Γιάνκοβιτς: “Τόσο καλή συνεργασία είχα μόνο με τον Σφαιρόπουλο”

Για το πώς κατέληξε σε μια νεοφώτιστη ομάδα όπως ο Χολαργός από εκεί που βρισκόταν σε υψηλότερο επίπεδο και με καλύτερες προτάσεις: «Το καλοκαίρι ήταν από τα πιο περίεργα των τελευταίων ετών γιατί η αγορά δεν ήταν ξεκάθαρη, για τους παίκτες που μένουν ελεύθεροι. Κάθε παίκτης ψάχνει κάτι διαφορετικό όταν τελειώνει μια χρονιά, είτε είναι ευχαριστημένος είτε όχι, ψάχνει τον επόμενο σταθμό του. Προσωπικά περίμενα αρκετά, μέχρι τον Αύγουστο, υπήρξαν κάποιες προτάσεις, πχ Τουρκία, χωρίς να είναι ξεκάθαροι οι όροι και τα χρήματα, οπότε αφού απέτυχε αυτό έπρεπε να ξεκινήσω κάπου προετοιμασία ενόψει της καινούριας σεζόν. Ο Χολαργός εμφανίστηκε και μου πρότεινε να συμμετέχω στην προετοιμασία ώστε να είμαι σε καλή αγωνιστική κατάσταση στο ξεκίνημα της σεζόν και κάπως έτσι κούμπωσε όλο αυτό».

Για το πώς νιώθει για αυτήν την επιλογή: «Οταν επέλεξα να μείνω στον Χολαργό, ένας από τους λόγους ήταν να παίζω 30 λεπτά, να έχω ενεργό ρόλο. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αρκετοί παίκτες οι οποίοι παίρνουν μια αναβάθμιση σε ρόλο, ή συμβόλαιο ή σε επίπεδο ομάδας, την κερδίζουν λόγω του υψηλού χρόνου συμμετοχής στην προηγούμενη ομάδα. Στόχος μου ήταν να πάω κάπου και να είμαι πρωταγωνιστής. Μου το έδωσε αυτό ο Χολαργός και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που μπορώ να κάνω μια τέτοια χρονιά με τον Χολαργό. Οσο κι αν μερικοί το θεωρούν χαμηλότερο το επίπεδο σε σχέση με αυτό που θα μπορούσα να βρίσκομαι».

Για το αν η φετινή του καλή απόδοση στο Χολαργό οφείλεται και στη σχέση του με τον Αρη Λυκογιάννη: «Τόσο καλή συνεργασία στο παρελθόν είχα μόνο με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο».

Για το αν μια πιθανή κλήση στην Εθνική αποτέλεσε κίνητρο για την μεταγραφή του στο Χολαργό: «Οχι, απλά ήταν μια επιθυμία μου να αποδείξω πράγματα και στον εαυτό μου παίζοντας σε ένα δύσκολο επίπεδο, ξέροντας ότι θα μπαίνω σε κάθε αγώνα και οι αντίπαλοι θα προσπαθούν να με κλείσουν. Δεν ήταν καν στο μυαλό μου η Εθνική. Δεν υπάρχει καμία επαφή. Είμαι της άποψης ότι στην Εθνική πρέπει να παίζουν όσοι μπορούν να βοηθήσουν άμεσα κι όχι αυτοί που έχουν τα κονέ, ή τα χρόνια ή την προϋπηρεσία. Αν θέλει να πάει καλά η Εθνική αυτό το καλοκαίρι ας πάρει τους 12 καλύτερους παίκτες, για να μπορεί να κάνει κάτι. Το τι πιστεύω εγώ δεν έχει και πολλή σημασία γιατί πολύ απλά δεν κρίνω εγώ την παρουσία μου εκεί ή όχι».

Για το ποια είναι η πρόβλεψη του για την πορεία της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο της Κίνας: «Δεν ξέρω ποιοι παίκτες θα είναι στη 12άδα. Εχει σημασία η στελέχωση της Εθνικής. Ομως παίζουν και οι άλλες χώρες. Δεν τίθεται θέμα να περάσουμε το πρώτο γκρουπ. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι θα γίνει. Πολλά θα εξαρτηθούν από το αν θα έρθει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κι από τα κέφια του. Αν έρθει ο MVP του NBA θα έχει καλή πορεία η Ελλάδα. Και το δεύτερο σημαντικό είναι να μπει ο καθένας στο ρόλο του, ο Καλάθης, ο Σλούκας. Αν εξαιρέσουμε αυτούς τους δύο υπάρχει μεγάλη έλλειψη στα γκαρντ. Ο Ζήσης σταμάτησε. Υπάρχει το κεφάλαιο Γιάννης Μπουρούσης, ποιοι άλλοι ψηλοί θα βοηθήσουν την ομάδα. Δεν έχει υπάρξει Εθνική επιτυχία για χρόνια, λείπει, δηλαδή, ο λόγος που ώθησε πολλές γενιές να παίξουν μπάσκετ και να αποκτήσουν κίνητρα».

