Σε μια τόσο κακή βραδιά, όλα φαίνονται μαύρα. Και είναι! Είμαι της άποψης ότι από κάθε ήττα μπορεί να βγάλεις κάτι θετικό, αλλά από την εμφάνιση κόντρα στην Γκραν Κανάρια δεν προκύπτει.
Μοναδικές καλές στιγμές, ήταν στα… τάιμ άουτ, όταν έπεφτε η διαφήμιση γνωστού ανδρικού σαμπουάν, με τον Γιώργο Πρίντεζη να μας θυμίζει πράγματα που πλέον (και αυτός) δεν κάνει.
Ίσως αδικήσουμε τη συνολική προσπάθεια, μηδενίζοντας αυτούς που έχουν πετύχει πράγματα στη φετινή Ευρωλίγκα (γι’ αυτό και διεκδικούν ακόμα την πρόκριση στους «8»), αλλά είναι οι ίδιοι οι παίκτες που αδίκησαν τον εαυτό τους. Γιατί ο Ολυμπιακός ήταν εκτός παιχνιδιού και στις δύο πλευρές του παρκέ, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Άνευ αντιπάλου κι άνευ δικαιολογίας.
Στο σύγχρονο μπάσκετ πρέπει να είναι η μοναδική ομάδα (απόντων των Στρέλνιεκς – Σπανούλη), που δεν έχει παίκτη να σκεφτεί να σουτάρει τρίποντο. Όχι να σουτάρει, αλλά να το σκέφτεται. Όταν στην άμυνα έκαναν τον Έρικσον να θυμίζει… Κάρι και στην επίθεση «κουτούλαγαν» οι ψηλοί μεταξύ τους, ήταν μοιραίος ο διασυρμός.
Δεν είναι ώρα για απολογισμούς, παρότι είναι πλέον δεδομένο ότι θα δούμε διαφορετικό μπάσκετ του χρόνου, καθώς ο ελληνικός κορμός… ξεράθηκε και πλέον πρέπει να αναζητηθούν ηγέτες εξ Αμερικής, άρα ένα μπάσκετ εντελώς διαφορετικό, λιγότερο σκεπτόμενο, πιο άναρχο, ασυνήθιστο για τον Ολυμπιακό της τελευταίας δεκαετίας.
Το ζήτημα είναι πως ακόμα η πρόκριση είναι «ζωντανή», πλέον είναι προαπαιτούμενο το 2/2, άρα επί της ουσίας η νίκη επί της Ζαλγκίρις, καθώς οι 16 νίκες, σε συνδυασμό με το ότι υπερτερούν στις διαφορές του Παναθηναϊκού και της Μπασκόνια, μοιάζουν να οδηγούν με σιγουριά στους «8». Πρόδηλα ο Ολυμπιακός που είδαμε χθες δεν μπορεί να νικήσει τη Ζαλγκίρις, αλλά δεν είναι άλλη ομάδα από τον Ολυμπιακό της Τρίτης, που διέλυσε την Μπάγερν.
Υπάρχει συνδυασμός που στέλνει εκτός 8άδας τους «κόκκινους», αλλά είναι έως και απίθανος. Βεβαίως, προσωπικά ΔΕΝ πιστεύω ότι μπορεί να κυνηγήσει κάτι περισσότερο από την παρουσία του στα πλέι οφ, όμως αυτό είναι κουβέντα που θα κάνουμε μετά, αφού δούμε τον επίλογο της πρώτης πράξης. Για την ώρα η πρόκριση είναι αυτοσκοπός, ώστε να υπάρχει -τουλάχιστον ένα- σημείο αναφοράς για την οικοδόμηση της νέας ομάδας, μια και ο κύκλος αυτής έχει κλείσει. Κι αυτό θα έπρεπε να γίνει ακόμα κι αν είχε νικήσει με 23 πόντους την Γκραν Κανάρια.
Αντί επιλόγου: Από τη χθεσινή άθλια εικόνα δεν υπάρχει τίποτα να κρατήσεις. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο είναι πως όταν δυνητικά κυνηγούσαν στο σκορ κι η κλεψύδρα άδειαζε, αντί να πάνε σε επιθέσεις 8-10 δευτερολέπτων, κρατούσαν την μπάλα για 24 δευτερόλεπτα, νοοτροπία «μικρής» ομάδας, ειδικά όταν απέναντι έχεις την Γκραν Κανάρια.
