Την σεζόν 1995-96 ο Πέτζα Στογιάκοβιτς είχε κάνει το ντεμπούτο του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ήταν το ματς με τον Ηρακλή, όταν είχε πετύχει 24 πόντους. Βέβαια, για να φτάσει εκείνη η στιγμή να παίξει στην Α1, χρειάστηκε αρκετός χρόνος και αρκετές διαδικασίες να κινηθούν προκειμένου ο Στογιάκοβιτς να αποκτήσει δικαίωμα συμμετοχής στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Στην Ευρώπη είχε αγωνιστεί με τον ΠΑΟΚ από την αγωνιστική περίοδο 1994-95. Στον “Δικέφαλο” περίμεναν υπομονετικά το δελτίο του προκειμένου ο Πέτζα να μπορέσει να παίξει και στην Ελλάδα, με την 18η Αυγούστου του 1995 να είναι μια… σημαντική ημέρα γι’ αυτόν. Βλέπετε, στις 18 Αυγούστου του 1995, σαν σήμερα δηλαδή πριν ακριβώς 23 χρόνια, είχε “έρθει” το αντίγραφο του δελτίου του. Ο Στογιάκοβιτς είχε πλέον αυτό το… χαρτί που τόσο πολύ περίμενε έτσι ώστε να αρχίσει να ξεδιπλώνει το ταλέντο του σε ματς του ελληνικού πρωταθλήματος.
Μάλιστα ο Πέτζα (σ.σ. στη κεντρική φωτογραφία τον βλέπετε μαζί με τον Τζερόντ Μουστάφ που είχε αγωνιστεί στον ΠΑΟΚ την περίοδο 1994-95) είχε… μετονομαστεί σε “Πέτρος Κίνης“, όταν τελείωσε το θέμα της ελληνοποίησής του.
“Είμαι ήσυχος, δύο χρόνια περίμενα και ήταν πολύ δύσκολα…”
Η εφημερίδα “Μακεδονία” στις 19 Αυγούστου του 1995 έγραφε σχετικά με το δελτίο του Στογιάκοβιτς, όταν το θέμα τελείωσε οριστικά μια μέρα πριν (σ.σ. 18/8/95):
“Ο Στογιάκοβιτς… το πίστεψε. Χθες το βράδυ (σ.σ. 18/8), αντίγραφο του δελτίου του στάλθηκε στην Ιταλία (σ.σ. εκεί έκανε προετοιμασία ο ΠΑΟΚ) και ο νεαρός παίκτης μάλλον θα κοιμήθηκε ήσυχος έχοντας πλέον κάθε λόγο να ονειρεύεται μεγάλες εμφανίσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Για ποιο λόγο τέτοια δυσπιστία; Μα ο Στογιάκοβιτς είχε ακούσει πολλές φορές στο παρελθόν από τα χείλη του Απόστολου Οικονομίδη την φράση: “Αύριο τελειώνει το θέμα σου”. Και απογοητεύτηκε ισάριθμες φορές διαπιστώνοντας ότι οι διαβεβαιώσεις κάθε άλλο παρά αρκούσαν. Είχε χάσει την εμπιστοσύνη του αλλά τώρα πια αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
“Είμαι ήσυχος και πιστεύω ότι θα δικαιώσω όσους πιστεύουν σε μένα. Τα δύο χρόνια που περίμενα την έκδοση δελτίου ήταν πολύ δύσκολα για μένα. Τώρα όμως δεν θα βλέπω πίσω. Κοιτάζω μπροστά και σκέφτομαι το μέλλον. Ο ΠΑΟΚ θα διεκδικήσει την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα και την κατάκτηση του κυπέλλου Ευρώπης στο οποίο είχε γράψει ιστορία”, δήλωσε ο φόργουορντ του Δικεφάλου.
Το δελτίο του Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς βρίσκεται ήδη στα γραφεία του ΠΑΟΚ καθώς χθες το βράδυ το έφερε στην Θεσσαλονίκη ο εκπρόσωπος του συλλόγου στην Αθήνα (και γενικός γραμματέας της ΕΣΑΚ) Παναγιώτης Μπλάνας”.
