Κατά την περσινή σειρά Τελικών ανάμεσα στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς και τους Κλίβελαντ Καβαλίερς, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς ήταν ο απόλυτος “άρχοντας” του αγώνα, παρασύροντας τους συμπαίκτες του στην επίτευξη της απόλυτης ανατροπής και της κατάκτησης του άγιου “δισκοπότηρου” του ΝΒΑ. Φέτος, ο “βασιλιάς” παραμένει ο κορυφαίος του πλανήτη αλλά χθες, η ακτινοβολία του Κέβιν Ντουράντ σκέπασε τα πάντα, με τους ρόλους να έχουν αντιστραφεί. Ο “KD” επικράτησε ξεκάθαρα του Τζέιμς στο προσωπικό μαρκάρισμα και πήρε τον ρόλο του κορυφαίου στο παρκέ, κάτι που άνοιξε τον δρόμο για την άνετη επικράτηση των “dubs“.
Ο “Durantula” είχε συνολικά 38 πόντους, 8 ριμπάουντ, 8 ασίστ, 0 λάθη και 14/26 σουτ, όντας τρομερά αποδοτικός και μεστός. Εύκολα μπορεί να παρατηρηθεί το γεγονός ότι ο σούπερ-σταρ των Γουόριορς νίκησε σε αρκετές περιστάσεις τον “βασιλιά” με πολλούς τρόπους. Τον περνούσε στην ντρίμπλα, έκοβε στην πλάτη του από τη backdoor και έβγαινε ένα “κλικ” ταχύτερα από τα σκριν μακριά από την μπάλα. Η πρωτοφανής αδυναμία του Κλίβελαντ στην τρανζίσιον άμυνα δεν είναι αποκλειστικά ευθύνη του ΛεΜπρόν, ο οποίος, όμως, ενεπλάκη σε κάποιες ασυνεννοησίες και σε ορισμένα άσχημα rotations στην άμυνα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΛεΜπρόν απάντησε μονολεκτικά, όταν ερωτήθηκε για το πιο ξεχωριστό στοιχείο των Γουόριορς. Ο ηγέτης του Κλίβελαντ περιορίστηκε στο να πει τη φράση “KD”, εννοώντας φυσικά το αντίπαλον δέος του. Ο Ντουράντ ήταν καταπληκτικός και στα δημιουργικά του καθήκοντα, “σπάζοντας” ιδανικά την μπάλα όταν δεχόταν νταμπλ-τιμ και διαβλέποντας τον ελεύθερο παίκτη. Η χημεία που έχει αναπτύξει με τον Στεφ Κάρι είναι το κάτι άλλο, με τους δύο σταρ να έχουν άψογη συνεργασία στην περιφέρεια. Τα καλάθια στο ανοικτό γήπεδο δεν σταματούσαν να έρχονται, με τον “KD” να μην μπορεί να ανακοπεί, όταν ερχόταν με φόρα προς το καλάθι.
Αξίζει να γίνει και μια αναφορά στα αμυντικά του καθήκοντα, κάνοντας εξαιρετική δουλειά στο μαρκάρισμα του Τζέιμς. Ο ΛεΜπρόν είχε 9/20 σουτ, με τα μακριά άκρα, τα γρήγορα πλάγια βήματα και την αθλητικότητα του Ντουράντ να στέκονται ως τροχοπέδη στα σχέδια του “βασιλιά”. Ο Ντουράντ ήταν πολύ καλός και στις αλλαγές (switches) έχοντας την ευχέρεια να μαρκάρει πολλές θέσεις.
Εν ολίγοις, η σειρά θύμισε ελαφρώς την αντίστοιχη του 2012 ανάμεσα στους Χιτ και τους Θάντερ, μόνο που οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Ο Ντουράντ είναι πλέον ο ισχυρός, έχοντας στο πλευρό του μια καταπληκτική “αρμάδα”, η οποία του παρέχει όλες τις ανέσεις και τον χώρο που χρειάζεται. Σε περίπτωση που ο παίκτης με την καλύτερη απόδοση στη σειρά δεν ονομάζεται “ΛεΜπρόν“, το Κλίβελαντ γνωρίζει ότι δεν έχει ελπίδα απέναντι στην πυρηνική “μηχανή” του Όκλαντ.
