Μέσα Ιουνίου κι ο Ολυμπιακός, που ήταν δεδομένο -το γράψαμε με τη λήξη της σεζόν- ότι θα αλλάξει δέρμα, έχει κλείσει πάνω από το 85% του ρόστερ του. Με δύο ανανεώσεις (Βασίλης Σπανούλης, Κώστας Παπανικολάου) και τέσσερις μεταγραφές, περιμένει το (μοιάζει τυπικό) «πράσινο φως» για την παραμονή του Νίκολα Μιλουτίνοφ, ώστε να του λείπει μία κίνηση για να ολοκληρώσει το ρόστερ του.
Μέχρι να δούμε όλο το παζλ, δεν μπορούμε να γράψουμε με ασφάλεια αν είναι αυτό που χρειάζονται οι «ερυθρόλευκοι» για να επιστρέψουν στο φάιναλ φορ, για να κλείσουν την… επόμενη σεζόν με τίτλο.
Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή, μοιάζουν να είναι αδύναμοι στο «ζωγραφιστό», εκεί όπου ο «αιώνιος» αντίπαλος έχει φορτώσει υπερβολικά τη γραμμή, αλλά ας περιμένουμε την εξέλιξη των πραγμάτων κι ας μιλήσουμε με τα δεδομένα που υπάρχουν.
Δεν θα κρυφτώ, τον ΛιΝτέι δεν τον έχω παρακολουθήσει, τον Γουίλιαμς-Γκος θα περιμένω να δω αν αντέχει στο παραπάνω επίπεδο (μην ξεχνάτε ότι κι ο Ντι Τζέι Στρόμπερι έδειχνε να έχει όλο το πακέτο, αλλά η αλλαγή στην Ευρωλίγκα δεν είναι πάντα εύκολη), αλλά υπάρχει ένα στοιχείο που κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει: Ο Ντέιβιντ Μπλατ έχει συγκεκριμένο πλάνο και θεωρία, δεν ψαρεύει σε θολά νερά, δεν παίρνει ό,τι βρίσκει.
Σημειώστε κάτι, για τις τέσσερις (με χρονική σειρά ανακοίνωσης) μεταγραφές του Ολυμπιακού: Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος (1994), Ζακ ΛιΝτέι (1994), Σάσα Βεζένκοφ (1995), Άξελ Τουπάν (1992). Ο μικρότερος παίκτης που αποκτήθηκε είναι 23 και ο μεγαλύτερος 26, δείγμα του ότι οι «κόκκινοι» δεν κάνουν ομάδα μιας χρήσης. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι για κανέναν δεν υπάρχει μονοετές συμβόλαιο…
Ο Μπλατ θέλει παίκτες που να διψούν για διάκριση, που να γνωρίζουν ότι το μέλλον τους εξαρτάται από το μέλλον του Ολυμπιακού. Η ομαδική επιτυχία είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για τη δική τους ατομική διάκριση κι αυτό δεν πρέπει να το υποτιμήσει κανείς. Είναι παιδιά σε… παραγωγική ηλικία, που θέλουν να καθιερωθούν, που κανείς τους δεν έχει φτάσει εκεί που θα ήθελε.
Αν θα μπορούσαμε (αυθαίρετα) να χρησιμοποιήσουμε μια κοινή λέξη για τους τέσσερις παίκτες που φόρεσαν τα «ερυθρόλευκα» είναι… «φιλοδοξία». Όλοι τους θέλουν το κάτι παραπάνω κι ο Ολυμπιακός είναι η δική τους μεγάλη ευκαιρία.
Με τους τέσσερις που αποκτήθηκαν, η ομάδα του λιμανιού έχει αυξήσει την αθλητικότητά της (ειδικά με τον Τουπάν), έχει βελτίωσει (Βεζένκοφ) την ικανότητα στο μακρινό σουτ, έχει βάλει δημιουργό στο παιχνίδι (Γκος), έχει έναν παίκτη… απρόβλεπτο (undersize), ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στον προπονητή του να παίξει διαφορετικά σχήματα (ΛιΝτέι).
Επιμένω, για την ώρα οι «ερυθρόλευκοι» έχουν αδυναμία στη γραμμή των ψηλών, αλλά ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος των μεταγραφών.
