Ήταν ο Παναθηναϊκός που… κατέβασε ρολά. Ναι μεν κατέβηκε να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Α1 γυναικών, αλλά με ομάδα που αποτελούσαν νεανίδες, καταδικασμένες σε ταπεινωτικές ήττες, με μοναδικό αντάλλαγμα τη συλλογή εμπειριών. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε δια περιπάτου τον νταμπλ, ενώ εντυπωσιακός ήταν ο Φάρος, ο οποίος τερμάτισε στη 2η θέση, η οποία… «ισοδυναμούσε με πρωτάθλημα», από τη στιγμή που οι «ερυθρόλευκες» ήταν μια κλάση (και λίγο γράφουμε) πάνω.
Μόλις σήμερα ο Φάρος ανακοίνωσε ότι επιλέγει να βρεθεί στην Α2 κατηγορία, ο Ολυμπιακός έχει χαμηλώσει αισθητά το μπάτζετ, γνωρίζοντας ότι παίζει άνευ αντιπάλου. Κι αν οι «ερυθρόλευκες» αποφάσιζαν να αποχωρήσουν, δεν θα υπήρχε ομάδα αξιόμαχη στο πρωτάθλημα της Α1.
Να είναι σημεία των καιρών; Αν γυρίσετε τον χρόνο οκτώ χρόνια πίσω θα θυμηθείτε έναν Αθηναϊκό να μεσουρανεί, να κατακτά ευρωπαϊκό τίτλο, να καταγράφει… ρεκόρ Γκίνες. Ήταν τότε ο Νίκος Χαρδαλιάς που είχε την… τρέλα κι ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος αυτός που υλοποίησε το πλάνο. Ο ένας αποτραβήχτηκε από το γυναικείο μπάσκετ, ο άλλος -επαγγελματίας γαρ- θα κοουτσάρει στην Κίνα, κάνοντας το μεγαλύτερο άλμα στη σπουδαία καριέρα του.
Έτυχε μια καλή φουρνιά; Μα μετά εμφανίστηκαν οι «Σουηδοί». Οι αδερφοί Γιάννης και Σωτήρης Ντάνος, «κόλλησαν το μικρόβιο» στον Γιέσπερ Ουίκστρομ. Οι τρεις έριξαν έναν σκασμό λεφτά στον Αθηναϊκό και μετά πήγαν στον Παναθηναϊκό (μεγάλη αγάπη των αδερφών). Τους έμεινε η φιλία με τον Ηλία Μιχαλαριά κι αρκετές χιλιάδες ευρώ λιγότερα στον λογαριασμό τους.
Τώρα είναι ο Γιώργος Λεριώτης που δεν έχει υποστείλει τη σημαία. Ο Βαγγέλης Τσάπας γρήγορα κατάλαβε αυτό που πολλοί δεν θέλουμε να παραδεχθούμε: Ουδείς ασχολείται (σοβαρά) με το γυναικείο μπάσκετ, άρα όποια προσπάθεια είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Αναφέραμε ονόματα που ενδεχομένως να μην γνωρίζετε καν. Όλοι αυτοί πέταξαν χρήματα σ’ ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Επιχείρησαν να αναδείξουν την ομορφιά του γυναικείου μπάσκετ, αλλά ουδείς τους στήριξε. Και τώρα ερχόμαστε στο προκείμενο: Είδατε ποτέ να γίνεται ένα φόρουμ, μια συζήτηση για τα προβλήματα του γυναικείου μπάσκετ;
Είδατε μια πρωτοβουλία από την πλευρά της ΕΟΚ να ενισχύσει το γυναικείο μπάσκετ; Να το βάλει στην τηλεόραση, να βοηθήσει στην ανεύρεση χορηγών, να προβάλλει το άθλημα, να αλλάξει τις ώρες των αγώνων; Είδατε κάποιον να ασχολείται σοβαρά (τελευταίος που κάτι προσπάθησε να κάνει ήταν ο Κώστας Παταβούκας, σχεδόν προ δεκαετίας, κι αυτός από μόνος του).
Πού είναι η ηγετική ομάδα να ενισχύσει τον χώρο, να δείξει στους επιχειρηματίες τρόπους να μην χάσουν τα λεφτά τους, να κάνει ελκυστικό το προϊόν; Σύγκριση με το γυναικείο πόλο, ή το γυναικείο βόλεϊ προκαλεί θλίψη. Οι εξέδρες είναι μόνιμα άδειες, στο γήπεδο εμφανίζονται συγγενείς και φίλοι, κλαρινογαμπροί και λάτρεις του στοιχήματος.
Αν πάλι υπάρχει ένας ανάμεσά σας που θεωρεί ότι η ηγετική ομάδα των γερόντων δεν έχει ευθύνη για τα χάλια του γυναικείου μπάσκετ, θέλει να μας πει τι ακριβώς κάνουν οι άνθρωποι που για να αποχωριστούν τις καρέκλες και τα αξιώματα θα χρειαστεί λεπτή χειρουργική επέμβαση; Αλήθεια, έχουν πολλά πρωταθλήματα που… μαγεύουν;
Όταν γράφουμε ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος κι η παρέα του είναι επιζήμια για το μπάσκετ, αυτά που αναφέραμε παραπάνω έχουμε στον νου μας…
