Πώς το είπε ο Τρύφωνας; «Fantastic! It’s amazing…». Αν νομίζετε ότι κάπως έτσι θα απαλλαγεί το ελληνικό μπάσκετ από καθεστωτικούς τυραννόσαυρους και βαρίδια, μάλλον… έχετε πλάκα. Κάθε επανάσταση, εκτός από αυτή που έκανε… γνωστό απορρυπαντικό, έχει απώλειες, έχει συνέπειες, έχει… πόνο. Αυτός, όμως, είναι ο μοναδικός τρόπος για να γυρίσει ο τροχός, για να αλλάξει η ροή της ιστορίας.
Σε απλά (μπασκετικά) ελληνικά. Ο Ολυμπιακός, αποχωρώντας από το «Νίκος Γκάλης», αποφάσισε να συγκρουστεί με το κατεστημένο. Ενδεχομένως -και προσωπικά δεν έχω αυταπάτες- το κάνει ΜΟΝΟ για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν ανοίγεται μπροστά μας μια τεράστια ευκαιρία, κάτι που από την πρώτη στιγμή κέντρισε το ενδιαφέρον μου.
Αυτή η διαμάχη μπορεί να μετατραπεί σε επανάσταση και να ξηλωθεί το καθεστώς Βασιλακόπουλου. Τότε (και μόνο τότε) οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν πετύχει κάτι, το οποίο θα είναι μεγαλύτερο ακόμα κι από το βεληνεκές της ομάδας. Τότε (και μόνο τότε) θα έχει αξία όλο αυτό που ζούμε, το γεγονός ότι το ελληνικό μπάσκετ βουτά βαθιά. Τότε (και μόνο τότε) θα συζητάμε γι’ αυτή την περίοδο ύστερα από πολλά χρόνια.
Είπαμε, όμως: Η επανάσταση δεν είναι ευχάριστη διαδικασία, δεν είναι εκδρομή. Υπάρχουν συνέπειες, υπάρχουν απώλειες. Κι οι αδερφοί Αγγελόπουλοι οφείλουν να πάνε #mexritelous και να μην συμβιβαστούν με ενδεχόμενη εναλλαγή προσώπων, αν δεν αλλάξουν οι όροι. Κι επειδή δεν είναι εύκολο να δει κανείς τις λεπτές… κόκκινες γραμμές, να το ξεκαθαρίσουμε.
Δεν είναι ζητούμενο η αλλαγή της ΚΕΔ/ΕΟΚ για να αλλάξουν οι διαιτησίες προς τον έναν ή άλλον «αιώνιο». Ζητούμενο είναι να φύγει η εξουσία της διαιτησίας από τα χέρια της ΕΟΚ, γιατί τότε ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα είναι άοπλος. Και τότε θα δούμε αν το +90% των σωματείων, που βαυκαλίζεται ότι τον ψηφίζουν, θα συνεχίσει να τον στηρίζει.
Αν αυτό σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα βρεθεί στην Α2, τότε να βρεθεί στα… τοπικά. Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει. Άλλωστε, αν μετά και τη διόρθωση του λάθους και την επιστροφή στην κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, οι… πολλοί (θα φανεί) εξακολουθούν να είναι αυλικοί, τότε αυτοί θα έχουν τον πρόεδρο που τους αξίζει κι ο Ολυμπιακός δεν αξίζει να συμμετέχει. Κανείς μας δεν αξίζει να συμμετέχει.
Όπου να ‘ναι η επιτροπή τελειώνει το έργο της και καταλήγει σε προτάσεις. Αν μετά το πανηγύρι που έχει γίνει, όσα καλά κι όσα άθλια έχουν συμβεί, αν μετά τις ακρότητες, τις φωνές και την αντάρα, καταλήξουμε ότι άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς (ήτοι να μπει ο Μητσόπουλος στη θέση του Κορομηλά, ή ο Παπαδημητρίου στη θέση του Ταβουλαρέα), τότε μάλλον κάναμε λάθος.
Αν μετά τον χαμό που έχει γίνει οι αδερφοί Αγγελόπουλοι σκεφτούν το πολιτικό κόστος της απόφασής τους και κάνουν πίσω, απλά θα έχουν πάρει δύο μέρη υδρογόνου και ένα οξυγόνου και θα έχουν κατορθώσει να ανοίξουν μια μεγάλη τρύπα…
