Να πείτε ότι δεν το είχα υποσχεθεί! Είχα γράψει -κάπου πριν το Πάσχα– ένα θέμα για το γυναικείο μπάσκετ κι είχα πει ότι θα επανέλθω. Τηρώ τους… λόγους μου κι επιστρέφω. Κατά μια «διαβολική σύμπτωση», πάλι εν μέσω διακοπών. Λες και το έχω… τάμα να ασχολούμαι με έναν συγκεκριμένο παράγοντα, οσάκις ετοιμάζομαι ή βρίσκομαι σε διακοπές.
Υπάρχει, λοιπόν, μια ομάδα στην Α1 γυναικών. Ομάδα από αυτές που δεν κινδύνευσαν με υποβιβασμό, ομάδα που -όσοι δεν γνωρίζουν- θεωρούν αν όχι πρότυπο, τουλάχιστον… λειτουργική. Τελικά δεν πρέπει να είμαι ο μοναδικός «Περαστικός» του χώρου!
Αυτή η ομάδα χρωστάει σε παίκτριές της. Θα πείτε «η μοναδική είναι;». Δυστυχώς ΟΧΙ. Και δεν θα είχα ασχοληθεί με το θέμα, αν δεν υπήρχε η διάταξη της ΕΟΚ, που κατηγορηματικά ορίζει πως σωματείο για το οποίο υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις για οφειλές του δεν μπορεί να βγάλει νέα δελτία. Σου λένε οι Ομοσπονδιακοί «πλήρωσε πρώτα τις παλιές κα μετά πάρε καινούριες». Κι εγώ μαζί τους.
Έλα, όμως, που το σωματείο κάνει μεταγραφές, δίχως να έχει εξοφλήσει όλες τις αθλήτριες στις οποίες χρωστά κι οι οποίες έχουν τελεσίδικες αποφάσεις στα χέρια τους! Για να δούμε, η ΕΟΚ θα εκδώσει τα νέα δελτία, κάνοντας το… παγώνι, ή θα συνεχίσει στον δρόμο της νομιμότητας, όπως έπραξε στην περίπτωση του Λαυρίου;
Ο Κογκαλίδης, που δεν είναι «Περαστικός» έγραψε για «νομιμότητα a la carte» και με ερέθισε να… απαντήσω. Θα του αποδείξω ότι η ΕΟΚ τηρεί σε όλες τις περιπτώσεις τη νομιμότητα, ή θα μου αποδείξει ότι είμαι «Περαστικός» κι αυτός κάτι παραπάνω γνωρίζει.
Μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, θα επιμείνω ότι η ΕΟΚ δεν πρόκειται να βγάλει δελτία, δείχνοντας στον αμελή παράγοντα ότι πρέπει πρώτα να τακτοποιήσει τις οφειλές του και μετά να κάνει μεταγραφές.
