Είναι μάλλον περιττό να σημειώσουμε πως «ένα ίσον κανένα», άρα δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για τον Μπόμπι Μπράουν, ΜΟΝΟ από το παιχνίδι στο «Νίκος Γκάλης». Θα κριθεί σε βάθος χρόνου και θα χρειαστεί πολύ περισσότερα απ’ όσα έκανε χθες, για να γράψει τα δικά του κεφάλαια στην «ερυθρόλευκη» ιστορία και να μην μείνει ως απλή καταγραφή ονόματος, στη λίστα των ξένων που πέρασαν από το λιμάνι.
Από την άλλη δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν στο πρόσωπό του τον Λο του Λονδίνου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο Μπράουν ήταν το κομμάτι που έλειπε για να ολοκληρωθεί το παζλ του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι ο Μπράουν ισχυροποιεί την περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού.
Είπαμε, θα περιμένουμε να ενσωματωθούν κι άλλα αποτελέσματα, ώστε να έχουμε πιο ασφαλή πρόβλεψη. Αυτό που είναι σαφές είναι πως το πρόγραμμα κάνει τους παίκτες κι όχι οι παίκτες το πρόγραμμα. Ο πολύ καλός (καλύτερος ενδεχομένως απ’ ότι περιμέναμε) Μπράουν ενδεχομένως και να μην έπαιζε δευτερόλεπτο, αν τα δύο πόιντ γκαρντ (Ρόμπερτς και Μάντζαρης) δεν φορτώνονταν από νωρίς με τέσσερα φάουλ.
Επειδή δεν είμαστε στο μυαλό του κόουτς Σφαιρόπουλου δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι γι’ αυτό που αναφέραμε, όμως είναι δεδομένο πως ήταν ο 12ος παίκτης που μπήκε στον αγώνα. Είναι βέβαιο ότι ο κόουτς του Ολυμπιακού τού ζήτησε πρώτα να αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του και μετά να κάνει αυτό, που όλοι γνωρίζουμε ότι κάνει με επιτυχία.
Είναι η ακριβώς αντίθετη προσέγγιση από αυτή του Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος έδωσε τη φανέλα του βασικού στον Μάικ Τζέιμς και του είπε να την πάρει σπίτι του. Το ότι ο Μπράουν ήταν πολύ καλός κι ο Τζέιμς πολύ κακός, ενδέχεται να είναι και συμπτωματικό γεγονός. Μπορεί την επόμενη φορά τα πράγματα να είναι αντίστροφα.
Αυτό που είναι δεδομένο είναι πως ο Νίκος Παππάς μπλέχτηκε. Είναι από εκείνους που… κοντράραμε (όλοι γνωρίζουν τη σχέση του με τον δημοσιογραφικό χώρο), όμως αυτό δεν σημαίνει ότι επικροτούμε την όποια «αδικία» σε βάρος του. Ο Έλληνας διεθνής είναι ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Αν θυμηθείτε τις προηγούμενες εμφανίσεις του, ακόμα κι όταν στα πρώτα τρία δεκάλεπτα δεν ήταν καλός, φύλαγε για το τέλος το καλύτερο. Αυτή τη φορά είδε το τέλος από τον πάγκο. Ούτε στο δικό του μυαλό είμαστε, αλλά δεν θέλει μαντικές ικανότητες για να αντιληφθούμε πως δεν το χάρηκε.
Ο Παππάς είναι κομβικός παίκτης για τον Παναθηναϊκό, κυρίως για την επόμενη μέρα. Προσωπική εκτίμηση είναι ότι δύσκολα θα μείνει ο Νικ Καλάθης, καθώς με τη σεζόν που κάνει αν δεν βρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ, θα αποτελέσει τον πρώτο (ή από τους πρώτους) στόχο για τις πιο εύπορες ομάδες της Ευρωλίγκας και το κασέ του θα εκτοξευτεί.
Αν συμβεί αυτό (υπόθεση εργασίας) ποιος είναι ο επόμενος… Έλληνας ηγέτης; Η απάντηση είναι πρόδηλη. Ο Παππάς θα θελήσει να μείνει, γνωρίζοντας πως ακόμα κι όταν είναι σε καλή κατάσταση (κάτι σαν 12 πόντοι σε 18 λεπτά συμμετοχής μέσο όρο δεν είναι άσχημη συγκομιδή) κινδυνεύει από τον επόμενο Αμερικανό που θα επιλεγεί, ή θα ακολουθήσει τον δρόμο του Κώστα Σλούκα;
Δεν συγκρίνουμε τους δύο προπονητές, όμως είναι εμφανές ότι ο ένας (Σφαιρόπουλος) έβαλε έναν παίκτη χωρίς να χαλάσει τις ισορροπίες κι ο άλλος (Πασκουάλ) το έκανε με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο.
