Ο Κώστας Σλούκας μίλησε στα ισπανικά μέσα με αφορμή την αναμέτρηση της Φενέρ στην Ρεάλ Μαδρίτης, για τα πρώτα μπασκετικά βήματα, τις εμπειρίες του στον Ολυμπιακό ενώ τόνισε τον θαυμασμό του σε προσωπικότητες όπως ο Σπανούλης, ο Παπαλουκάς και ο Ομπράντοβιτς.
Αναλυτικά:
Για το μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη: ”Ναι, η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα μεγάλη μπασκετική πόλη, εκείνα τα χρόνια του Γκάλη και του Γιαννάκη είναι η ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Δεν τα έζησα, θυμάμαι τον Άρη στην Ευρωλίγκα μόνο το 2006, αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένος που είμαι από εκεί και αισθάνομαι χαρούμενος κάθε φορά που επιστρέφω. Τα είδωλά μου ανήκουν στην επόμενη γενιά: Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Σπανούλης. Με αυτούς μεγάλωσα, αλλά έχω δει φυσικά πολλά video του Γκάλη και καταλαβαίνω γιατί τον λατρεύει ο κόσμος”.
Για την πρόταση του Ολυμπιακού: ”Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι δεν ήθελα να πάω, ήταν μία μεγάλη τιμή και η προσφορά με είχε κάνει πολύ χαρούμενο, αλλά ήξερα ότι το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό για μένα. Έπαιζαν στην Ευρωλίγκα κι εγώ στην τρίτη κατηγορία της Ελλάδας. Εκεί υπήρχαν πραγματικά είδωλα, δεν ήταν εύκολο να σκεφτείς ότι θα προπονείσαι με κάποιον όπως ο Παπαλουκάς”.
Για την συγκατοίκησή του στο ίδιο δωμάτιο ξενοδοχείου με τον Παπαλουκά:”Εκείνο το καλοκαίρι ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Πεκίνο και κάθε πρωί τον έβλεπα από την τηλεόραση να αγωνίζεται χωρίς να σκέφτομαι κάτι άλλο. Όταν συνειδητοποίησα ότι θα ήταν στο διπλανό κρεβάτι ήταν κάτι πολύ παράξενο. Αγχώθηκα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ, ήμουν μόλις 18 ετών. Μου έδινε πολλές συμβουλές, αλλά με άκουγε επίσης. Είναι ο κύριος λόγος που προσπαθώ να προστατεύω και να φροντίζω το σώμα μου σήμερα. Θυμάμαι ένα βράδι έβλεπα στην τηλεόραση μία ταινία που μου άρεσε. Με ρώτησε αν πραγματικά ήθελα να την δω και εγώ του είπα ”πάρε το τηλεχειριστήριο”. Ήμουν πολύ αγχωμένος που τον είχα δίπλα μου”.
Για τα πρώτα χρόνια στον Ολυμπιακό και την συνέχεια: ”Πέρασα άσχημα, υπέφερα δύο χρόνια γιατί προπονούμουν πολύ αλλά δεν έπαιζα. Στον Ολυμπιακό ανακάλυψα τι κάνουν οι μεγάλοι παίκτες για να βελτιωθούν. Ο Ολυμπιακός έχει μεγάλο χαρακτήρα, πολύ δυνατή νοοτροπία, παλεύουν κάθε παιχνίδι και νομίζω ότι το κλειδί είναι οι γηγενείς παίκτες, είναι πάντα μαζί, ενωμένοι, ο καθένας θυσιάζεται για τον άλλον. Σίγουρα υπάρχουν τα σημεία αναφοράς όπως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης, αλλά η χημεία και η νοοτροπία είναι το κλειδί”.
Για τον Σπανούλη: ”Ξέρω πολύ καλά πόσο έχει δουλέψει, τι κάνει σε κάθε προπόνηση, πάντα καλός, πάντα σκληρός, η νοοτροπία του είναι πολύ δυνατή και δουλεύει σαν ρομπότ. Εκτός από αυτό, πιστεύει στον εαυτό του. Είναι ικανός να μη βάλει ούτε σουτ σε όλο το παιχνίδι και να βάλει τρία στα τρία τρίποντα στα τελευταία δύο λεπτά”.
Για την απόφασή του να πάει στη Φενέρμπαχτσε και τον Ομπράντοβιτς:”Ήταν ο κύριος λόγος για την απόφασή μου. Μου τηλεφώνησε και μου είπε τι ήθελε να κάνει σε αυτή την ομάδα, με έκανε ευτυχισμένο το γεγονός ότι ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη με ήθελε, το ότι ήθελε να είμαι μαζί του. Μιλήσαμε μόνο πέντε λεπτά, μου εξήγησε τι ήθελε και δεν συζητήσαμε για τα χρήματα. Το πιο σημαντικό δεν ήταν αυτό, αλλά το πώς με εμπιστεύτηκε. Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια τον έχω εμπιστευτεί σαν πατέρα μου και αυτός με εμπιστεύεται επίσης. Νομίζω ότι κάνουμε καλή δουλειά. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, ζητά 150% από κάθε παίκτη, αλλά το μπάσκετ που παίζει φέρνει 100% νίκες. Αν κάνεις ό, τι σου ζητά θα κερδίσεις και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Η νοοτροπία της Φενέρ είναι αυτή που μεταδίδει ο κόουτς. Προσπαθούμε να κερδίσουμε κάθε παιχνίδι. Μου αρέσει αυτή η χημεία που έχουμε δημιουργήσει αυτή την τετραετία. Προσπαθώ να ακούω τον προπονητή, έχω μεγάλους συμπαίκτες, νιώθω άνετα μαζί τους, παίζοντας πικ εν ρολ με τον Ντατόμε, τον Μέλι ή τον Κάλινιτς. Προσπαθώ να βρίσκω τις λύσεις στα διαφορετικά προβλήματα που προκύπτουν στο παιχνίδι. Μερικές φορές τα καταφέρνεις, άλλες όχι, αλλά το κλειδί είναι να βρίσκεις λύσεις στα προβλήματα”.
Για την ήττα στον περσινό τελικό της Ευρωλίγκας: ”Πέρασα άσχημα για κάποιες μέρες. Κάναμε καλό πρώτο μέρος, αλλά στο δεύτερο δεν παίξαμε όπως συνήθως. Δεν ήμουν καλά, έχασα απλά σουτ, ο Κοζέρ μας προκάλεσε πολλά προβλήματα. Είναι σημαντικό να φτάσεις στον τελικό, αλλά από την στιγμή που είσαι εκεί θέλεις να κερδίσεις. Είναι δύσκολο να χάνεις”.
Για τα οικονομικά προβλήματα στην Τουρκία: ”Δεν χάνω τον χρόνο μου με αυτά. Εμπιστεύομαι τον προπονητή και τον Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι, τον καλύτερο τζένεραλ μάνατζερ στην Ευρώπη. Σκέφτομαι μόνο το μπάσκετ και πώς η Φενέρ θα αντιμετωπίσει το επόμενο παιχνίδι”.
