Πριν τον αγώνα μιλούσαμε (όλοι, ας μην κρυβόμαστε) για διαφορά 20 πόντων, για να μην… χαθεί η μπάλα, για να μην κάνει πάρτι η ΤΣΣΚΑ. Κι έρχεται το αποτέλεσμα να μας κάνει να ψάξουμε από την αρχή τι σκεφτήκαμε λάθος. Είναι γιατί επιχειρούμε να μετρήσουμε πράγματα που δεν μπαίνουν σε… μεζούρα. Όχι υπερβατικά, απλά πράγματα, αλλά ας δούμε τι έκανε ο Ολυμπιακός και μπορεί να μετρηθεί.
Εν αρχή την ο Κεμζούρα. Ο προπονητής της ομάδας του λιμανιού έβαλε αρχές στην άμυνα. Μοιάζει με ιεροσυλία, αλλά (προσπαθεί να) κάνει αυτό που έκανε το Τορόντο: Να παίξει χαμηλή άμυνα. Οι προπονητές χρησιμοποιούν μια… αγοραία έκφραση. Λένε πως πρέπει να ακουμπάνε τα αρ… στο παρκέ. Κάποιοι απόψε πρέπει να το έκαναν πράξη κι αυτό είναι έργο Κεμζούρα.
Πάρτε παράδειγμα τον Τσέρι. Είναι ένας παίκτης (οικονομικότατος), ο οποίος δεν μπορεί να γίνει σκόρερ, αλλά παίζει άμυνα (για μεγάλο διάστημα κράτησε τον Τζέιμς), βγάζει ενέργεια κι αν βρει ντράιβ έχει την αλτικότητα και το πάθος. Έκανε πολλά περισσότερα από αυτά που κατέγραψε η στατιστική υπηρεσία.
Ο Πολ έμοιαζε υπερηχητικός. Έβγαλε τρεις φάσεις, που δύσκολα βλέπεις. Αλλά αυτό μπροστά στους 20 πόντους, τα 6 ριμπάουντ, τις 3 ασίστ είναι μη μετρήσιμο. Μα δεν είναι τυχαίος παίκτης ο Πολ, έχει δώσει διαπιστευτήρια, ήταν θέμα χρόνου να βρει τα πατήματά του. Με αυτούς τους δύο και τον Ρούμπιτ στην πεντάδα, ο Ολυμπιακός έβγαζε τρομερή ενέργεια. Ο Αμερικανός τέλειωσε το ματς με 8 πόντους κι 7 ριμπάουντ, αλλά έκανε κι άλλα πράγματα, που δεν καταγράφηκαν.
Κομβικός ήταν ο ρόλος του Πάντερ, ο οποίος ήταν (παρέα με τον Πολ) ηγέτες στην επίθεση. Κι εδώ μπαίνουμε στο σημαντικότερο μέρος της σκέψης μας. Όλα αυτά αναδεικνύουν τον Ολυμπιακό της επόμενης μέρας, με τον Σπανούλη να παίζει λιγότερο. Ούτε ένα δευτερόλεπτο δεν χαρίζεται στον αρχηγό του Ολυμπιακού, που παρότι σε μέτρια βραδιά (τη λες και κακή για το επίπεδό του) πέτυχε πάλι το τρίποντο που έκρινε τον νικητή.
Οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να περάσουν στη μετά Σπανούλη εποχή, όχι όμως χρίζοντας σκόρερ τον Τσέρι, κάνοντας λογικές κινήσεις, αλλά κυρίως έχοντας υπομονή. Όλοι αυτοί, που απαξιώθηκαν με την πρώτη ήττα, αλήθεια είναι απόψε τόσο κακοί στα μάτια σας; Όχι, είναι λάθος να πει κανείς ότι έγιναν… σούπερ παίκτες, αλλά με υπομονή και δουλειά θα βάλουν τις βάσεις για την επόμενη μέρα.
Ο Ολυμπιακός με κάτι λιγότερο από 19 λεπτά του Σπανούλη στο παρκέ και κάτι λιγότερο από 23 του Πρίντεζη, έχει το τέλειο μείγμα. Παίκτες με ποιότητα που δεν σκάνε, ενέργεια σε μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Κι όλα αυτά δίχως τον Παπανικολάου, κουβαλώντας βαρύ ψυχολογικό φορτίο, δίχως τις δύο προσθήκες, που -αν μη τι άλλο- θα μεγαλώσουν το ρόστερ.
Είναι πρόδηλο ότι χρειάζεται να παίζει με ενέργεια, αν γίνεται και στα 40 λεπτά. Γιατί, ακόμα κι η μικρή συμμετοχή του Κόνιαρη είχε κάτι να προσδώσει. Όσο μπορεί να κρατά υψηλό τέμπο, να πιέζει την μπάλα, να παίζει χαμηλή άμυνα και παράλληλα να μην χάνει σε ποιότητα, θα μπορεί να κερδίζει κάθε αντίπαλο.
Προσέξτε: Μπορεί να χάσει… μαρς από τη Μακάμπι, ο Ολυμπιακός δεν έγινε υπερομάδα, ακόμα και μετά από μια εκτός λογικής νίκη. Όμως, πρέπει να βλέπουμε τα σημάδια κι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν βελτιωμένοι και στον αγώνα με την Μπασκόνια. Αν προσφέρουν άμεσα λύσεις οι παίκτες που έρχονται, τότε δεν έχει χαθεί το τρένο για την 8άδα…
