Παλιά έπαιζαν μεταξύ φίλων κι ελαχίστων συγγενών. Ήταν (ελπίζουμε να είναι σωστός ο χρόνος που χρησιμοποιούμε) εποχές που κάποιοι ντρέπονταν να πουν ότι είχαν συγγενή με περιορισμένη κινητικότητα. Άλλωστε, η αναπηρία δεν ήταν ποτέ δημοφιλής σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη (μεγαλώσαμε με το παραμύθι του Καιάδα), ούτε καν σήμερα έχει αποκτήσει τον σεβασμό που της πρέπει. Τα χρόνια πέρασαν, οι προσπάθειες απέδωσαν καρπούς και το μπάσκετ με αμαξίδιο βρίσκει τη θέση που του αξίζει.
Κυριακή μεσημέρι σε ένα από τα βοηθητικά του ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον ΠΑΣΚΑ, στον πρώτο από τους δύο αγώνες μπαράζ, για την άνοδο στην Α1 κατηγορία, του πρωταθλήματος της ΟΣΕΚΑ. Νίκησε με 55-46 και το βίντεο καταγράφει τις στιγμές που ακολούθησαν. Αλλά δεν καταγράφει τα πάντα.
Κάτω αριστερά στη φωτογραφία (μπροστά από την κυρία με την τσάντα στον ώμο), αλλά και στο βίντεο, υπάρχει ένας κύριος με μπλε κοστούμι. Ονομάζεται Παναγιώτης Αλεξανδράκης κι είναι Νομικός, Συντονιστής του επιστημονικού φόρουμ «στο Επίκεντρο ο Άνθρωπος». Σε συνεργασία με τον Παναθηναϊκός ΑμΕα δημιούργησαν μια εφαρμογή, μέσω της οποίας άνθρωποι με περιορισμένη όραση, μπορούν να παρακολουθήσουν τον αγώνα από την εξέδρα!
Πρόκειται για ένα πινακάκι (σχετική φωτογραφία), το οποίο αγγίζει –με τη βοήθεια ενός συνοδού, που ταυτόχρονα περιγράφει τα δρώμενα- με το δάχτυλό του ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης. Έτσι το… ζει, δεν μένει έξω από το παιχνίδι, δεν υπάρχει αποκλεισμός. Αυτός είναι ο αθλητισμός. Ο αθλητισμός σε όλο του το μεγαλείο. Κι εσύ που νομίζεις ότι είναι μόνο… πλακίτσα στον κολλητό, μια εξυπνάδα στο facebook, μαγκιά ανείπωτη, μάθε κάτι (πέρα από χρώματα και φανέλες): Είναι ο αθλητισμός ηλίθιε.
Αντί επιλόγου: Για όσους ενδιαφέρονται, την Κυριακή γίνεται το δεύτερο ματς της σειράς στο Μετς. Ο Παναθηναϊκός έχει… προίκα εννέα πόντων κι ο ΠΑΣΚΑ θα κληθεί να ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση.
Α, και κάτι ακόμα: Στην ομάδα του Παναθηναϊκού αγωνίζεται και γυναίκα. Γιατί είπαμε: Δεν υπάρχουν αποκλεισμοί.
