Tα σύνολα έχουν ανάγκη από ηγέτες, από καθοδηγητές, από αυτούς που θα δείξουν τον δρόμο. Ο Παναθηναϊκός έχει τον Νικ Καλάθη, ο οποίος κινεί τα νήματα, αλλά πάντα υπάρχει μια δεύτερη σκέψη στο μυαλό μας: Τι θα γίνει όταν ο Καλάθης δεν είναι σε καλή βραδιά. Ο διεθνής πόιντ γκαρντ δεν ήταν κακός (αν κι οι αριθμοί ήταν πιο κολακευτικοί από τη συνολική του εικόνα), αλλά είχε πρόβλημα με τα φάουλ.
Ήταν κι ο Λάνγκφορντ υποτονικός, κατά συνέπεια οι δύο πυλώνες της περιφέρειας δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Κι όμως, ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στη Χίμκι, παρότι άλλαξαν και ο αριθμητής και ο παρανομαστής. Η Φενέρμπαχτσε ήταν πιο δύσκολος αντίπαλος, άρα να η αλλαγή στον παρανομαστή.
Γιατί ήταν καλύτερο το «τριφύλλι»; Γιατί ήταν ομάδα με «Ο» κεφαλαίο. Και οι 11 που αγωνίστηκαν σημείωσαν τουλάχιστον ένα καλάθι. Πέντε παίκτες τέλειωσαν το ματς με διψήφιο αριθμό πόντων. Ο Λεκαβίτσιους… μπήκε στα παπούτσια του Καλάθη, πέτυχε ένα εκπληκτικό μπάζερ στο τέλος της τρίτης περιόδου κι… έκοψε τα πόδια των αντιπάλων.
Ο Παππάς -μετά από καιρό- αξιοποίησε στο έπακρο τον χρόνο που πήρε κι έδειξε ότι αποτελεί μια σπουδαία επιθετική επιλογή. Ο Παπαπέτρου μπορεί να σκοράρει από κοντά κι από μακριά, με πρόσωπο και πλάτη. Ο Λοτζέσκι έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα, ο Τόμας είχε συνεισφορά, ο Λάσμε ήταν πολύ καλύτερος σε σχέση με το προηγούμενο ματς.
Δεν χρειάζεται να είσαι βαθυγνώστης του μπάσκετ για να αντιληφθείς πως σε βραδιές που οι «πράσινοι» θα παίρνουν λίγα απ’ όλους, θα είναι ανταγωνιστικοί στο έπακρο, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Στο σύγχρονο μπάσκετ, της ταχυδύναμης, της συνεχούς πάλης στις δύο πλευρές του γηπέδου, τα σύνολα είναι αυτά που υπερισχύουν κι ο Παναθηναϊκός κόντρα στη Φενέρμπαχτσε ήταν επιτομή της ομάδας.
Είναι πρόδηλο πως θα υπάρχουν βραδιές που κάποιος θα ξεχωρίζει, που κάποιοι θα είναι εκτός ρυθμού, όμως σε αγώνα με υψηλό βαθμό δυσκολίας (έστω και φιλικό) οι «πράσινοι» έδειξαν ότι δεν κανείς από αυτούς δεν φορά τυχαία τη φανέλα με το τριφύλλι. Και βέβαια, πιστώνεται στον Τσάβι Πασκουάλ το γεγονός ότι δημιουργεί ένα σύνολο, με ρόλους, με αρχές, με δομές.
