Είναι κοινό μυστικό ότι ο νικητής του ντέρμπι των «αιωνίων» κάνει ταυτόχρονα και πρόβα τίτλου, καθώς θα είναι το απόλυτο φαβορί στον τελικό, όποιος κι αν προκριθεί από το άλλο ζευγάρι. Βεβαίως, το Κύπελλο είναι η τρίτη (και τελευταία) στη σειρά προτεραιότητας διοργάνωση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο τίτλος δεν είναι τίτλος. Κι ομάδα που κατακτά τουλάχιστον έναν τίτλο τη σεζόν είναι πετυχημένη, σύμφωνα με το «δόγμα Ομπράντοβιτς».
Κάθε χρόνο τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Φέτος οι δύο «αιώνιοι» βρίσκονται σε… κακή ευρωπαϊκή θέση. Ο Ολυμπιακός έχει εξασφαλίσει την πρόκρισή του στην 8άδα, αλλά πολύ δύσκολα θα… σκαρφαλώσει στην πέμπτη θέση, συνεπώς θα βρει (με μειονέκτημα έδρας) θηρίο απέναντί του. Ο Παναθηναϊκός είναι λίγο χειρότερα, δεν έχει εξασφαλίσει ότι θα συνεχίσει στην επόμενη φάση και δεν ελπίζει ότι μπορεί να αποφύγει τα θηρία.
Αυτό το γεγονός δίνει διαφορετική διάσταση στον ημιτελικό, καθώς «πράσινοι» κι «ερυθρόλευκοι» είναι υποχρεωμένοι να αλλάξουν κατηγορία. Είναι υποχρεωμένοι να μετατοπίσουν το βάρος στις εγχώριες διοργανώσεις και η μία ολοκληρώνεται (ουσιαστικά) με τον μεταξύ τους αγώνα. Και μην βιαστούν να πουν ότι και πέρυσι αυτό λέγαμε, αλλά η ΑΕΚ τους χάλασε τα σχέδια, γιατί φέτος ο αντίπαλος θα είναι σαφώς μικρότερης δυναμικής.
Από τη στιγμή που οι μεταξύ τους μονομαχίες θα κρίνουν τους δύο τίτλους, από τη στιγμή που το φάιναλ φορ μοιάζει… απαγορευμένος καρπός (καλοδεχούμενη η όποια έκπληξη, αλλά η εικόνα των ομάδων δεν επιτρέπει αισιόδοξες σκέψεις, δίχως αυτές να θεωρηθούν υπερφίαλες), η αξία του Κυπέλλου ελαφρώς μεγαλώνει.
Ο Παναθηναϊκός είναι λόγω έδρας το φαβορί, υπάρχει ο νεοφερμένος παίκτης του Ολυμπιακού (Ουέμπερ), που κανείς δεν ξέρει αν και πόσο θα επιδράσει στο παιχνίδι, αν θα μπορούν να τον «διαβάσουν», όχι μόνο οι αντίπαλοι αλλά και οι συμπαίκτες του, υπάρχει η δεδομένη αμφισβήτηση των «ερυθρόλευκων» για τους διαιτητές, υπάρχει το κενό στην «πράσινη» περιφέρεια (Λοτζέσκι, Παππάς και πιθανότατα Λάνγκφορντ), στοιχεία που μπορούν να διαμορφώσουν καταστάσεις.
Όπως και να ‘χει το ντέρμπι έρχεται να μας βάλει στη νέα (όχι και τόσο) διάσταση: Μένουμε Ελλάδα κι ένας στους δύο κερδίζει… Και βέβαια, δεν είναι το καλύτερό μας, όλων όσων δεν ενδιαφερόμαστε τόσο για το ποιος θα είναι… μονόφθαλμος στους τυφλούς. Εμείς θα θέλαμε αμφότεροι να παλεύουν για την Ευρωλίγκα και θα προτιμούσαμε να είναι… ζευγάρι στα πλέι οφ, ή ακόμα καλύτερα στον ημιτελικό του φάιναλ φορ και γιατί όχι στον τελικό. Αλλά, δεν γίνεται πάντα αυτό που θέλουμε…
