Αν δεν με τρελάνεις εσύ Κώστα Ρήγα, δεν θα με τρελάνει κανείς. Προσπαθώ να καταλάβω τους λόγους που ξαφνικά αποφάσισες να κάνεις άνοιγμα στους διαιτητές του Τσάμπιονς Λιγκ, τους οποίους είχες κόψει (και γι’ αρκετούς εξ αυτών, καλά έκανες) από την Ευρωλίγκα. Τι το θέλεις το μήνυμα, αφού ξέρεις ότι θα φτάσει παντού; Έφτασε και σε μας, αλλά αυτό ελάχιστα προβληματίζει.
Μαζί με τον Αναστόπουλο και τον Δουβή τρώγατε ψαράκι στον… Παπαϊωάννου της Τενερίφης; Όχι πες μου τι λέγατε; Για την εποχή που ήσασταν σκοτωμένοι, για τις προσβολές και τον “πόλεμο“, που κάποιες στιγμές ήταν ανηλεής; Δηλαδή, πώς γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη να ξεχνάτε; Όχι πες μου, γιατί θα σκάσω…
Κανείς δεν μπορεί να σου δώσει… μαθήματα, όμως πότε θα καταλάβεις ότι δεν γίνεται να τα έχεις καλά με όλους; Υπάρχουν άνθρωποι που σε εκτιμούν και που εκτιμάς, κι άλλοι που δεν θέλουν να σε βλέπουν και δεν θέλεις να τους βλέπεις. Δηλαδή, δεν ξέρεις ότι σε 10 μέρες πάλι τα χειρότερα θα λέτε ο ένας για τον άλλον;
Σφύριξαν στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Λιγκ (και μαγκιά τους), ο κυρ Σταύρος έκανε το ταξιδάκι του (άνευ λόγου και χαρτοφυλακίου), εσύ τι δουλειά είχες μαζί τους; Τους έκοψες; Το πίστευες; Καλά έκανες. Και λάθος να έκανες, το έκανες. Δεν γυρίζει…
