Έχει γίνει πολύς λόγος για τους παίκτες (του Ολυμπιακού, κυρίως) που δεν πήγαν στην Εθνική Ελλάδας. Ήταν ένα από τα κυρίαρχα θέματα αντιπαράθεσης, κυρίως στα social media, κι ανάλογα με την οπαδική τοποθέτηση καθενός η απόφαση ήταν απαράδεκτη ή απολύτως δικαιολογημένη.
Ήταν όμως, οι μόνοι που δεν φώναξαν “παρών” στο εθνικό προσκλητήριο; Αυτοί και οι παίκτες άλλων ομάδων της Ευρωλίγκας και του ΝΒΑ, ήταν οι μοναδικοί που δεν εμφανίστηκαν στο Λέστερ και στο Ηράκλειο; Η απάντηση είναι “όχι”, έλειψε άλλος ένας: Ο Κώστας Μίσσας.
Ο “στρατηγός”, πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός και μέλος του τιμ (ως τεχνικός σύμβουλος) δεν εμφανίστηκε σε κανένα από τα δύο ματς της Εθνικής ομάδας. Ο κόουτς Μίσσας ήταν δίπλα στον Θανάση Σκουρτόπουλο, όταν ο τελευταίος παρουσιάστηκε ως πρώτος προπονητής, μαζί ανακοινώθηκαν ως δίδυμο που άλλαξε ρόλους.
Ποιος ο λόγος που ο “στρατηγός” δεν εμφανίστηκε στην Εθνική ομάδα; Έχει σταματήσει η συνεργασία και δεν ανακοινώθηκε; Ήταν προσχηματικό το δίδυμο; Υπήρξε διαφωνία μεταξύ τους;
Ο Κώστας Μίσσας ήταν, αντί για το Ηράκλειο, στον αγώνα του Φάρου με τον Ολυμπιακό, καθώς είναι τεχνικός σύμβουλος στην ομάδα του Πειραιά. Είναι πρόδηλο ότι είχε να επιλέξει μεταξύ των δύο ίδιων ιδιοτήτων του και διάλεξε αυτή του τεχνικού συμβούλου των Eρυθρόλευκων. Ως εδώ είναι περιορισμένου ενδιαφέροντος η ανακάλυψη, που δεν είναι δα και η επιτομή της είδησης. Δεν πήγε κρυφά ο άνθρωπος στο γήπεδο.
Μέχρι πρότινος ο Γιώργος Βασιλακόπουλος κι ο Γιώργος Λεριώτης (ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα στη γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού και ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος χορηγός στον χώρο) είχαν εξαιρετική σχέση. Εδώ και καιρό έχει βουίξει η πιάτσα ότι τα έσπασαν κι ότι ο κ. Λεριώτης πνέει μένεα κατά του πάλαι ποτέ ισχυρού άνδρα του ελληνικού μπάσκετ.
Είναι απαράμιλλη η ικανότητα του προέδρου της ΕΟΚ να χάνει αξιόλογους ανθρώπους. Κι αν αρχίσουμε να απαριθμούμε την κατηγορία εκείνων που κάποτε στάθηκαν δίπλα στον κ. Βασιλακόπουλο και τώρα δεν θέλουν να ακούν το όνομά του, θα ξημερώσουμε.
Ο Κώστας Μίσσας έκανε τη λογική επιλογή, που θα έκανε καθένας μας. Γιατί εκτός των άλλων, οι ομοσπονδιακοί προπονητές δεν είναι δα κι οι εργαζόμενοι που έχουν συναντήσει το πιο συνεπές πρόσωπο της εργοδοσίας. Κάποιοι, όχι μόνο δεν πήραν τα χρήματά τους, αλλά έβαλαν κι από την τσέπη τους (Ηλίας Ζούρος). Κάποιοι άλλοι εξασφάλισαν τα χρήματά τους μπλοκάροντας τους λογαριασμούς της Ομοσπονδίας (Αντρέα Τρινκιέρι). Κάποιοι άλλοι έφυγαν κι έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους (Τζώρτζης Δικαιουλάκος).
Ο “στρατηγός”, άνθρωπος χαμηλών τόνων, έκανε τη δική του επιλογή, σιωπηλά. Το ζήτημα είναι αν το κάδρο έχει στραβώσει, ή αν το βλέπουμε στραβά. Αν φταίνε όλοι όσοι επιλέγουν να μην ακολουθήσουν την Εθνική (δεν υπάρχει επιδημική έξαρση άρνησης μπασκετικής στράτευσης), ή αν κάτι / κάποιος τους διώχνει.
