Μπορεί να βρισκόμαστε λίγο πριν το πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν, μπορεί όλοι να μετρούν (και να μετρούμε) βαθμούς, νίκες – ήττες και να κάνουμε υπολογισμούς για την τελική κατάταξη των ομάδων στην Ευρωλίγκα, ώστε να προκύψει η καλύτερη δυνατή επιλογή για τους δύο «αιώνιους», όσον αφορά στα πλέι οφ, όμως από τώρα αρχίζει κι αχνοφαίνεται ένα θέμα που θα προκύψει το καλοκαίρι.
Από χθες είναι στην Ελλάδα σκάουτερ της Μινεσότα, ενώ αναμένεται κι η άφιξη ανθρώπου από το Τορόντο. Αμφότεροι θέλουν να δουν τον Νικ Καλάθη, ο οποίος είναι σε περίοπτη θέση στην ατζέντα τους. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν ο 29χρονος πόιντ γκαρντ μετρά 14 πόντους, 4 ριμπάουντ κι 8.3 ασίστ ανά παιχνίδι, έναντι 2.1 λαθών.
Οι πόρτες στο ΝΒΑ μοιάζουν να είναι ορθάνοιχτες για τον ηγέτη του «τριφυλλιού», ο οποίος -αν σκοπεύει να επιστρέψει- δεν θα έχει άλλη ανάλογη ευκαιρία, καθώς του χρόνου φτάνει στα 30 και τα (χρονικά) όρια στενεύουν. Αλλά κι αν δεν μετακομίσει στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Καλάθης δεν θα γίνει στόχος όλων των πλούσιων κλαμπ της Ευρώπης;
Ο Παναθηναϊκός θα δυσκολευτεί να κρατήσει τον ηγέτη του. Το αμέσως χειρότερο είναι πως όσο πιο μακριά φτάσει η ομάδα στην Ευρωλίγκα, τόσο θα αυξηθεί η υπεραξία του παίκτη, άρα θα γίνει ακόμα δυσκολότερη η παραμονή του. Κι όσο υπάρχει η δέσμευση των έξι γηγενών παικτών στις εγχώριες διοργανώσεις, τόσο θα υπάρχει πρόβλημα για τους «πράσινους».
Αν κι ακόμα είναι νωρίς, μάλλον δεν περιμένει κανείς ότι θα επεκταθεί η συνεργασία με τον Ίαν Βουγιούκα, το συμβόλαιο του Νίκου Παππά λήγει (μπορεί να σημαίνει πολλά αυτό, μπορεί και τίποτα), οπότε ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να γεμίσει ξανά τον ελληνικό του κορμό, δίχως όμως να υπάρχουν ανάλογα καλοί παίκτες στην αγορά.
Αυτά, βεβαίως, είναι ζητήματα της επόμενης μέρας, που για την ώρα ίσως και να μην απασχολούν κανέναν. Οι σκάουτερ του ΝΒΑ είναι εδώ, έρχονται για τον Καλάθη κι αυτό δεν μπορεί να μην απασχολήσει τη διοίκηση του «τριφυλλιού», που πάντως δεν έχει την… μπάλα στα χέρια της.
Για να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, καθώς από το «τόσα χρήματα πεταμένα για τον… Στεφάνη» (τον καιρό της απαράμιλλης αστοχίας του Νικ), φτάσαμε στο «πώς θα τον κρατήσουμε στην ομάδα». Ο πρώτος που πίστεψε τόσο πολύ στο ταλέντο του ήταν ο διοικητικός ηγέτης του Παναθηναϊκού, που τώρα δύσκολα θα κατορθώσει να τον κρατήσει.
