Ο Αετός Βέροιας είχε αρκετά παράπονα από τους διαιτητές στην αναμέτρηση κόντρα στον Αετό Κιλκίς, για το τοπικό πρωτάθλημα της Κεντρικής Μακεδονίας, βγάζοντας μία ανακοίνωση, ποίημα.
Δείτε εδώ και θα καταλάβετε:
“Εμφάνιση κάτω του μετρίου για την ομάδα μας στο χθεσινό παιχνίδι, παρουσία βγαλμένη από το…τριώδιο για τους διαιτητές του αγώνα!
Ως σωματείο που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2017, μετράμε μόνο 20 μήνες ζωής, ωστόσο αυτό που ζήσαμε χθες στο Κλειστό του Κιλκίς από τους ρέφερι Εκίζογλου και Ρούντσιο (του συνδέσμου Κιλκίς παρακαλώ…) θα το εξιστορούμε στα παιδιά μας!
Κόντρα σε μια ομάδα που αγωνίστηκε με πάθος (ως όφειλε), χωρίς κανένα απολύτως παράπονο για τη φιλοξενία (αρίστη) και με ΔΕΔΟΜΕΝΟ πως οι παίκτες μας εμφανίστηκαν στο παρκέ απλά για να εμφανιστούν, δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση η ανεκδιήγητη, προκλητική και άκρως εκτός κανόνων (τους οποίους δεν γνώριζαν!) διαιτησία!
Η αντίπαλη ομάδα εκτέλεσε 40 βολές (δεν το βγάζουμε από το μυαλό μας, αλλά από το Φύλλο αγώνα), όταν μέσο όρο οι αντίπαλοι μας δεν ξεπερνούν τις 20, τρεις παίκτες μας αποβλήθηκαν με 5 φάουλ (οι διαιτητές του αγώνα έπαιξαν ένα παιχνίδι που λέγεται “ακουμπώ-σφυρίζω”, πρώτη φορά το ακούμε…) ενώ δόθηκαν στην πλευρά μας τρεις τεχνικές ποινές.
Χαρακτηριστικός επίσης ο διάλογος με αθλητή μας :
“Διαιτητής : Βλέπεις φαντάσματα…”
“Παίκτης : Εσύ βλέπεις φαντάσματα!”
Διαιτητής : “Πάρε τεχνική ποινή…”
Εντυπωσιακό το γεγονός πως δεν γνώριζαν τους κανονισμούς που έχουν προστεθεί στο άθλημα τα τελευταία χρόνια, που φανερώνει πως ουδέποτε βρέθηκαν σε κάποιο από τα σεμινάρια στο διάστημα αυτό, ενώ η συμπεριφορά τους θυμίζει τον Σερίφη που είναι υπέρμαχος του νόμου αλλά αν εγκατασταθεί ένας “ξένος” στην περιοχή του, τον εφαρμόζει όπως τον βολεύει…
Επαναλαμβάνουμε πως δεν υπάρχει ουδεμία μομφή για την ομάδα του Αετού Κιλκίς, ούτε βεβαίως δικαιολογείται η τραγική εμφάνιση της ομάδας μας. Δεν μπορούμε όμως να μείνουμε απαθείς μπροστά στο απίστευτο θέαμα που πρόσφεραν οι διαιτητές, που προκάλεσαν το απόλυτο χάος (μόνο στην πλευρά μας) και μας ανάγκασαν να φοβόμαστε ακόμη και τη σκιά μας στα μαρκαρίσματα…”
