O Άρης θα μπορούσε να “καθαρίσει” το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ από την κανονική διάρκεια, αν δεν υπήρχε εκείνο το “νεκρό” διάστημα των τελευταίων λεπτών, προτού ο Άνταμ Σμιθ “στείλει” τον αγώνα στην παράταση. Ακόμη και έτσι, όμως, οι “κίτρινοι” “άρπαξαν” την νίκη, σε ένα ματς που το θετικό αποτέλεσμα ήταν απαραίτητο και αυτό ήταν κάτι που το γνώριζαν όλοι στην ομάδα. Βέβαια, τα δεδομένα δεν ήταν τόσο εύκολα για τον Άρη, αφού όλοι οι παίκτες μαζί δεν συμπλήρωσαν ούτε μια εβδομάδα προπονήσεων.
Η νίκη έπρεπε να “έρθει” (και “ήρθε”) για διάφορους λόγους… Μεταξύ άλλων, για να πάρει η ομάδα αυτοπεποίθηση με το… καλημέρα (σημαντικό αυτό για ένα αγωνιστικό σύνολο που “φτιάχτηκε” πολύ γρήγορα), γιατί πάντα σε τέτοια ντέρμπι “αιωνίων” ο γηπεδούχος “βγαίνει” περισσότερο… χαμένος αν ηττηθεί και φυσικά κάτι τέτοιο ούτε ήθελαν να το σκέφτονται στον Άρη ενώ ήταν επιτακτική ανάγκη να πάρει η ομάδα το θετικό αποτέλεσμα -και- για να διατηρηθεί η καλή σχέση που αναπτύσσεται ξανά μεταξύ του κόσμου με την ΚΑΕ, με τους φίλους του Άρη να στηρίζουν στα διαρκείας και να γεμίζουν το Παλέ την πρώτη αγωνιστική δημιουργώντας καταπληκτική ατμόσφαιρα.
Το ματς με τον ΠΑΟΚ για τους “κίτρινους” έμοιαζε σαν ένας… μικρός “τελικός”, αν και ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός ενδεχομένως να φαίνεται υπερβολικός όταν μιλάμε για την “εκκίνηση” του πρωταθλήματος. Για τον Άρη, όμως, που πάντα η πίεση είναι τεράστια και ο παράγοντας κόσμος παίζει ανέκαθεν σημαντικό ρόλο, υπήρχε το ξεκάθαρο “πρέπει” της νίκης απέναντι στον ΠΑΟΚ και “απαγορευόταν” η λέξη ήττα.
Σε αυτό το “πρέπει”, η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου τα κατάφερε, διαχειρίστηκε άριστα την πίεση για το θετικό αποτέλεσμα αν και η ομάδα ήταν ανέτοιμη λόγω της έλλειψης προετοιμασίας και αυτό μετράει περισσότερο από όλα. Είναι δεδομένο πως ο χρόνος θα αποτελεί σύμμαχο των “κιτρίνων” οι οποίοι είναι γεγονός ότι έχουν αποκτήσει καλούς παίκτες, έχοντας δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα μπασκετικό περιβάλλον με σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Χάρης Παπαγεωργίου, ο Σούλης Μαρκόπουλος και ο Βίκτορ Σανικίτζε.
