Ο Γιώργος Παπαγιάννης, ο Ντίνος Μήτογλου κι ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης είναι οι… πρωτάρηδες στην προετοιμασία της Εθνικής Ανδρών που ξεκίνησε, χθες, στο Καρπενήσι.
Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης δήλωσε στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας: “Θα το θυμάμαι για όλη μου τη ζωή εκείνο το τηλεφώνημα, δεν φαντάζεσαι τι χαρά μου έδωσε. Ήξερα ότι είχα κάνει μια καλή σεζόν και είχα σκεφτεί ότι μπορεί και να ήμουν στις προσκλήσεις, ανάλογα με τον αριθμό των παικτών που θα καλούνταν. Όταν βγήκε η λίστα και δεν ήμουν μέσα, δεν μπορώ να σου πω ότι στενοχωρήθηκα. Εντάξει λέω, τόσοι καλοί παίκτες υπάρχουν του υψηλότεροι επιπέδου. Μέχρι που ξαφνικά…
Αυτή η κλήση ήταν και μια επιβράβευση της προσπάθειας που έκαναν στη σεζόν, αλλά και ένα μεγάλο κίνητρο για να προσπαθώ να αποδείξω ότι την άξιζα, ότι αξίζω να είμαι εδώ. Θέλω να πάει… όσο πάει. Ο καθένας που είναι εδώ θέλει να φτάσει μέχρι την τελική 12άδα. Αυτό φυσικά, εξαρτάται από τον κόουτς, από την κατάσταση όλων των παικτών, οπότε για την ώρα, εύχομαι να είμαστε όλοι καλά, να δουλέψουμε με την μεγάλη όρεξη που υπάρχει από την αρχή και να πάμε βήμα με βήμα. Εγώ ξέρω ότι ακόμα και οι προπονήσεις που κάνω σε αυτό το επίπεδο, είναι κάτι πολύ σημαντικό”
Ο Γιώργος Παπαγιάννης, από την πλευρά του, τόνισε: “Σίγουρα είναι ξεχωριστό συναίσθημα, μεγάλη χαρά για κάθε παίκτη να αγωνίζεται για τη χώρα του. Ήθελα πάρα πολύ να είμαι στην ομάδα, επειδή πέρυσι δεν είχα παίξει σε καμία Εθνική, ούτε στις μικρές και τώρα που είμαι εδώ, με νοιάζει μόνο να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να πάμε όσο ψηλότερα γίνεται στο Ευρωμπάσκετ.
Μπορώ να σου πω ότι στενοχωρήθηκα λίγο βλέποντας τη Νέων Ανδρών, όχι φυσικά για την τεράστια επιτυχία τους, αλλά επειδή δεν μπόρεσα να είμαι κι εγώ μαζί τους. Ήθελα την τελευταία μου χρονιά σε αυτή την ηλικία να πάρω κι εγώ ένα μετάλλιο, δεν θα ξαναέχω την ευκαιρία να είμαι στις μικρές Εθνικές. Πήγαν τέλεια τα παιδιά, ήταν τεράστιο το επίτευγμά τους και η χαρά μου είναι τεράστια γι’ αυτούς, όπως πιστεύω και όλης της Ελλάδας. Είναι γεγονός ότι σταδιακά οι ευθύνες και στην Εθνική Ανδρών περνάνε στις επόμενες γενιές. Από την παλιά φουρνιά έχουν μείνει μόνο ο Γιάννης και ο Γιώργος, οι προηγούμενοι από εμάς έχουν πάρει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εμείς μπαίνουμε σταδιακά στη διαδικασία”.
Ο Ντίνος Μήτογλου, τέλος, είπε: “Όταν μέσα στη χρονιά είχε έρθει στις ΗΠΑ η ΕΟΚ, με τον κ. Τσαγκρώνη να με επισκέπτεται για να μου πει ότι με παρακολουθούν, ενδιαφέρονται για μένα, με υπολογίζουν και με χαροποίησαν ιδιαίτερα, αλλά και μου έδωσαν ελπίδες ότι μπορεί να ήμουν και από φέτος στις κλήσεις της Ανδρών. Έπρεπε να προετοιμαστώ για κάθε ενδεχόμενο και τελικά να που έγινε η αρχή, με κάλεσαν, είμαι εδώ, φυσικά είμαι πολύ χαρούμενος και συνεχίζουμε όλοι μαζί την προσπάθεια.
Το όνειρο του καθενός είναι να μπει στη 12άδα. Μπορεί για πολλούς να είμαστε στα αουτσάιντερ εμείς οι μικρότεροι, underdogs που λένε και στις ΗΠΑ, αλλά εγώ δεν έχω έρθει με τέτοια νοοτροπία. Ήρθα για να παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις για να πάρω ό,τι μου αναλογεί. Είναι τεράστια τιμή να εκπροσωπείς τη χώρα σου. Και νομίζω ότι ακόμα και για τους επαγγελματίες αθλητές του ανώτατου επιπέδου, που η κούραση είναι μεγάλη με συνεχόμενα δύσκολα παιχνίδια, το να είναι στην Εθνική τους γεμίζει χαρά και ενέργεια και επίσης κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να είναι παρόντες”.