Αν και δεν υπάρχουν στατιστικά δείγματα και μελέτες, ελάχιστοι θα διαφωνήσουν στη σκέψη ότι στον Παναθηναϊκό θα υπήρχε τεράστια γκρίνια (ου μην και αλλαγές) αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι δύο νίκες επί του Ολυμπιακού, σε Ευρωλίγκα και Πρωτάθλημα. Η «αιώνια» κόντρα λειτούργησε ως επιβραδυντικό υλικό, προκειμένου να τεθεί υπό έλεγχο η φωτιά που άναψε, μετά τις κακές εκτός έδρας ευρωπαϊκές εμφανίσεις. Βεβαίως, η νίκη επί των «ερυθρολεύκων» είναι ευπρόσδεκτη για κάθε «πράσινο», όμως δεν είναι πανάκεια.
Τα προβλήματα δεν μπορούν να χωθούν κάτω από το χαλάκι, η εικόνα του «τριφυλλιού» προβληματίζει (η συζήτηση αφορά την πορεία στην Ευρωλίγκα, την… απαίτηση για επιστροφή στο φάιναλ φορ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Το τελευταίο δείγμα γραφής είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, καθώς η νίκη επί του Περιστερίου ήταν… διπλή.
Ήταν δεδομένο πως η αναμέτρηση θα είχε υψηλό συντελεστή δυσκολίας, από τη στιγμή που απέναντι ήταν μια ομάδα, η οποία έχει δείξει πολύ καλά δείγματα ως τώρα, ήταν αήττητη, δεν είχε τίποτα να χάσει, με τον Αργύρη Πεδουλάκη στην άκρη του πάγκου να γνωρίζει πολλά από τα… μυστικά (αν υπάρχουν) του αντιπάλου και να έχει τρόπο -όπως φάνηκε πάνω στο παρκέ- να κλειδώσει τα ατού, ή να ξεκλειδώσει τις όποιες αδυναμίες. Εξ ου και η μάχη μέχρι το τέλος…
Αυτό που ήταν ενδεχόμενο, ειδικά μετά τις τελευταίες εμφανίσεις, ήταν η αφύπνιση του Νικ Καλάθη. Δίχως το δικό του ξέσπασμα, ο Παναθηναϊκός μπορεί να γνώριζε οδυνηρή ήττα. Και μπορεί να έλειπαν βασικοί παίκτες, όμως είναι δεδομένο ότι το «πράσινο γαϊτανάκι» έχει στο κέντρο τον διεθνή πόιντ γκαρντ. Είναι πλέον… κλινικά αποδεδειγμένο πως όταν είναι καλά ο Καλάθης, θα είναι κι ο Παναθηναϊκός.
Τι γίνεται σε διαφορετική περίπτωση; Το είδαμε! Το «τριφύλλι» είναι άλλη ομάδα, όταν δεν πατάει γερά πάνω στο σανίδι ο ηγέτης του κι αυτό προκαλεί ανασφάλεια. Μπορεί κανείς να εγγυηθεί ότι ο Καλάθης θα πετυχαίνει 20 πόντους και θα μοιράζει 9 ασίστ σε κάθε ματς; Η απάντηση είναι προφανής. Όπως εξίσου πρόδηλη είναι στο ερώτημα «τι γίνεται όταν δεν είναι καλά ο Καλάθης;». «Δεν γίνεται τίποτα» απαντά με την εικόνα της η παρέα του Πασκουάλ.
Ο Καταλανός τεχνικός δεν είναι στο απυρόβλητο, δεν έχει το κολιέ της ασυλίας. Όφειλε να βρει τρόπους και παίκτες, ώστε το περιβόητο «plan B», σύμφυτο της επιτυχίας για κάθε ομάδα, να λειτουργεί όταν δεν είναι λειτουργικός ο Καλάθης. Δεν τους βρήκε! Δεν έχουν μοιραστεί οι ρόλοι, ώστε στην κακή βραδιά του ηγέτη, άλλος να μπαίνει στα παπούτσια του.
Ενδεχομένως οι υπάρχοντες παίκτες δεν μπορούν να προσφέρουν αυτή την εναλλακτική, αλλά αυτό όφειλε να το προβλέψει ο κόουτς του Παναθηναϊκού και να πάρει (να ζητήσει έστω) τα κατάλληλα εργαλεία.
Ο Παναθηναϊκός είναι προβλέψιμος, αλλά ο Καλάθης απρόβλεπτος. Όταν θα έχει κέφια, όταν θα απορρίπτει αυτό που προκλητικά του δίνει η αντίπαλη άμυνα (το σουτ), όταν θα κερδίζει στο mind game και δεν θα επιτρέπει να τον χακάρουν (κι αυτό δεν θα γίνεται οσάκις έχει καλά ποσοστά ευστοχίας, αλλά όταν θα αρνείται τα… δώρα της άμυνας που είναι σε ένα μέτρο απόσταση), οι «πράσινοι» θα είναι ανταγωνιστικοί στο έπακρο. Στις άδειες του βραδιές, μια προσευχή δεν βλάπτει…