Στογιάκοβιτς: “Το δελτίο, ο ΠΑΟΚ, οι απαιτήσεις και το ΝΒΑ…”
Λίγες μέρες αφότου είχε τελειώσει το θέμα του δελτίου του για την συμμετοχή του στο ελληνικό πρωτάθλημα (στο οποίο έπαιξε σε 31 παιχνίδια και σημείωσε 523 πόντους, όντας ο δεύτερος σκόρερ του ΠΑΟΚ μετά τον Μπάνε Πρέλεβιτς την περίοδο 1995-96) ο Στογιάκοβιτς είχε μιλήσει για διάφορα ζητήματα.
Αναλυτικά όσα είχαν γραφτεί στην εφημερίδα “Μακεδονία” στις 24/8/95:
“Το φαξ, που έφτασε στο αθλητικό κέντρο της ιταλικής Νόρτσια, με το δελτίο του, φωτοτυπημένο, ήταν η ανακούφιση που περίμενε ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς. Τα δύο χρόνια στο… ψυγείο ήταν δύσκολα για το νεαρό, που ήρθε στην Ελλάδα με όνειρα για να παίξει και τα έβλεπε να μην πραγματοποιούνται.
Μόλις 18 χρόνων, ο Πρέντραγκ, έχει ήδη κάνει ένα μεγάλο οδοιπορικό πριν καταλήξει στον ΠΑΟΚ. Ηταν μόλις 13 χρόνων όταν άφησε την γενέθλια πόλη του στην Κροατία για να πάει στο Βελιγράδι όπου ξαφνικά, έγινε πρόσφυγας, και από εκεί στη Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ. Ας τον αφήσουμε, όμως, να μας τα διηγηθεί ο ίδιος:
“Έπαιξα μία χρονιά στο εφηβικό του Ερυθρού Αστέρα και μια χρονιά στην πρώτη ομάδα. Οταν τελείωσε η χρονιά δεν συμφωνήσαμε με τον Αστέρα και γι’ αυτό ήρθα εδώ”.
-Στη Θεσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ πώς βρέθηκες; Μέσω του Μπανιάρεβιτς;
-Οχι, με κάλεσε ο ΠΑΟΚ. Ο Μπανιάρεβιτς δεν είχε τότε καμία σχέση με τον ΠΑΟΚ ήταν στην Λάρισα. Ηρθε μετά, σαν βοηθός του Σάκοτα. Πρέπει να πω όμως ότι μέχρι τώρα μ’ έχει βοηθήσει πολύ. Αυτός με πήρε στο Βελιγράδι και δουλέψαμε 3-4 χρόνια πάρα πολύ καλά. Περάσαμε και δύσκολες αλλά και ωραίες στιγμές μαζί.
-Πώς και αποφάσισες, τόσο μικρός, να αφήσεις την Γιουγκοσλαβία και να έρθεις στην Ελλάδα;
-Είχαν έρθει και άλλα παιδιά, ο Τόμιτς, ο Τάρλατς… Μίλησα μαζι τους και αποφάσισα να έρθω. Ημουν τότε και συγχυσμένος με τον Αστέρα και ο ΠΑΟΚ ήταν μια λύση.
-Περίμενες ότι κατευθείαν, θα έπαιζες;
-Ναι. Περίμενα ότι θα έπαιζα. Πρέπει να σας πω όμως ότι ένας από τους βασικούς λόγους που αποφάσισα να έρθω, ήταν γιατί ήθελα να παίξω στην Ευρώπη. Κανείς δεν ήξερε τότε, πότε θα τελείωνε ο πόλεμος και το εμπάργκο για να ξαναπαίξουν οι γιουγκοσλαβικές ομάδες στα ευρωπαϊκά κύπελλα.
“ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΠΑΙΞΩ”
-Σου έλεγαν ότι από μέρα σε μέρα θα βγει το δελτίο σου. Τελικά, πέρυσι, πήρες μόνον την έγκριση της ΦΙΜΠΑ για να παίξεις στην Ευρώπη…
-Οταν απέκτησα το δικαίωμα να παίζω στην Ευρώπη είχα ελπίδες ότι σύντομα θα μπορούσα να παίζω και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Περνούσε όμως ο καιρός, και το δελτίο δεν ερχότανε.
-Φοβήθηκες κάποια στιγμή μήπως δεν γίνει τελικά τίποτα;
-Ε, βέβαια, φοβήθηκα λίγο. Οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ όμως ήταν σίγουροι και μου έλεγαν ότι όλα θα πάνε καλά. Πίστεψα στους ανθρώπους του ΠΑΟΚ.
-Αν υποθέσουμε ότι τελικά δεν σου δινόταν το δικαίωμα να παίξεις στην Ελλάδα, σκέφτηκες τι θα έκανες;
-Ηταν λογικό κάποια στιγμή να σκεφτώ την πιθανότητα να φύγω. Είχα πολλές ιδέες και κάθε βράδυ όταν έπεφτα να κομηθώ σκεφτόμουνα τι να κάνω. Δεν είπα όμως ποτέ τίποτα σε κανέναν. Τα κρατούσα για τον εαυτό μου.
-Η Αμερική ήταν μέσα σ’ αυτές τις σκέψεις;
-Ε, και η Αμερική, μέσα στα άλλα. Ομως, είμαι πολύ ευχαριστημένος που όλα πήγαν καλά και θα μπορέσω να παίξω στον ΠΑΟΚ. Εχω, πλέον ηρεμήσει και ξέρω που είμαι και τι πρέπει να κάνω.
“ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΠΑΙΞΩ”
-Θεωρείσαι μεγάλο ταλέντο όμως, ουσιαστικά ακόμη δεν έχεις παίξει σε ψηλό επίπεδο πολύ καιρό…
-Επαιξα από 15 χρόνων στην πρώη ομάδα του Ερυθρού Αστέρα. Ημουν ο πιο νέος παίκτης στο γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα, γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να παίξω.
-Αυτά τα δύο χρόνια έμεινες εκτός αγώνων, πόσο σε επηρέασαν;
-Δούλεψα πολύ και οι προπονητές προσπάθησαν, με κάποια φιλικά παιχνίδια, να με βοηθήσουν. Δεν ήταν βέβαια το ίδιο με τους επίσημους αγώνες. Ευτυχώς, τώρα πια, θα μπορώ να παίζω και σ’ αυτούς.
-Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ θα έχουν πολλές απαιτήσεις από σένα. Είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς σ’ αυτές;
-Ναι. Αισθάνομαι ότι η δουλειά που έκανα αυτά τα δύο χρόνια με βοήθησε και είμαι έτοιμος να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Ολα αυτά βέβαια θα τα δούμε μέσα στο γήπεδο. Πιστεύω όμως ότι ο κόσμος θα μείνει ευχαριστημένος από εμένα.
-Πρέντραγκ, είσαι ένα παίκτης που μπορεί να καλύψει τις θέσεις από το “δύο” έως το “τέσσερα”…
-Η κανονική μου θέση είναι στο “τρία”. Αν όμως, ο κόουτς με χρειάζεται σε μια από τις άλλες θέσεις, μπορώ να παίξω. Για παράδειγμα, πέρυσι ο Σάκοτα με χρησιμοποιούσε σαν τεσσάρι.
-Θα ήθελες να παίξεις πλέι-μέικερ;
-Μου άρεσε πολύ, όταν ήμουνα μικρός. Γιατί ο πλέι-μέικερ παίζει με το μυαλό αλλά και γιατί κρατάει πολύ ώρα την μπάλα στα χέρια του. Ψήλωσα όμως και μ’ έβαλαν στο τριάρι. Βέβαια, στο εφηβικό του Ερυθρού Αστέρα έπαιξα όταν χρειάστηκε και πλέι-μέικερ.
