Αν υπήρχε ορισμός της «πετυχημένης σεζόν», για την ΑΕΚ ήταν σίγουρα αυτή που πέρασε. Κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, νικώντας και τους δύο «αιώνιους» (απέκλεισε τον Παναθηναϊκό, κέρδισε τον Ολυμπιακό στον τελικό), κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, οπότε κανείς δεν μπορούσε να ζητήσει κάτι παραπάνω. Και για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση της εποχής «τρύπησε το ταβάνι της»…
Λένε πως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, όμως στην προκειμένη περίπτωση τι καλύτερο μπορεί να πετύχει η νέα ΑΕΚ; Μπορεί να κρατήσει έστω τα… κεκτημένα, να κάνει ανάλογη πορεία με την… περσινή; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Ούτε το Κύπελλο Ελλάδας θα είναι εύκολο να κατακτήσει, ούτε είναι φαβορί για δεύτερη συνεχόμενη κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το… ταβάνι τρύπησε, οπότε μοιάζει με ακατόρθωτο να τρυπήσει ξανά. Οι δύο «αιώνιοι» παραμένουν πολύ μπροστά και το ρόστερ της «Ένωσης» αφήνει υποσχέσεις, αλλά δεν είναι καθέτως ανταγωνιστικό. Ως εκ τούτου πρέπει να προσδιοριστεί ο στόχος, πρέπει να βρεθεί το πλάνο, το ζητούμενο, το σχέδιο πτήσης του «δικεφάλου».
Πολλές φορές ομάδες που κάνουν την υπέρβαση κινδυνεύουν από… μελαγχολία. Βλέπετε, ο κόσμος θεωρεί πως είναι λογικό να γίνει ξανά, κάτι που έγινε μια φορά. Η εξαίρεση δεν γίνεται εύκολα κανόνας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σπεύσαμε να καταδικάσουμε την ΑΕΚ στο να μην μπορεί να νικήσει κάποιον από τους δύο που μονοπωλούν το ενδιαφέρον στο εσωτερικό.
Σ’ έναν αγώνα όλα γίνονται, σε σειρά αγώνων πρέπει η ομάδα του Μπάνκι να βρεθεί στο ψηλότερο σημείο της καμπύλης του διαγράμματός της, ο αντίπαλος (είτε ο Παναθηναϊκός, είτε ο Ολυμπιακός) στο χαμηλότερο, να… συνωμοτήσει το σύμπαν και βλέπουμε. Αν, όμως, οι άνθρωποι της είναι συνειδητοποιημένοι, τότε όλα καλά.
Γιατί δεν είναι μόνο το ότι οι ένοικοι του ρετιρέ έχουν δυνατά τη μουσική. Είναι πως έχει ξεκινήσει πάρτι κι από τον… από κάτω όροφο (βλέπε Προμηθέας Πατρών) κι οι «κιτρινόμαυροι» κινδυνεύουν να χάσουν τον ύπνο τους. Ποτέ ύστερα από μια τόσο πετυχημένη σεζόν δεν είναι εύκολη η επόμενη κι αυτό είναι καλό να το γνωρίζουμε όλοι, όταν θα μπούμε στον πειρασμό της κριτικής.
Η αλήθεια είναι πως βλέποντας το ρόστερ της ΑΕΚ (δεν ομιλώ για τους ξένους, έρχονται και παρέρχονται, αφήστε που μοιάζουν μια χαρά επιλογές), είναι μπασκετικά πιο ορθολογικό, έχει λιγότερους πιτσιρικάδες (οι «μεγάλες» ομάδες δεν είναι ΙΕΚ), αλλά δεν φαίνεται με πρώτη ματιά ποιο θα είναι το στοιχείο που θα φέρει ευτυχία. Να μπει στο παιχνίδι ο Μωραΐτης, να βρει χώρο ο Τσαλμπούρης;
Όπως και να ‘χει, στην «Ένωση» μπορούν να τραγουδούν μια παλιά επιτυχία των Φατμέ, από την οποία δανειστήκαμε τον τίτλο του κειμένου. Το τραγούδι (γράφτηκε το 1989) ξεκινούσε «Παράξενος χειμώνας μπαίνει, παράξενη εποχή… Κανείς δεν ξέρει πού πηγαίνει, δεν ξέρει πού θα βγει».
Άσχετο: Αν ανατρέξετε στα άρθρα μας, στις 16/08 και στις 20/08, θα δείτε ότι η αποχώρηση των υποψήφιων αγοραστών των μετοχών του Πανιωνίου, ΜΟΝΟ έκπληξη δεν ήταν. Το… σχέδιο προχωρά. Ραντεβού (για τον «Ιστορικό») τον Σεπτέμβρη, αρκεί να είναι έτοιμο το… άσπρο άλογο.
