είναι το παν, πως κινούμαι, πως ξυπνάω, η ζωή αποφασίζει για τα πάντα, δεν θα κλείσω καμία πόρτα,αλλά δεν θα πιέσω καμία κατάσταση, αν είναι η σωστή στιγμή τότε θα γυρίσω και θα προσπαθήσω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Αυτή την στιγμή είμαι πολύ χαρούμενος με την δουλειά μου, έχουμε ένα προπονητή με 20 χρόνια εμπειρίας στο NBA, τον Στιβ Κλίφορντ, και αυτό που μου αρέσει είναι πως πρώτα απ’ όλα είναι ένας δάσκαλος μου και μετά προπονητής, η πόρτα του είναι πάντα ανοιχτή ακόμα και για μικροπράγματα, βρίσκεται πάντα στο πλευρό μου, να μου δώσει την κατάλληλη συμβουλή, μαθαίνω πολλά, οπότε όταν έρθει η ώρα μου να γίνω πρώτος προπονητής, θέλω να είμαι απόλυτα και στο 100% έτοιμος”.