-Ποια νομίζεις ότι είναι τα πλεονεκτήματά σου σαν παίκτης;
-Εχω καλό σουτ, ντρίμπλα, ριμπάουντ, είμαι γρήγορος.
-Τα μειονεκτήματα;
-Αυτά θα τα δούμε στο γήπεδο. Θα τα κρίνουν οι προπονητές μου. Ο κάθε προπονητής έχει να σου επισημάνει και κάποιο λάθος. Αλλωστε, μαθαίνει κανείς κάθε μέρα και κάτι καινούργιο. Κανείς παίκτης δεν είναι τέλειος.
-Η άμυνα, σ’ αρέσει;
-Ναι. Αλλωστε για να θεωρείται κάποιος καλός παίκτης θα πρέπει να παίζει το ίδιο καλά και στην άμυνα και στην επίθεση.
“ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ”
-Ο ΠΑΟΚ, Πρέντραγκ, πέρασε μια δύσκολη χρονιά. Φέτος, άλλαξαν πολλά στην ομάδα που θα στηριχθεί κατά μεγάλο ποσοστό σε νεαρά παιδιά. Απέναντί σας θα έχετε παίκτες – θρύλους, όπως, ας πούμε ο Ντομινίκ Γουίλκινς. Φοβάσαι καθόλου;
-Ε, καλά τώρα, αυτοί είναι… παλιοί. Τώρα, είναι η σειρά μας να παίξουμε. Είμαστε νέοι και πιστεύουμε στον εαυτό μας. Αλλωστε, έτσι όπως είναι η ομάδα, θα παίξουμε πολλά χρόνια μαζί. Νομίζω ότι και φέτος θα πάμε καλά και είμαι αισιόδοξος ότι όταν αρχίσει το πρωτάθλημα θα είμαστε στην καλύτερή μας φόρμα. Ομως, στα επόμενα χρόνια θα είμαστε πολύ καλύτεροι. Απλά, χρειαζόμαστε χρόνο για να δείξουμε τις δυνατότητές μας.
-Αρα, δεν φοβάσαι, τους παίκτες από το ΝΒΑ;
-Οχι. Οποιος φοβάται δεν είναι καλός παίκτης. Και νομίζω ότι κανένα από τα νεαρά παιδιά του ΠΑΟΚ, δεν φοβάται.
“ΜΑΚΡΙΝΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟ ΝΒΑ”
-Πολλοί λένε για σένα, ότι είσαι παίκτης επιπέδου ΝΒΑ. Είναι ένα όνειρο για σένα;
-Για τον καθένα. Είναι, όμως, πολύ νωρίς. Πρέπει πρώτα να παίξω στη Ελλάδα και να δείξω την αξία μου. Αν αξίζω, στο μέλλον ίσως να πάω.
-Ηδη, όμως, βρίσκεσαι στο χώρο του επαγγελματικού μπάσκετ. Τα πράγματα εδώ είναι διαφορετικά απ’ ότι στην Γιουγκοσλαβία.
-Στην Ελλάδα, το μπάσκετ έχει γίνει σώου – μπίζνες. Πλησιάζει τα δεδομένα της Αμερικής. Οι εφημερίδες γράφουν πολύ για το μπάσκετ, όλοι ασχολούνται μ’ αυτό. Ουσιαστικά, ένας παίκτης δεν έχει προσωπική ζωή. Εμένα δεν με πειράζει. Αλλωστε, δεν κάνω τίποτα κακό. Ξενύχτια και τέτοια.
-Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερο χρόνο σου;
-Βλέπω ταινίες, ακούω μουσική, πάω καμιά βόλτα με τους φίλους μου. Πολύ σπάνια θα πάω σε κάποιο νυχτερινό κέντρο. Μόνον αν κερδίσει η ομάδα και πάμε όλοι μαζί, ή το καλοκαίρι. Αλλωστε, όταν αρχίζει το πρωτάθλημα δεν έχουμε και πολύ χρόνο για τέτοια πράγματα”.
