Λίγα 24ωρα μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας έχοντας τα ηνία της Φενέρμπαχτσε, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς παραχώρησε συνέντευξη στη “Mundo Deportivo” μιλώντας για τα 9 Ευρωπαϊκά τρόπαια που έχει καταφέρει να κερδίσει, αλλά και το… μεγαλείο του Παναθηναϊκού το οποίο αντιλήφθηκε στη Θεσσαλονίκη, τότε που ο κόσμος αποθέωνε τους παίκτες του “τριφυλλιού” παρά την ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Κύπελλο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο 57χρονος Σέρβος τεχνικός για την κάθε μία κατάκτησή του ξεχωριστά:
Παρτίζαν (1992 – Κωνσταντινούπολη): “Ένα σοκ! Φυσικά θετικό σοκ. Τα καταφέραμε με την πιο νεανική ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης, παίζοντας 20 ή 21 παιχνίδια (δεν θυμάμαι ακριβώς) μακριά από το Βελιγράδι. Πιστεύω πως είναι κάτι που δεν θα επαναληφθεί ποτέ”.
Μπανταλόνα (1994 – Τελ Αβίβ): “Μπορεί να είναι ακούγεται περίεργο, αλλά αυτό που θυμάμαι πιο έντονα απ όλα είναι ότι αποκλείσαμε τη Ρεάλ Μαδρίτης στα playoffs. Έλεγαν ότι θα ήταν καλύτερο για την Ισπανία, να βρίσκεται η Ρεάλ Μαδρίτης στο Final Four του Τελ Αβίβ. Αποδείχθηκε πως δεν ήταν έτσι, αφού κερδίσαμε την Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά. Όσον αφορά τον τελικό, φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω το τρομερό τελευταίο λεπτό, όταν σταμάτησε ο χρόνος. Εκείνη τη μέρα, πήγα τους παίκτες σε έναν ζωολογικό κήπο, γιατί ήθελα να χαλαρώσουν, κι έτσι έγινε”.
Ρεάλ Μαδρίτης (1995 – Σαραγόσα): “Όταν υπέγραψα στη Ρεάλ Μαδρίτης, η ομάδα έβαλε έναν συγκεκριμένο όρο στο συμβόλαιο: ότι θα ανανεωνόταν σε περίπτωση που κατακτούσαμε την EuroLeague. Ο δικηγόρος μού είπε ότι θα ήμουν τρελός αν δεχόμουν κάτι τέτοιο, αλλά εγώ προχώρησα και υπέγραψα. Θα έλεγα ότι είναι ο πιο εύκολος τίτλος που κατέκτησα ποτέ. Φτάσαμε στο Final Four της Σαραγόσα, δίχως προβλήματα. Πρώτα κερδίσαμε τη Λιμόζ και μετά τον Ολυμπιακό”.
Παναθηναϊκός (2000 – Θεσσαλονίκη): “Η πρώτη μου χρονιά στον Παναθηναϊκό. Δεν ήξερα πολλά για την ομάδα, λίγες ημέρες πριν ταξιδέψουμε για τη Θεσσαλονίκη για το Final Four, χάσαμε στο Κύπελλο Ελλάδος από τον ΠΑΟΚ και ο κόσμος αποθέωνε τους παίκτες. Τότε κατάλαβα το μεγαλείο του Παναθηναϊκού. Πριν από τον τελικό με τη Μακάμπι, μίλησα με τον Όντετ Κάτας, ο οποίος μού απάντησε πως “κόουτς, μην ανησυχείς, θα κερδίσουμε σίγουρα. Ξέρω ότι η Μακάμπι δεν έχει κάποιον για να με μαρκάρει”. Ποτέ δεν έχω ξαναδεί τόση αυτοπεποίθηση σε έναν παίκτη. Κερδίσαμε με τον Όντετ να είναι φοβερός, όπως επίσης ο Ντέγιαν Μποντίρογκα, ο Ζέλικο Ρέμπρατσα, ο Νάντο Τζεντίλε και ο Τζόνι Ρότζερς”.
Παναθηναϊκός (2002 – Μπολόνια): “Σπουδαία κατάκτηση, πρώτα κερδίσαμε τη Μακάμπι στα ημιτελικά, μετά την Κίντερ Μπολόνια στον τελικό, όπου έπαιζε εντός έδρας. Πριν από τον τελικό, κάποιος πέρασε από τον πάγκο και πέταξε κάτι λευκό στον πάγκο. Ρώτησα γιατί έγινε αυτό και κάποιος μου απάντησε πως αυτό είναι μια κίνηση στην Ιταλία για κακή τύχη. Έψαχνα μετά για αυτόν τον τύπο που το έκανε, για να τον ευχαριστήσω για την “κακή τύχη” που μου έφερε”.
Παναθηναϊκός (2007 – Αθήνα): “Ίσως ο καλύτερος τελικός στην ιστορία, μιλώντας καθαρά μπασκετικά. Μιλάω τόσο για τη δική μου ομάδα όσο και για την αντίπαλη. Κερδίσαμε την ΤΣΣΚΑ με 93-91. Είμαι περήφανος που βγήκαν μπροστά και έκαναν τη διαφορά δύο παίκτες όπως ο Σάνι Μπετσίροβιτς και ο Μίλος Βούγιανιτς, όπως επίσης ο Ντέγιαν Τομάσεβιτς λίγο πριν ολοκληρώσει την καριέρα του. Είχαμε σπουδαία ομάδα, με παίκτες όπως ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Ραμούνας Σισκάουσκας και ο Δήμος Ντικούδης…”.
Παναθηναϊκός (2009 – Βερολίνο): “Ένα από τα πιο δυνατά Final Four που θυμάμαι. Κάθε παιχνίδι κρίθηκε στο σουτ, σε μία φάση. Ξεπεράσαμε τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά, κάτι που είναι από μόνο του ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Στον τελικό κάναμε ένα φανταστικό πρώτο μέρος, αλλά η ΤΣΣΚΑ Μόσχας αντέδρασε και σχεδόν μας νίκησε”.
Παναθηναϊκός (2011 – Βαρκελώνη): “Η μεγαλύτερη δουλειά έγινε στα προημιτελικά, που αποκλείσαμε την Μπαρτσελόνα. Χάσαμε το πρώτο παιχνίδι στο γήπεδό της, αλλά το πρώτο πράγμα που είπα στους παίκτες μου μετά από αυτό ήταν αν κατάλαβαν πως μπορούμε να περάσουμε από τα playoffs. Κι έτσι έγινε, ισοφαρίσαμε αρχικά τη σειρά και μετά στην Αθήνα πήραμε την πρόκριση. Στο Final Four, πιο πολλά προβλήματα μάς έβαλε η Σιένα στον ημιτελικό, παρά η Μακάμπι στον τελικό”.
Φενέρμπαχτσε (2017 – Κωνσταντινούπολη): “Το αποτέλεσμα της μακράς δουλειάς. Πολύ υπομονή από την πλευρά της ομάδας, αυτοπεποίθηση και σκληρή δουλειά. Ξέρω ότι με υπέγραψε η Φενέρμπαχτσε για να φέρω αυτό το τρόπαιο, κι είμαι περήφανος που τα κατάφερα. Η Φενέρμπαχτσε είναι ένας σπουδαίος σύλλογος, πολύ καλά οργανωμένος, με τρομερό κόσμο. Είμαστε χαρούμενοι που δώσαμε τόση χαρά στον κόσμο μας”.