Για το αν συμφωνεί με την κριτική που ασκείται στον Γιάννη Αντετοκούνμπο για το ενδεχόμενο να μην συμμετάσχει στο Παγκόσμιο: «Πιστεύω ότι στον Αντετοκούνμπο πρέπει να του στρώνουμε ένα κόκκινο χαλάκι κάθε φορά που έρχεται στην Ελλάδα. Είναι μία ζωντανή διαφήμιση της χώρας μας. Οπότε ό, τι και να πει, ευχαριστώ πρέπει να λέμε. Θα πει «όχι δεν θα έρθω»; Ευχαριστώ. Θα πει «ναι θα έρθω»; Ευχαριστώ. «Υπάρχεις»; Ευχαριστώ. Το μέγεθος αυτού του ανθρώπου ξεπερνά την Ελλάδα. Οσο πιο νωρίς το καταλάβουν αρκετοί τόσο το καλύτερο θα είναι και για αυτούς».

Για το αν νιώθει μεγαλύτερη ικανοποίηση φέτος όπου ηγείται και πρωταγωνιστεί σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες του Χολαργού ή σε μια χρονιά πχ με τον Παναθηναϊκό όπου μπορούσε να κατακτήσει πρωτάθλημα και Κύπελλο: «Κάθε χρονιά που περνάει ένας παίκτης νιώθει και κάπως περίεργα. Δεν νιώθει σταθερά το ίδιο, φυσικά περνούν και τα χρόνια παράλληλα. Δεδομένης της στιγμής τώρα, ήθελα ατομικά να νιώσω καλά, παραπάνω από ομαδικά. Φυσικά μια κατάκτηση πρωταθλήματος είναι άλλη υπόθεση. Στο πρώτο μου πρωτάθλημα είχα μη ενεργό ρόλο μέχρι ένα παιχνίδι στο οποίο κρίθηκε ουσιαστικά το πρωτάθλημα κι έπαιξα, μιλάω για τον 4ο τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ το 2014, ξαφνικά από το πουθενά, ούτε σκάουτινγκ μου είχαν κάνει, είχαν ετοιμάσει μπλούζες, κλπ και πήγα κι έπαιξα και γύρισε η σειρά πίσω στο ΟΑΚΑ. Νιώθω καλύτερα πάντως τώρα από ό, τι ένιωθα πιο μικρός».

Για τις φιλοδοξίες, που είχε στον Παναθηναϊκό: «Ηταν μια δύσκολη εποχή στον Παναθηναϊκό γιατί φεύγοντας από τον Πανιώνιο, που ήμουν ουσιαστικά πρωταγωνιστής σε μικρή ηλικία, έκλεισα πολύ νωρίς εκείνο το καλοκαίρι στον ΠΑΟ και από επιθυμία και από έμπνευση. Κάθε χρονιά για εμένα ήταν δύσκολη, γιατί με το που πήγα εκεί, είχε «πάρκινγκ», σχεδόν όλη τη χρονιά έκατσα πάγκο. Με αυτό το ρυθμό θεώρησα ότι δεν έπρεπε να κάθομαι στην άκρη του πάγκου και να χειροκροτάω ή να βλέπω απλά, γιατί νομίζω θα έπρεπε να παίζω. Το διάστημα μου στον ΠΑΟ ήταν πολύ δύσκολο και γιατί άλλαζε προπονητές συχνά, άλλαζε η κατεύθυνση. Είχα ζητήσει να φύγω τον Δεκέμβριο την πρώτη χρονιά, να πάω στην Εφές που ήταν ο Αγγέλου και ο Ιβκοβιτς, ο οποίος προετοίμαζε το έδαφος. Γενικά επιθυμία μου ήταν να παίζω, είχα πόλεμο με τον εαυτό μου όσον αφορά τα κίνητρα, να παλέψω».

