Αν φτιάχναμε παζλ και μπορούσαμε να ενώσουμε αταίριαστα κομμάτια μεταξύ τους, ίσως θα είχαμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε έναν παίκτη που θα κάνει τη διαφορά. Είτε θέλαμε να είναι ψηλός, είτε κοντός, έναν παίκτη υψηλού επιπέδου φτιάχναμε, αλλά έλα που δεν πάει έτσι. Ο Ολυμπιακός περιμένει (ακόμα) να μπουν στην εξίσωση Ριντ και Ρότσεστι, αλλά για την ώρα είναι αόρατοι. Και γι’ αυτό υπάρχει εξήγηση.
Ο Τέιλορ Ρότσεστι έχει δείξει ότι διαθέτει και το ταλέντο, αλλά και τις παραστάσεις από την Ευρωλίγκα. Πνευματικά είναι πανέτοιμος, έχει αγωνιστική επάρκεια, αλλά η αθλητικότητά του συγκρίνεται με θερμοκρασία Γιακουτίας, τους πιο ψυχρούς μήνες. Σταθερά κάτω από το μηδέν. Σε δύο αγώνες έχει συνολικά 21.42’’ συμμετοχής, έχει πετύχει από 4 πόντους (κόντρα σε Μακάμπι και Αναντολού Εφές) έχει δώσει από 1 ασίστ κι έχει κάνει 5 και 2 λάθη αντίστοιχα. Επί της ουσίας μηδέν εις το πηλίκον.
Δεν χρειάζεται να πάρει κανείς στα χέρια του τις… τιμές των εξετάσεων για να διαπιστώσει ότι είναι μακριά από το σημείο που θα λέγαμε ότι έχει φυσική κατάσταση. Και δεν μιλάμε καν για… καλή φυσική κατάσταση. Θέλει πολύ δουλειά, για να μπορέσει να φτάσει σε ανεκτό επίπεδο κι αν το καταφέρει, τότε θα μπορεί να βοηθήσει τον Ολυμπιακό, καθώς είναι ποιοτικός. Το πότε έχει να κάνει με το πόσο δουλεύει. Το ξέρει ο ίδιος κι οι προπονητές του, θα φανεί στο γήπεδο που είναι καθρέπτης και δεν κρύβει τα περιττά κιλά.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με τον Ουίλι Ριντ, ο οποίος αγγίζει το… τέλειο (καθ’ υπερβολή) στον τομέα της φυσικής κατάστασης, αλλά από… επαφή με την μπάλα, ψάχνει να βρει τις χειρολαβές για να την πιάσει. Όχι παράλογο, καθώς έχει πολύ καιρό να παίξει, οπότε πρέπει να βρει πατήματα, να νιώσει και πάλι σίγουρος.
Στις δύο αντίστοιχες με τον Ρότσεστι αναμετρήσεις που πήρε μέρος έπαιξε συνολικά 14.09’’, πέτυχε 4 (1+3) πόντους, πήρε από 2 ριμπάουντ σε κάθε ματς και πέραν τούτου ουδέν. Συνολικά είναι αόρατος κι όταν πηγαίνει στις βολές ζει μια μικρή περιπέτεια (όχι πως ποτέ θα αποκτήσει ιδιαίτερη αξιοπιστία από τη γραμμή της φιλανθρωπίας).
Κάποιες στιγμές κόντρα στην Εφές έδειξε τη διάθεση να κάνει πράγματα, από αυτά που του έδωσαν το… συνοδευτικό Showtime, όμως είναι ακόμα μακριά από εκείνο το σημείο. Θα το βρει, αλλά κι αυτός θέλει χρόνο. Άρα, πού καταλήγουμε;
Αμφότεροι θέλουν τουλάχιστον 15 μέρες (κι ίσως και να είναι αυθαίρετο το συμπέρασμά μας) για να μπορέσουν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για τον Ολυμπιακό. ΟΧΙ για να γίνουν ηγέτες, ή να κάνουν τη διαφορά, αλλά να υπολογίζονται ως κομμάτια ενός ομοιογενούς συνόλου, με αρχές και ρόλους. Ερώτημα (ρητορικό): Έχει 15 μέρες ο Ολυμπιακός; Η απάντηση είναι πως δεν έχει κι άλλη επιλογή…
