Αν θεωρήσουμε (για την ώρα αυθαίρετα) ότι με τον ΝτεΣόν Τόμας ολοκληρώνεται ο μεταγραφικός σχεδιασμός του Παναθηναϊκού (επίκειται και η ανακοίνωση της μεταγραφής του Βαγγέλη Σακελλαρίου από τον Πανιώνιο), οπότε έχουμε στοιχεία να μελετήσουμε και πλήρη εικόνα για να την αναλύσουμε. Με μια πρώτη ματιά οι «πράσινοι» δεν είναι ούτε πολύ καλύτεροι, ούτε πολύ χειρότεροι σε σχέση με την εικόνα που παρουσίασαν την προηγούμενη σεζόν.
Στη θέση του πόιντ γκαρντ δεν υπήρξε η παραμικρή αλλαγή. Λογικά πρέπει να είναι λίγο καλύτερος -και λόγω εμπειρίας- ο Λεκαβίτσιους, δύσκολα θα κάνει τόσο φοβερή και τρομερή χρονιά ο Καλάθης, οπότε είμαστε στα ίδια.
Η περιφέρεια ολοκληρώνεται με ίδιους παίκτες (Ντένμον / Παππάς) και τον Λάνγκφορντ στη θέση του Τζέιμς. Σαφέστατα ο Λάνγκφορντ δεν έχει τη σπιρτάδα και το… απρόβλεπτο του προκατόχου του, όμως -το έγραφα και πριν- το μπάσκετ του Τζέιμς είναι κάτι σαν μπάσκετ, οπότε ο Λάνγκφορντ είναι -αν μη τι άλλο- «κανονικός». Προσθέστε την αδιαμφισβήτητη αξία, την εμπειρία και τον ηγετικό του χαρακτήρα κι έχετε ένα μεγάλο συν (+) στη θέση (σχήμα λόγου) «2».
Ο Παπαπέτρου έχει όλο το… πακέτο, αλλά η απουσία του Κέι Σι Ρίβερς είναι σημείο αναφοράς. «Σχηματικά» στη θέση «3» ο Λοτζέσκι κι ο Αντετοκούνμπο παρέμειναν, οπότε σε απόλυτους αριθμούς οι «πράσινοι» κάτι χάνουν. Βεβαίως έχει περισσότερο μέλλον ο Ιωάννης -είναι κι Έλληνας- αλλά τώρα η πλάστιγγα γέρνει προς το πλην (-).
Στη θέση «4», όπου τοποθετήσαμε (περιμένουμε την επίσημη ανακοίνωση) τον Τόμας, θα λείψει η ηγετική φυσιογνωμία του Σίνγκλεντον. Ο Μήτογλου θα είναι λογικά πολύ καλύτερος, ο Τόμας είναι αξιόλογος παίκτης, έχει σουτ (που λείπει από τους «πράσινους»), τον γνωρίζει ο Πασκουάλ, όμως έστω και στα σημεία -πάντα σε θεωρητικό επίπεδο- κι εδώ το ταμείο δείχνει μείον (-).
Στους ψηλούς ο Παναθηναϊκός έχει επάρκεια και η προσθήκη του Λάσμε (αντί του Πέιν) και του Παπαγιάννη -δημιουργείται το αδιαχώρητο και πρέπει να βρεθούν ρόλοι-, δημιουργούν υπεροπλία. Γκιστ και Βουγιούκας συνεχίζουν, οπότε στη φροντ λάιν υπάρχει θετικός απολογισμός (+).
Η θεωρητική προσέγγιση του ζητήματος (στο γήπεδο δεν επιβεβαιώνονται πάντα οι επί χάρτου ασκήσεις) ο Παναθηναϊκός είναι περίπου όπως και πέρυσι, με αυξομειώσεις (περισσότερη αθλητικότητα, χειρότερο σουτ, έναν χρόνο μεγαλύτεροι βασικοί του πυλώνες, παίκτες που διψούν για διάκριση), μόνο που έχει την προσδοκία για να κάνει αυτό που προσπαθεί από το 2012: να βρεθεί στο φάιναλ φορ, να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή ελίτ.
