Οι θεσμοί είναι πάνω από τα πρόσωπα κι αυτό πρέπει να το καταλαβαίνουν, πρώτα και πάνω απ’ όλους τα… πρόσωπα, που έχουν θεσμικό ρόλο. Το γράφουμε αυτό με αφορμή τη συμμετοχή του Παναγιώτη Ντάβαρη στον χθεσινό ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.
Ο πρόεδρος της Διοίκησης Πρωτοδικείου της ΟΔΚΕ ήταν Κομισάριος της αναμέτρησης. Αν δεν έχουν αλλάξει σε τέτοιο βαθμό οι κανονισμοί, που να ξεχάσουμε όσα γνωρίζαμε, ο Κομισάριος είναι “υπό” τους διαιτητές. Ο πρώτος διαιτητής αποφασίζει, οι άλλοι δύο υποβοηθούν το έργο του κι ο Κομισάριος συμπληρώνει.
Πώς γίνεται τώρα, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, που είναι στην ουσία αυτός που διοικεί τον χώρο της ελληνικής διαιτησίας, να μπαίνει για 3-4 ώρες κάτω από τον Χρυσόστομο Σχοινά, τον Χαράλαμπο Καρακατσούνη και τον Τάσο Μάνο; Γι’ αυτό το διάστημα ακούει τις… εντολές του και μετά δίνει εντολές στους συνδέσμους τους; Γίνονται αυτά τα πράγματα;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Άλλο να ήταν παρατηρητής διαιτησίας (το σημειώνουμε για τους μη γνωρίζοντες) κι άλλο Κομισάριος. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη ενίσχυσης των εσόδων καθενός ανθρώπου, όμως ο κ. Ντάβαρης πρέπει να αντιληφθεί πως (είτε το κάνει για το πενιχρό αντίτιμο που παίρνουν οι μετέχοντες ως κομισάριοι στον αγώνα, είτε για την προβολή, είτε για όποιον λόγο θέλει) αυτή τη στιγμή ηγείται της ΟΔΚΕ και οφείλει να φέρεται αναλόγως.
