Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς παραχώρησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, στην οποία αναφέρθηκε και στον Παναθηναϊκό. Ο προπονητής της Φενέρμπαχτσε τόνισε ότι ήταν δύσκολη η απόφαση του να φύγει από τους πράσινους, αλλά ήταν σωστή.
Αναλυτικά:
“Η απόφαση να φύγω ήταν δύσκολη. Πάντα λέω ότι τα εύκολα πράγματα μπορείς να τα συζητάς. Τα δύσκολα πρέπει να μένουν στην οικογένεια. Αυτό ήταν το βασικό πράγμα. Όλοι εκεί ξέρουν γιατί έφυγα. Νομίζω ότι ήταν καλή απόφαση που έφυγα από τον Παναθηναϊκό. Εύχομαι πάντα τα καλύτερα στον Παναθηναϊκό, σε όλη την ζωή μου. Το επαναλαμβάνω αλλά ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι για μένα να παίζω ενάντιά του. Κανείς δεν το καταλαβαίνει όταν πηγαίνω στο “Νίκος Γκάλης”. Είμαι προπονητής της Φενέρ όμως. Την πρώτη χρονιά δεν ήταν απλά δύσκολο αλλά κάτι άλλο. Με τα χρόνια είναι διαφορετικό. Αν με ρωτήσεις όμως, δεν θέλω να παίζω ενάντια στον Παναθηναϊκό σε κρίσιμο αγώνα, στα πλέι οφ και το Final Four”.
Για την οικογένεια Γιαννακόπουλου: “Ο Παναθηναϊκός είναι ένα ιδιαίτερο κλαμπ, με ιδιαίτερους ανθρώπους εκεί. Δυστυχώς ο κύριος Παύλος έφυγε από την ζωή, όπως και οι Θανάσης και Κώστας Γιαννακόπουλος. Μου συμπεριφέρθηκαν σαν να είμαι γιος τους. Είναι δύσκολο να καταλάβεις πως άνθρωποι σε τέτοια ηλικία έρχονται 3-4 φορές κάθε εβδομάδα την νύχτα σε μία προπόνηση και ρωτούν: “Κόουτς, είναι όλα εντάξει;” Έδειχναν αγάπη σε όλους, λάτρευαν τον Παναθηναϊκό με τρέλα. Αν καταλάβεις την ενέργεια που είχαν ως άνθρωποι ηλικίας 80 ετών. Φυσικά, επίσης και η ενέργεια του κόσμου σε ένα απίστευτο μέρος. Για μένα η Αθήνα είναι σαν την γενέτειρά μου το Τσάτσακ, το μέρος που δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο”.
Γα τους παίκτες με τους οποίους συνεργάστηκε στην Ελλάδα, αλλά και τον Βασίλη Σπανούλη: “Ήταν μία διαφορετική γενιά παικτών με τον Αλβέρτη, τον Κουτλουάι και όλους όσους ήρθαν μετά. Πρώτα από όλους ο Διαμαντίδης και οι υπόλοιποι Έλληνες παίκτες με τον Φώτση, τον Τσαρτσαρή, τον Χατζηβρέττα και για μία περίοδο τον Σπανούλη. Ήταν πραγματικά ιδιαίτερο για μένα. Δεν σημαίνει ότι δεν έχω σεβασμό για τον Σπανούλη. Και αυτός και εγώ ξέρουμε την ιστορία. Δεν είναι απαραίτητο να το συζητάμε”.
Για τον πατέρα του: “Πάντα λέω ότι ο πατέρας μου ήταν ο καλύτερος φίλος στη ζωή μου. Κατάλαβε όλα όσα έκανα. Και το πιο σημαντικό που με δίδαξε είναι πως αν θέλεις να σε σέβονται, θα πρέπει να σέβεσαι τους άλλους. Αυτό είναι πάντα στο μυαλό μου”.
