Όταν οι ομάδες φτάνουν σε… οριακό σημείο, συνηθίζουν να κυνηγούν τους στόχους μέσα από την αμυντική τους στοχοπροσήλωση. Είναι η αγαπημένη προσέγγιση των προπονητών και η λογική τάση, καθώς δεν μπορεί σε κάθε αγώνα να στηρίζεσαι στην επιθετική σου διάθεση, μια και υπάρχουν και… άδειες νύχτες. Κάθε κανόνας, όμως, έχει τις εξαιρέσεις του κι ο Παναθηναϊκός για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική κερδίζει μέσα από την επίθεσή του.
Εντάξει, η Γκραν Κανάρια -των εννέα συνεχόμενων ευρωπαϊκών ηττών- δεν είναι μεγαθήριο, αλλά το παιχνίδι είχε (κρυφό) υψηλό συντελεστή δυσκολίας. Η απουσία του Τόμας, ο τραυματισμός του Μήτογλου και τα τέσσερα φάουλ του Αντετοκούνμπο, δημιούργησαν συνθήκες, τις οποίες οι «πράσινοι» διαχειρίστηκαν άψογα.
Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που επιθετικά είχαν πολυφωνία και συνάμα «σημάδι». Από μόνο του το γεγονός ότι από τη θέση «5» ο Παναθηναϊκός πέτυχε 26 πόντους, δείχνει πως οι παίκτες του Πιτίνο έβαλαν το «εγώ» κάτω από το «εμείς». Ο Παπαγιάννης έκανε εξαιρετική εμφάνιση, ο Βουγιούκας ίσως και να αδικήθηκε από τον χρόνο συμμετοχής του, ο Γκιστ βελτίωσε την ατομική του στατιστική στο τέλος, αλλά ήταν εκεί.
Δεν χρειάζεται πτυχίο προπονητή για να αντιληφθούμε ότι τα αργά πόδια των «δεινόσαυρων» (Παπαγιάννης και -κυρίως- Βουγιούκας) είναι πρόβλημα, ειδικά με αντιπάλους που θα έχουν καλύτερους σέντερ, όμως για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση ήταν… τόσο όσο.
Ο Λάνγκφορντ με τον Κιλπάτρικ μοιράστηκαν τον χρόνο που πέτυχαν καθοριστικούς πόντους, με τον πρώτο να βγάζει το πιο βαρύ μεροκάματο και τον δεύτερο να «τελειώνει» την υπόθεση. Ο Καλάθης ήταν κλασικά καλός, ο Λεκαβίτσιους γέμισε τα παπούτσια του στο πρώτο μισό (όχι τόσο στο δεύτερο), όταν χρειάστηκε να πάρει ανάσες ο Νικ.
Ο Αντετοκούνμπο ήταν σημείο αναφοράς και στην επίθεση κι όταν ο Παναθηναϊκός έχει διψήφιους τον Θανάση και τον Παπαγιάννη, πολύ δύσκολα θα χάσει. Ακόμα κι αν η αμυντική του παρουσία δεν θέλγει, δεν υπάρχουν πολλοί αντίπαλοι -στο μπόι των Ισπανών- που θα βάλουν 90+ πόντους.
Ο Παπαπέτρου μπορεί να μην είχε λαμπερή εμφάνιση, έβγαλε όμως το μεροκάματο, ειδικά όταν ο Πιτίνο ξέμεινε από ημίψηλους. Μια χαρά τα πήγε. Σημειώστε ότι δεν έπαιξε δευτερόλεπτο ο Πέιν, που μάλλον είναι αχρείαστος, από τη στιγμή που έχει μπει στην εξίσωση ο Παπαγιάννης και δεν μετατοπίζεται στο «4» ο Γκιστ.
Το αρνητικό της βραδιάς ήρθε από τη Μόσχα, καθώς με τη νίκη της η Αρμάνι δημιουργεί πονοκέφαλο και στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό. Οι «πράσινοι» δεν κρατούν την τύχη στα χέρια τους, αλλά πρέπει πρώτα να κοιτάξουν τι κάνουν εκείνοι και μετά να δουν τι τρέχει με τους άλλους. Και πρέπει να συνεχίσουν ακόμα κι αν χρειάζεται να βάζουν πάνω από 90 πόντους σε κάθε αγώνα. Δεν έχει σημασία ούτε ο τρόπος, ούτε οι… κανόνες του μπάσκετ, πλέον μόνο οι νίκες μετρούν.
