Η πρόθεση της ηγετικής ομάδας της ΕΟΚ ήταν να ταπεινωθεί ο Ολυμπιακός. Κι αυτό είναι έργο Γιώργου Βασιλακόπουλου. Μόνο που δεν αποφασίζει αυτός, αν υπάρχει (αλήθεια υπάρχει;) κράτος με βούληση και φορείς οι οποίοι οφείλουν να τηρούν τη νομιμότητα. Ο ορισμός του Παναγιώτη Αναστόπουλου (και όχι μόνο) πάσχει ακυρότητας, καθώς η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (κεδ) δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να συνεδριάσει.
Κανονικά δεν έπρεπε να συνεδριάζει ούτε με… τέσσερα μέλη η ΚΕΔ. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Επιτροπή είναι πενταμελής και γι’ αυτό πρόδηλα υπάρχει λόγος. Όποιο μέλος δεν εμφανιστεί σε τρεις συνεδριάσεις διαγράφεται και πρέπει να αντικατασταθεί. Ο Μουζάκης έχει αποχωρήσει από πέρυσι (ου μην και νωρίτερα), ο Παπαδόπουλος (που κακώς είναι στην ΚΕΔ) έχει να εμφανιστεί καιρό. Έμεναν άλλοι τρεις.
Στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕΔ αποχώρησε ο Συμεωνίδης, οπότε τον ορισμό/κλήρωση – παρωδία έκαναν ο Κώστας Κορομηλάς και ο Κυριάκος Ταβουλαρέας. Όχι πως τίθεται από τον νομοθέτη θέμα πλειοψηφίας, αλλά -βρε παιδί μου- όταν είναι τρεις λες πως και πέντε να ήμασταν, η απόφαση δεν άλλαζε. Τώρα, που συνεδρίασαν δύο (2) ο ορισμός -όλης της αγωνιστικής- από την ΚΕΔ είναι πιο άκυρος κι από άκυρος.
Υπάρχει κι άλλο ένα ζήτημα. Τι θα πράξει ο Παναγιώτης Αναστόπουλος; Θυμίζουμε ότι ο διεθνής διαιτητής είχε στείλει επιστολή στην ΚΕΔ αμέσως μετά τον ημιτελή ημιτελικό ενημερώνοντας πως «… παρακαλώ όπως δεν χρησιμοποιηθώ σε αγώνες των πρωταθλημάτων σας μέχρι νεοτέρας, για προσωπικούς λόγους». Βεβαίως, τα δεδομένα άλλαξαν άρδην και δεν έλειψε από καμία αναμέτρηση, πλην όμως…
Θα επιλέξει να γίνει αυτός η αφορμή του υποβιβασμού του Ολυμπιακού και να συνδέσει το επερχόμενο (ηλικιακό) τέλος της διαιτητικής του διαδρομής με αυτή την εικόνα, ή θα δηλώσει κώλυμα; Δεν θέλω να γράψω τι θα έκανα στη θέση του, γιατί απλά κανείς δεν είναι στη θέση του.
Ακόμα και σήμερα μπορεί να αποφευχθεί η «επικείμενη διάλυση» του ελληνικού μπάσκετ, όπως -μέσω κύκλων- ορθώς σημείωσε ο Γιώργος Βασιλειάδης και με μεγαλύτερη νηφαλιότητα, υπό διαφορετικές συνθήκες, να βρεθούν κοινοί δρόμοι. Βεβαίως, υπάρχει κι η επιλογή να τα διαλύσουμε όλα εδώ και τώρα. Καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν. Κι αυτοί που έπραξαν, κι αυτοί που δεν έπραξαν…
