Πάνω που λέγαμε ότι… χιόνισε στο ΣΕΦ, πάνω που ψάχναμε να δούμε αν θα αντέξει το + της Βιτόριας ή θα υποστεί διπλή ήττα ο Ολυμπιακός, ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο Παπανικολάου με τρίποντο (με ταμπλό) «σφράγισε» την καλύτερη φετινή του απόδοση κι έδωσε το έναυσμα για να πετύχουν οι «κόκκινοι» κάτι που στη ροή του αγώνα έμοιαζε αδύνατο.
Η απουσία του Μιλουτίνοφ έκανε την ομάδα του Μπλατ να μοιάζει… γυμνή στο «ζωγραφιστό». Δεν ήταν μόνο ο Πουαριέ που έπαιζε άνευ αντιπάλου, ήταν ο καθένας που έμπαινε δίχως να νιώθει απειλή. Πώς μεταφράστηκε αυτό σε νούμερα; Η Μπασκόνια είχε 16/18 δίποντα στο πρώτο μισό, ήτοι 88%! Δεν ήταν, βέβαια, μόνο η έλλειψη του ψηλού, αλλά κι η απουσία άμυνας.
Όταν οι «ερυθρόλευκοι» αποφάσισαν να βάλουν πιο δυνατά τα κορμιά τους έκλεισαν την ψαλίδα, όμως το τρίποντο του Βιντόζα στο 39’ έμοιαζε να τελειώνει το ματς. Ο Παπανικολάου με 6/7 τρίποντα (και 4/4 κρίσιμες –και χρήσιμες- βολές) ήταν ο άνθρωπος του αγώνα, αυτός που έστειλε το ματς στην παράταση, με τρίποντο… προσευχή κι αυτός που ξεκίνησε τη μέτρηση στο έξτρα πεντάλεπτο (κι αυτό με ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες).
Ο Σπανούλης είχε… λευκή νύχτα, όμως ο Μπλατ είχε τέσσερις σωματοφύλακες. Δίπλα στον Παπανικολάου στάθηκε ο εξαιρετικός ΛεΝτέι, των 23 πόντων, των 9 ριμπάουντ, ο σπουδαίος Πρίντεζης των 19 πόντων, των 4 ριμπάουντ και των 5 ασίστ, αλλά κι ο καθοριστικός Γκος των 17 πόντων και των 6 ασίστ. Προσθέστε και τον πολύ καλό αμυντικά (βάλε κι ένα σουτ ρε Βαγγελάκη) Μάντζαρη κι έχετε όλη την εικόνα.
Η Μπασκόνια είχε σημαντικές απουσίες, αλλά όταν πετυχαίνει 19 πόντους ο Βιντόζα, 17 ο Χουέρτας, 10 (με 10 ριμπάουντ) ο Βόιτμαν, 17 (με 12 ριμπάουντ) ο Πουαριέ περιμένεις να φύγει με αποτέλεσμα. Η λογική, οι αριθμοί, η εικόνα της αναμέτρησης έλεγαν «διπλό», αλλά ο Ολυμπιακός ήταν πολύ σκληρός για να παραδοθεί.
Το είχα γράψει και πριν το ματς, επιμένω και τώρα: Ήταν, δεδομένων των βαθμολογικών συνθηκών, η μεγαλύτερη νίκη. Τεράστιας σημασίας.
