Στα χαρτιά οι «ερυθρόλευκοι» είναι +1 παίκτη, με τη συμμετοχή του Ουέμπερ. Κι είναι αλήθεια πως χωρίς να «μαγέψει» πρόσφερε πράγματα στην πρώτη του ευρωπαϊκή παρουσία. Οι αριθμοί λένε τη μισή αλήθεια, η άλλη μισή είναι πως ανεβάζει τον βαθμό αμυντικής έντασης της ομάδας κι αυτό είναι το σημαντικότερο των στοιχείων της προσφοράς. Όμως, μπορεί να ανέβηκε κατά μία μονάδα ο αριθμητής, έχει πέσει συγκλονιστικά ο παρανομαστής.
Εκ των πραγμάτων είναι -1, λόγω της απουσίας του Σπανούλη. Ο Μάντζαρης δεν υπολογίζεται (δεν έπαιξε δευτερόλεπτο), ο Τίμα είχε ελάχιστη συμμετοχή κι έμεινε απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα, ο Τουπάν -δεν χρειάζεται να τονίσουμε την πολύ καλή αμυντική του συμπεριφορά- θέλησε να συνεισφέρει επιθετικά, αλλά είναι εμφανές ότι δεν έχει ψυχολογία. Συνυπολογίστε ότι περνά φάση απίστευτης μετριότητας ο ΛεΝτέι και πως ο Πρίντεζης κάτι έκανε στο δεύτερο μισό κι έχετε πλήρη εικόνα.
Πλέον είναι εμφανές ότι δεν βγαίνει η εξίσωση, καθώς για να μπορεί ο Ολυμπιακός να είναι ανταγωνιστικός χρειάζεται πολλά περισσότερα από τη σταθερά στιβαρή παρουσία του Μιλουτίνοφ (η κλωνοποίηση δεν έχει μπασκετική εφαρμογή ακόμα) και τον ήρωα της βραδιάς, που εν προκειμένω προσπάθησε να γίνει ο Στρέλνιεκς.
Το κυνήγι της διαφοράς δεν ήταν παρά… τρiκ του καλού συνάδελφου που μετέδιδε το ματς, για να διατηρήσει το ενδιαφέρον ως το τέλος. Πιστεύει κανείς ότι ο Ολυμπιακός (ακόμα κι αν κρατούσε το +7 του πρώτου αγώνα) μπορεί να κάνει τρεις περισσότερες νίκες από την Εφές. Πρόδηλα όχι. Το… προς τα πάνω το ξεχνάμε, είναι δεδομένο ότι οι «ερυθρόλευκοι» έχουν χάσει το τρένο προς την πεντάδα, αλλά…
Με την εικόνα που έχει διαμορφωθεί έχουν χάσει τη δεδηλωμένη της εισόδου στην 8άδα. Αίφνης αναζητείται η υπέρβαση της υπέρβασης και νίκη επί της ΤΣΣΚΑ για να μην κινδυνεύσουν να χάσουν τα κεκτημένα. Βεβαίως, μετά ακολουθεί σαφώς πιο βατό πρόγραμμα, με ομάδες που είτε είναι του χεριού τους, είτε -στη χειρότερη- είναι στα μέτρα τους, αλλά στην Ευρωλίγκα καλύτερα να… γαϊδουροδένεις παρά να… γαϊδουρογυρεύεις.
Ακόμα κι αν μείνει στο πλάνο και περάσει στα πλέι οφ, η συνέχεια είναι «αντίο ζωή», όμως ο Ολυμπιακός έχει υποχρέωση αφενός να «κλειδώσει» την πρόκριση κι αφετέρου να προετοιμαστεί όσο καλύτερα γίνεται, κυνηγώντας κάτι που μοιάζει όχι μόνο θαύμα, αλλά στα όρια του ανέφικτου. Πριν, όμως, αρχίσει να ψάχνει το φως στην άκρη του τούνελ, πρέπει να βρει εσωτερικά τι φταίει και δεν έχει βοήθειες από παίκτες «κλειδιά». Αν δεν βρει το φάρμακο, αν δεν βρει κι άλλους που να έχουν επίδραση στο παιχνίδι του, δεν πάει πουθενά.
