Η χθεσινή φωτογραφία, με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να… υποκλίνεται στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, μπορεί να ήταν… τραβηγμένη από το… αύριο! Κι αυτό γιατί ο «άρχοντας των δαχτυλιδιών» έδειξε στον ταλαντούχο προπονητή ότι θα χρειαστεί να… φάει πολλά καρβέλια για να τον φτάσει. Ο Ζοτς ήταν ο πραγματικός MVP του αγώνα, κάνοντας εξαιρετικά πράγματα.
Αυτό που φάνηκε με μια ματιά, ακόμα κι από μη μυημένους: Ξεκίνησε με δύο ψηλούς, είχε βασικό σχήμα με τέσσερις ημίψηλους και τέλειωσε το ματς με τρία γκαρντ. Πόσες εικόνες να αλλάξει; Είχε λύσει όλα τα αμυντικά προβλήματα, η ομάδα του είχε ξεκάθαρο πλάνο, γεγονός που εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς από το γεγονός (και μόνο) ότι ξεκίνησε με τον Ντουβερίογλου κι έφερε από τον πάγκο τον Βέσελι.
Ποτέ δεν ήμουν λάτρης του Ομπράντοβιτς, ποτέ δεν υπήρξα υμνητής του (υπάρχουν δημοσιογράφοι που μπορεί να τον συμπεριλαμβάνουν και στην προσευχή τους), αλλά θα ήμουν άδικος αν δεν σημείωνα την ποικιλομορφία στα plays του κόουτς της Φενέρμπαχτσε. Αυτό που δείχνουν οι Τούρκοι είναι μπάσκετ, γι’ αυτό και τρίτη σερί χρονιά πάνε τελικό (τίποτα δεν είναι τυχαίο).
Εξαιρετικός συνδυασμός βασικών του αθλήματος και τεχνολογίας. Όλη τη σεζόν δουλεύει την ομάδα με αυτόν τον τρόπο, με σχήματα που έχουν την τεχνολογία του σήμερα, με ποικιλία, βάζοντας ασταμάτητα προβλήματα στον αντίπαλο κόουτς.
Από την άλλη ο άπειρος Σάρας πήγε με τα όπλα που είχε. Ομάδα χωρίς σταρ (με εξαίρεση τον προπονητή της), που όλοι μπορούν να κάνουν περισσότερα από ένα πράγματα, που βάζουν το «εγώ» κάτω από το «εμείς» και που θα παίξουν… ξύλο, για να φτιάξουν το όνομά τους, για να ζήσουν το όνειρό τους, για να γράψει καθένας την ιστορία του.
Αναμφίβολα είναι μια πολύ όμορφη εικόνα στον πάγκο, αλλά πρέπει να τον δούμε και στις νέες συνθήκες που θα διαμορφωθούν, γιατί τώρα έπαιζε από την αρχή δίχως «πρέπει».
Αν φύγει από τη Ζαλγκίρις και πάει σε μεγαλύτερο κλαμπ, η πίεση θα είναι διαφορετική, οι παίκτες δεν θα δέχονται τόσο εύκολα την αγριάδα που βγάζει. Αν πάλι μείνει, η υπεραξία που ο ίδιος δημιούργησε, ενδέχεται να μετατρέψει τους… πιστούς στρατιώτες σε αρχιστράτηγους.
Πώς θα τα διαχειριστεί; Για την ώρα απολαμβάνει ό,τι έχτισε, καθώς η Ζαλγκίρις είναι η μοναδική ομάδα που δεν ήταν αποτυχία η μη είσοδός της στον τελικό.
Και βέβαια, απέκτησε την εμπειρία να παίζει… σκάκι με τον κλώνο του Γκάρι Βαϊνστάιν (γνωστού ως Κασπάροβ). Ειδικά αν δεν είσαι ο Ανατόλι Γεβγκένιεβιτς Κάρποφ…
