Είναι η αμήχανη (δεύτερη μετά από αυτή με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή) στιγμή που πρέπει να γράψω εναντίον ενός ανθρώπου, τον οποίο εκτιμώ, νιώθω φίλο μου -παρότι βρισκόμαστε στη χάση και στη φέξη- και πάνω απ’ όλα είναι τόσο “έξω καρδιά“, που έλεγα “δεν έχω τρόπο να τσακωθώ μαζί του“. Κι, όμως, ο Στιβ Γιατζόγλου, μας φύλαγε μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη.
Δεν θα σηκώσω τους τόνους, απλά επειδή σέβομαι και τη διαδρομή και την προσωπικότητά σου. Όμως, πέρασες την κόκκινη γραμμή. Και δεν είναι κάτι που καταπίνεται εύκολα. Βεβαίως, υπάρχουν αρκετοί (άλλοι καλοπροαίρετα και άλλοι με σκοπό) που υποστηρίζουν πως καθένας έχει δικαίωμα να λέει την άποψή του. Προφανώς, αλλά…
Άκου Στιβ. Αυτοί με τους οποίους αγκαλιαζόσουν χωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα τους. Ξεχωρίζουν τους λευκούς από τους μαύρους κι εσύ είχες μαύρους συμπαίκτες, μαύρους παίκτες (ως κόουτς) και ποτέ -θαρρώ- δεν σε ενόχλησε το χρώμα τους. Θυμάμαι ακόμα τις ιστορίες που έλεγες για τον Κάρι Σκάρι και το γέλιο που ρίχναμε. Αλλά είναι μαύρος Στιβ και τους μαύρους τους θεωρούν υπανθρώπους.
Άκου Στιβ. Αυτοί τους οποίους χαιρετούσες θεωρούσαν (και το έλεγαν) ότι κακώς λογίζεται ως Έλληνας ο Σοφοκλής. Έκαναν ότι μπορούσαν για να μην πάρει την υπηκοότητα ο Γιάννης (αυτός που ο “αγαπημένος” σου “αρχηγός” αποκαλούσε Χιμπατζή). Και ξέρεις Στιβ, μπορεί να είσαι ξανθός και παλικάρι, αλλά γι’ αυτούς λαθρομετανάστης θα ήσουν, αν υπήρχαν -ως σχηματισμός- στις μέρες που ήρθες στη χώρα μας.
Άκου Στιβ. Αυτοί που σε αποθέωσαν όχι μόνο αποδέχονται, αλλά χαίρονται για τη ναζιστική θηριωδία. Έχεις ταξιδέψει Στιβ και γνωρίζω πως είσαι από τους ανθρώπους που δεν νιώθουν μίσος, δεν θέλουν να εξοντώσουν τον αντίπαλο.
Άκου Στιβ. Αυτοί που επικύρωσες με την παρουσία σου έχουν μίσος για όλους τους Εβραίους. Εσύ, όμως, έχεις πάει στο Ισραήλ κι η ιστορία σου (κάθε φορά που την άκουγα γελούσα σαν να ήταν η πρώτη) δεν είχε ούτε μίσος, ούτε κακία, ούτε αντιπάθεια.
Άκου Στιβ. Υπάρχει κόσμος που σε αγάπησε και ως παίκτη, και ως προπονητή. Και σε αγάπησε γιατί έβλεπε το αλέγκρο στυλ σου, τον χαρακτήρα και τη μαγκιά σου. Σε έβλεπε να βάζεις τα στήθια σου μπροστά. Αυτοί κινούνται στο σκοτάδι, κραδαίνοντας μαχαίρια και λοστάρια.
Άκου Στιβ. Είπες ότι είσαι πατριώτης. Κανείς δεν το αμφισβητεί. Πατριώτης ήταν κι ο Νίκος Γόδας, ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, λοχαγός του ΕΛΑΣ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, που εκτελέστηκε φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού. Μάντεψε από ποιους…
Ξέρω Στιβ ότι δεν το έψαξες ιδιαίτερα. Δεν ανάλυσες την ιστορία και το παρελθόν, ξεγελάστηκες (θέλω να πιστεύω) από λόγια εύηχα, που όμως κρύβουν τον φασισμό, άρα το μίσος για τον άνθρωπο.
- Αναρωτιέμαι πώς θα δεις στα μάτια τους “μαύρους” παίκτες που θα κοουτσάρεις την επόμενη φορά.
- Αναρωτιέμαι πώς θα δεις στα μάτια τόσους φίλους που πίκρανες, που νιώθουν ότι τους πρόδωσες.
- Αναρωτιέμαι αν θα καταλάβεις το λάθος (τώρα, επειδή σε ξέρω, είμαι βέβαιος ότι επιμένεις πως έχεις δίκιο) και -κυρίως- πως θα νιώσεις όταν το καταλάβεις.
Αντί επιλόγου: Ο Χάρης Γιαννόπουλος είναι η άλλη όψη του νομίσματος. Διάβασε τον Στιβ και πες μου που διαφωνείς. Και μετά ρώτα και αυτούς που τίμησες με το όνομά σου, να σου πουν την άποψή τους.
