Ο Γιώργος Μπόγρης δημοσίευσε ένα φοβερό κείμενο στο blog του στην σελίδα του ΕΣΑΚΕ, μιλώντας για την Πάτρα και τους ανθρώπους της, ενώ δεν ξέχασε να δώσει μια συνταγή για πορτοκαλόπιτα, με δόση χιούμορ πάντα.
Αναλυτικά όσα έγραψε ο Μπόγρης στο blog του στον ΕΣΑΚΕ:
Η ομορφιά σε έναν τόπο είναι οι άνθρωποι
Καλησπέρα σε όλη την παρέα.
Άλλη μια βδομάδα που τα λέμε από εδώ.
Μετά από έναν γολγοθά ταξιδιών επιστροφή στην βάση μας. Την εξωτική Πάτρα, την πρωτεύουσα της Δύσης (αφού μας αρέσουν οι πρωτεύουσες σε αυτή την χώρα) και συνάμα την πρωτεύουσα του πολιτισμού (βλ. Δύση)… που δεν είναι ακόμα αλλά θα μπορούσε εύκολα να γίνει…
Για την Πάτρα έχουμε να πούμε πολλά και θα τα πούμε σύντομα.
Τώρα θέλω να μιλήσω για έναν άνθρωπο, την σπιτονοικοκυρά μου την Αγγελική και την τρομερή της πορτοκαλόπιτα. Άλλη μια φορά στη ζωή μου καταλαβαίνω ότι η ομορφιά σε έναν τόπο είναι η φυσική σίγουρα, (αυτό σε κρατάει ένα δεκαήμερο) πολύ περισσότερο είναι οι άνθρωποι!!! Είμαι πολύ τυχερός που για ακόμα μια φορά περιτριγυρίζομαι από εκπληκτικούς ανθρώπους με ποιότητα.
Η ΚΥΡΙΑ Αγγελική λοιπον ήταν ο πρώτος άνθρωπος που γνώρισα στην Πάτρα κατά τη διάρκεια της πρώτης μου επίσκεψης για αναζήτησή σπιτιού αρχές Αυγούστου. Ένας άνθρωπος θετικός, με χαμόγελο, διακριτικός, με στυλ, αρχοντιά και ποιότητα!!! Όπως καταλάβατε δεν χρειάστηκε δεύτερη σκέψη για το πού θα μείνω!!!
Αφού έρχομαι μόνιμα λοιπον τέλη Αυγούστου μετά την προετοιμασία μας στο Πήλιο, πάρα πολύ κουρασμένος, που το μόνο που ονειρεύομαι είναι ένα μπάνιο και ο καναπές μου, η κυρία Αγγελική με πετυχαίνει στην πόρτα.
– “Γιωργακη καλώς ήρθες” ήταν η ατάκα της,
– Έλα να κεράσω έφτιαξα γλυκό.
Μη μπορώντας να αντισταθώ και με τη σκέψη ότι το αξίζω μετά από τα χιλιόμετρα που έτρεξα στο βουνό κάνω μια στάση.
– “Έκανα πορτοκαλόπιτα μου λέει και πάει εξαιρετικά με μια μπάλα παγωτό βανίλια”.
Με τα λόγια της ένα δάκρυ συγκίνησης έτρεξε στο μάγουλο μου, πορτοκαλόπιτα; το αγαπημένο μου γλυκό, δεν είναι δυνατόν!!!
Παρόλο που ο πήχης για μένα είναι πολύ υψηλά, ειδικά σε αυτό το γλυκό, έχοντας κατασπαράξει ταψιά ολόκληρα από την κορυφαία του είδους στο ζαχαροπλαστείο “Μέλισσα” στα Θερμά Ικαρίας, είπα θα της δώσω την ευκαιρία της μόνο και μόνο που με σκέφτηκε.
Ε, λοιπόν, όχι απλά άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά αλλά πλέον καθιερώθηκε η Πέμπτη πορτοκαλόπιτας που κατεβαίνω βγαίνει το ταψί και κάνουμε μαγικό κουβεντολόι.
Αφιερωμένο λοιπόν στην πρώτη μου φίλη στην Πάτρα αυτό το blog και επειδή θέλω να ζήσετε όλοι αυτό το μαγικό ταξίδι της πρώτης μπουκιάς ζέστης πορτοκαλόπιτας με παγωτό σας γράφω τη συνταγή.
Καλό μήνα σε όλους
Υγεία και χαμόγελα
Υλικά συνταγής
* 1 πακέτο φύλλο κρούστας (500γρ.)
* 4 αυγά
* 1 φλιτζ. ζάχαρη
* 3 πορτοκάλια (το ξύσμα τους)
* 300γρ. γιαούρτι στραγγιστό
* 3 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
* 1 βανίλια
* 1 φλιτζ. ηλιέλαιο
* 3 κ.σ. μπράντι ή κονιάκ
* ¼ κ.γ. κανέλα
για το σιρόπι
* 1½ φλιτζ. χυμός πορτοκαλιού φρέσκος
* 1½ φλιτζ. ζάχαρη
* 1 λεμόνι (ο χυμός του)
* 3-4 καρφιά γαρίφαλο
* 1-2 πορτοκάλια κομμένα σε λεπτές φέτες (από αυτά που χρησιμοποιήσαμε το ξύσμα τους
* Περίπου 90’ στο ταψί
Διαδικασία συνταγής
1. Λαδώνουμε ελαφρά το ταψάκι μας και κόβουμε σε μικρά κομμάτια το φύλλο κρούστας. Παράλληλα, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180οC.
2. Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη να αφρατέψουν και προσθέτουμε λίγο-λίγο το γιαούρτι. Προσθέτουμε το ξύσμα πορτοκαλιού, τη βανίλια και το μπέικιν. Συνεχίζουμε το χτύπημα. Τέλος, προσθέτουμε σιγά-σιγά το λάδι. Προσθέτουμε τα φύλλα κρούστας ψιλοκομμένα ανακατεύουμε και αφήνουμε το μείγμα στην άκρη.
3. Ετοιμάζουμε το σιρόπι. Βάζουμε σε κατσαρόλα το χυμό πορτοκαλιού και τη ζάχαρη και το γαρίφαλο. Μόλις λιώσει η ζάχαρη, προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά. Αφήνουμε να πάρουν 1 βράση (30 δευτερόλεπτα) και αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει.
4. Μεταφέρουμε το μείγμα με τα φύλλα στο ταψί και το στρώνουμε να απλωθεί καλά. Ψήνουμε στον προθερμασμένο φούρνο για 1 ώρα. Αν πάει να μας αρπάξει, σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο. Για να βεβαιωθούμε ότι η πίτα μας είναι έτοιμη, ελέγχουμε αν ξεκολλάει από τα τοιχώματα του ταψιού. Με ένα κουτάλι στρώνουμε στην επιφάνεια της πίτας τις φέτες πορτοκαλιού. Περιχύνουμε με σιρόπι σιγά-σιγά. Την σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο για λίγη ώρα, μέχρι να ρουφήξει το σιρόπι.