Για το αν θεωρεί ότι η τελευταία του χρονιά στον Παναθηναϊκό, το πέρασμα του από τη Βαλένθια κι έπειτα από τον Αρη που είχε οικονομικά προβλήματα φρέναραν την πορεία και την εξέλιξη του: «Κατά κάποιον τρόπο ναι. Η τελευταία χρονιά στον ΠΑΟ ήταν λίγο περίεργη γιατί είχα μια συνεχόμενη σύγκρουση με τον προπονητή μου (σ.σ. Σάσα Τζόρτζεβιτς) την οποία δεν μπορούσα να εξηγήσω ξεκάθαρα. Εμεινα με μια απορία, παρά το γεγονός ότι βοήθησα την ομάδα να προκριθεί στον τελικό Κυπέλλου, πάλι εναντίον του Ολυμπιακού στο ΣΈΦ, και είπα «εδώ είμαστε», ας πάει προς τα πάνω τώρα. Κάτι όμως με τράβαγε πίσω.  Στην Βαλένθια ήταν επιλογή μου να παίξω και με το που πήγα εκεί ήθελαν ένα χρόνο προσαρμογής, εγώ όμως δεν είχα άλλη υπομονή, μου είχε τελειώσει η υπομονή με τον Παναθηναϊκό με το να περιμένω και για αυτό έφυγα στον Αρη. Η τρίτη επιλογή ήταν λανθασμένη εκ του αποτελέσματος γιατί δεν υπήρχαν λεφτά και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες είχαν άλλα κίνητρα, να εισπράξουν χρήματα ενώ εγώ είχα κίνητρο να παίξω καλά να ξαναφτάσω στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Θα ήθελα να την διαγράψω εκείνη τη δυομισαετία».

Για το αν είναι επιθυμία του να επιστρέψει σε ομάδα Ευρωλίγκας: «Επιθυμία μου είναι αυτή. Νομίζω ότι η χρονιά που έρχεται, με 18 ομάδες στην Ευρωλίγκα, προϋποθέτει ουσιαστικά 12-14 ετοιμοπόλεμους παίκτες σε κάθε ομάδα, αν κάνεις τα μαθηματικά δηλαδή είναι αρκετοί οι παίκτες που πρέπει να υπάρξουν σε 18 ομάδες. Καλώς εχόντων των πραγμάτων ελπίζω να βρεθεί, μακάρι να βρεθεί αυτή η ευκαιρία. Μία από αυτές τις ομάδες θα είναι και ο Ερυθρός Αστέρας ο οποίος ανεβαίνει ξανά και θα παίξει μάλλον Ευρωλίγκα. Θέλω να γυρίσω σίγουρα, εκτός αν βρεθεί μια ομάδα που θα μου προσφέρει πολλά λεπτά συμμετοχής».

Για το πως έχουν εισπράξει μέσα στο Χολαργό την διαφαινόμενη αποχώρηση του Ολυμπιακού από το ελληνικό πρωτάθλημα: «Ως αμειβόμενος από το άθλημα και εμπλεκόμενος με αυτό, μεταξύ αυτών ανήκουν οι παίκτες, οι δημοσιογράφοι, τα κανάλια, οι χορηγοί, κλπ, νομίζω ότι όλη αυτή η κίνηση έχει μια αλυσίδα από πίσω της. Το έχω συζητήσει με αρκετούς, δεν νομίζω να επιτρέψει ο Υφυπουργός Αθλητισμού να φύγει ένα τέτοιο μέγεθος από το Ελληνικό πρωτάθλημα. Θα κάνει κακό πολύ απλά σε πάρα πολύ κόσμο. Εχει συζητηθεί, κάθε οργανισμός έχει τα δίκια και τα άδικα του».

Για το αν υπάρχει κάποια ομάδα που στο μέλλον θα ήθελε να κλείσει εκεί την καριέρα του: «Θα ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στον Πανιώνιο. Για πολλούς λόγους. Ενας από αυτούς είναι και ο πατέρας μου, ίσως ο βασικότερος. Σίγουρα έπαιξε και ο πατέρας μου εκεί αλλά έχω ζήσει κι εγώ έντονες στιγμές με τον Πανιώνιο. Μπορεί αρκετοί να νομίζουν ότι δεν την νιώθω όπως τη νιώθουν άλλοι την ομάδα, αλλά εγώ την έχω ζήσει και από μέσα και σαν φίλαθλος και σαν παιδάκι, και σαν ballboy στο ποδόσφαιρο και σαν αθλητής του Πανιωνίου, από τις ακαδημίες αλλά και στις μεγάλες επιτυχίες. Είναι αρκετοί οι λόγοι».