Ορισμένα στατιστικά καταδεικνύουν απολύτως τις παθογένειες των φετινών Μπόστον Σέλτικς, οι οποίες δεν τους επέτρεψαν να διαλύσουν κάθε προσδοκία και να προκριθούν στους Τελικούς. Τα προβλήματα αυτά περιστρέφονται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από ό,τι έχει να κάνει με τον τομέα των ριμπάουντ αλλά και με την άμυνα κάτω από το καλάθι. Όσο καλοκουρδισμένη και αν ήταν η επιθετική λειτουργία της ομάδας, χάρη στα “μαγικά” του κόουτς, Μπραντ Στίβενς, οι “κέλτες” αδυνατούσαν να καλύψουν πλήρως τις αδυναμίες τους στον ανασταλτικό τομέα.
Συγκεκριμένα, η Βοστόνη μάζευε μόλις 41.1 ριμπάουντ ανά αγώνα στην κανονική περίοδο, επίδοση που την κατέταξε στην 27η θέση ανάμεσα σε 30 ομάδες! Ακόμη, οι αντίπαλοί της είχαν την ευκαιρία να ανανεώνουν 10.8 κατοχές σε κάθε παιχνίδι, με μόλις 5 ομάδες να τα πηγαίνουν χειρότερα. Αυτό σήμαινε ότι οι Σέλτικς όφειλαν σχεδόν σε κάθε παιχνίδι να νικούν, έχοντας λιγότερες κατοχές στα χέρια τους. Επίσης, περιορίζονταν οι ευκαιρίες για τρέξιμο στο ανοικτό γήπεδο και εύρεση εύκολων καλαθιών.
Όσον αφορά την άμυνα κάτω από το καλάθι, η απουσία ενός κλασικού rim-protector στοίχιζε συνεχώς. Συγκεκριμένα, οι Σέλτικς μοίραζαν μονάχα 4.1 τάπες ανά αγώνα (23οι στο NBA) ενώ οι αντίπαλοι σούταραν με 43.4%, από το 1.50 μέχρι τα 2.70 μέτρα (25οι)! Ακόμη, εφόσον η Βοστόνη δεν μπορούσε να αναχαιτίσει αποτελεσματικά τη δράση των αντιπάλων κάτω από το καλάθι, υποχρεωνόταν στο να παραχωρεί 24.9 βολές ανά αγώνα, κάτι που αποτελεί την 5η χειρότερη επίδοση στο πρωτάθλημα. Όλα αυτά, όμως, οφείλουν να αλλάξουν.
“Πολλαπλές πηγές έχουν αναφέρει τις τελευταίες εβδομάδες ότι οι Σέλτικς έχουν επικεντρωθεί στο να αποκτήσουν ένα ψηλό επιπέδου all-star“, αναφέρει το csnne.com, σε μια κίνηση που θα άλλαζε ολάκερη την εικόνα της ομάδας. Μπορεί η ομάδα να διαθέτει αξιόλογες μονάδες στη φροντ-λάιν (Χόρφορντ, Ολίνικ, Γερέμπκο, Αμίρ Τζόνσον) αλλά ουδείς εξ αυτών μπορεί να σαρώσει στα ριμπάουντ, να προστατέψει επαρκώς το καλάθι και να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι σε ψηλότερες πεντάδες. Η Βοστόνη διαθέτει τον απαραίτητο χώρο στο σάλαρι καπ, ώστε να “προσγειώσει” κάποιον σπουδαίο παίκτη, ο οποίος θα καταφέρει να “τονώσει” την ομάδα στους προαναφερθέντες “πληγωμένους” τομείς της.
