Το ότι ο Παναθηναϊκός καθημερινά βελτιώνεται, είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Όπως κι ότι δεν έχει ακόμα σταθερότητα στην απόδοσή του, έχει αρκετά κενά διαστήματα, έχει θέματα να επιλύσει. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, από τη στιγμή που υπάρχουν μια σειρά από ζητήματα, με κυρίαρχο το να μπει στην εξίσωση ο Νίκος Παππάς, ο παίκτης που μοιάζει με την… κόλλα, η οποία θα στηρίξει το οικοδόμημα.
Το πρόβλημα είναι ταυτόχρονα ποιοτικό και ποσοτικό. Με τρία γκαρντ (Καλάθη, Ράις και Φριντέτ) δεν βγαίνει η χρονιά κι αυτό είναι κάτι που όλοι αντιλαμβάνονται, δίχως να χρειαστεί επίδειξη διπλώματος προπονητικής. Αν και δεν έχει καμιά ουσιαστική αξία, η… τριάδα θα ήταν τετράδα, αν δεν είχε μεσολαβήσει η ατυχία με τον Αθηναίου, αλλά δεν στεκόμαστε εκεί.
Η ένταξη του Παππά στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού δεν δίνει απλά τον τέταρτο παίκτη στην «πράσινη» περιφέρεια. Είναι «κλειδί», γιατί μπορεί να παίξει και με τον Καλάθη, και με τον Ράις, και με τον Φριντέτ, είτε λόγω ύψους, είτε λόγω εμπειρίας, είτε λόγω ικανότητας στο σκοράρισμα. Για όποιον λόγο κι αν προτιμάτε, ο Παππάς ταιριάζει σε όλα τα σχήματα, σε όλες τις περιπτώσεις.
Το ζήτημα, όμως, είναι κυρίως ποιοτικό. Από αυτόν τον Παναθηναϊκό, σήμερα 5 Νοεμβρίου, πόσοι παίκτες έχουν εμπειρία Ευρωλίγκας; Ο Καλάθης, ο Παπαπέτρου, ο Βουγιούκας (όσος χρόνος του αναλογεί στο παιχνίδι της ομάδας), ο Τόμας κι ο Παπαγιάννης, που ακόμα μαθαίνει. Ο Παππάς είναι από τους πλέον έμπειρους στη διαχείριση καταστάσεων, που απαιτούν υψηλό βαθμό ετοιμότητας.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης θα τον έχει την Παρασκευή κόντρα στη Βαλένθια κι είναι καλή ευκαιρία για να του δώσει χρόνο συμμετοχής, για να τον δει να μπαίνει στο ροτέισον, χρησιμοποιώντας παράλληλα τα εντός συνόρων παιχνίδια (όπως έκανε στη Λάρισα), για να μπορέσει να επανέρθει. Ξέρει τι μπορεί να του προσφέρει αγωνιστικά ο Παππάς, ξέρει ότι μαζί του άλλαξε ο τρόπος σκέψης του διεθνή γκαρντ, ξέρει ότι με αυτόν στο ρόστερ γίνεται καλύτερος ο Παναθηναϊκός.
