Οι πρώτες σημαντικές προσπάθειες για κάποιο ευρωπαϊκό τρόπαιο δεν είχαν “καρποφορήσει” το 1988, το 1989 και το 1990 όταν ο Άρης βρέθηκε στο φάιναλ φόρ του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ωστόσο η “βαριά” φανέλα της ομάδας της Θεσσαλονίκης “μίλησε” το 1993. Στη μετά Γκάλη εποχή, οι “κίτρινοι” κατάφεραν να κατακτήσουν το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.
Ήταν σαν σήμερα (16/3) πριν ακριβώς 24 χρόνια (το 1993) όταν ο Άρης πήρε το τρόπαιο κερδίζοντας την Εφές στο Τορίνο με σκορ 50-48. Στο πλευρό της ομάδας του Σβι Σερφ είχαν βρεθεί 5.000 (και πλέον) οπαδοί των “κιτρίνων” (μετά το τέλος του αγώνα υπήρξαν επεισόδια) δίνοντας το δικό τους ξεχωριστό “χρώμα” της κερκίδες. Ο Ρόι Τάρπλεϊ έκανε… καλή δουλειά σε εκείνο το ματς και ταυτόχρονα προκάλεσε “ζημιά” στους Τούρκους πετυχαίνοντας 19 πόντους ενώ ο Τζέι-Τζέι Άντερσον (δεύτερος σκόρερ) είχε πετύχει 15 πόντους.
Ο Άρης, η ομάδα που “έφερε” το μπάσκετ στα… σπίτια των Ελλήνων, “δικαιώθηκε” μετά από προσπάθειες ετών για την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τροπαίου το οποίο “σήκωσε” ο Παναγιώτης Γιαννάκης μέσα σε αποθέωση.
Η σύνθεση του Άρη στο ματς με την Εφές: Γιαννάκης 2, Βουρτζούμης 2, Άντερσον 15, Μισούνοφ 10, Τάρπλεϊ 19, Αγγελίδης 2, Ιωάννου, Γάσπαρης.
Τάρπλεϊ, το… πρώτο βιολί του Άρη
Ο Τάρπλεϊ ήταν εξαιρετικός εκείνη την σεζόν όσον αφορά τα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Άρη. Ο Αμερικανός είχε μέσο όρο 25,6 πόντους αλλά και 14,9 ριμπάουντ ανά αγώνα. Τον δεύτερο μεγαλύτερο μέσο όρο πόντων τον είχε ο Γιαννάκης έχοντας με 15,4 πόντους ανά ματς (έδινε 3,7 ασίστ μέσο όρο). Ο Αντερσον είχε 13,9 πόντους μέσο όρο, ο Μισούνοφ 8,2 πόντους μέσο όρο και τον πέμπτο μεγαλύτερο μέσο όρο σκοραρίσματος τον είχε ο Αγγελίδης με 6,3 πόντους.
Το Εφές-Άρης
