Ας επιχειρήσουμε να δημιουργήσουμε μια εικόνα στο μυαλό μας. Ένας φτωχός (πλην τίμιος), άσημος ηθοποιός, που δεν έχει ως… ατού την εξωτερική του εμφάνιση (τον λες και άσχημο) συναντά την Αντέλ Εξαρχόπουλος (Γαλλίδα ηθοποιός, ελληνικής καταγωγής, βραβευμένη με τον χρυσό φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών κι εξαιρετικά όμορφη). Θέλει να την πείσει να περάσει τη νύχτα μαζί του, αλλά τρώει «άκυρο» στην πρόταση να πάνε για φαγητό (άρα το… μετά, ξεχάστε το). Μπορεί να της πει «αν δεν έρθεις για φαγητό, δεν θα δούμε μαζί την ανατολή του ήλιου»;
Την έχουμε την εικόνα και… πιάσαμε το σεξουαλικό υπονοούμενο. Κρατήστε το και πάμε στη δήλωση του Θανάση Σκουρτόπουλου: «… Υπάρχει ένας άγραφος νόμος, ότι αν εξαιρέσουμε σοβαρό λόγο υγείας, θέλουμε τουλάχιστον μία συμμετοχή στα προκριματικά για το παγκόσμιο. Αν δεν είναι σοβαρός ο λόγος, θα μπει σε μία διαδικασία δύσκολη για την επιλογή για το παγκόσμιο».
Τι θέλησε να πει ο ποιητής; Ότι αν δεν έχει παίξει ένας παίκτης στα προκριματικά, δεν θα τον πάρει στο Παγκόσμιο. Επειδή, όμως, ξέρει ότι στο παράδειγμα που χρησιμοποιήσαμε ΔΕΝ γράφει Εξαρχόπουλος η ταυτότητά του, κρατά και μια πισινή. ΑΝ υπάρχει σοβαρός λόγος υγείας, αλλά κι ΑΝ ΔΕΝ υπάρχει, θα είναι δύσκολη η διαδικασία.
Μεταφράζουμε: «Έλα Γιάννη κι ας συναντηθούμε λίγο πριν το τζάμπολ στο Παγκόσμιο. Αρκεί να είμαι κι εγώ εκεί». Όπου Γιάννης ο Αντετοκούνμπο, αλλά στη θέση του μπορείτε να βάλετε όποιο από τα… πρωτοκλασάτα στελέχη της «επίσημης αγαπημένης» έχουν για την ώρα κλειστά παράθυρα.
Τον καταλαβαίνω. Από τη μια πρέπει να δείξει πυγμή, από την άλλη να δείξει ότι υπολογίζει όσους υποστούν τη βάσανο της συμμετοχής στα προκριματικά. Μόνο που γνωρίζει καλά ότι κι ο ίδιος δεν είναι βέβαιο πως θα βρίσκεται στο Παγκόσμιο. Αυτή η διοργάνωση και μια Εθνική που θα έχει τους… κανονικούς διεθνείς, είναι μεγαλύτερη από το μπόι του, ας μην κοροϊδευόμαστε.
Είναι άβολη η κατάσταση και καλύτερο θα ήταν να μην πει τίποτα, αλλά από την άλλη ο Θανάσης Σκουρτόπουλος είναι ο τελευταίος που φταίει για όλο το μπάχαλο. Τα έχουμε γράψει ξανά. Εξωτερικοί κι εσωτερικοί παράγοντες έχουν μετατρέψει την «επίσημη αγαπημένη» σε μια ομάδα της σειράς. Σε μια ομάδα που κάποτε ήταν τιμή να συμπεριληφθείς στους 12 και τώρα είναι… αγγαρεία.
Αν θέλουμε (εμείς θέλουμε) να ξαναζήσουμε μεγάλες επιτυχίες, πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με το θέμα «Εθνική». Κι επειδή οι διοικούντες την Ομοσπονδία και δεν μπορούν, και δεν θέλουν να ασχοληθούν, επειδή δεν μπορούν να δώσουν λύση, αφού αυτοί δημιούργησαν το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος, η Εθνική θα βρει τον δρόμο της, όταν η ΕΟΚ βρει ηγέτη που να εμπνέει. Όχι έναν ισόβιο πρόεδρο, που εδώ και καιρό έχει χάσει τη δεδηλωμένη…
